21 odpowiedzi w tym temacie

[budo_nedohin]

Często problemem jest nierówny rozkład napięcia mięśniowego. Osoby ze słabą stabilizacją kręgosłupa i miednicy będą miały problem z rozciągnięciem mięśni nóg i tułowia bo mięśnie ruchowe (dwugłowy uda, skośne brzucha, czworoboczny lędźwi, naprężacz powięźi szerokiej itp.) zaczną pełnić funkcję stabilizatorów przez co będą ograniczać zakresy ruchomości. Takie osoby najczęściej po dobrym rozciąganiu zwiększają swoje zakresy ruchu ale efekty są krótkotrwałe (czasami nawet pare h). Dlatego ćwiczenia mięśni głębokich (poprzeczny brzucha, wielodzielny, dno miednicy) często dadzą lepsze rezultaty niż rozciąganie, bo mięśnie ruchowe nie będą miały stale podwyższonego napięcia żeby kompensować funkcję stabilizacji która jest zaburzona przez słabe mięśnie głębokie.

Drugą sprawą jest rozkład napięcia antagonistów (mięśni pełniących przeciwne funkcje np. czworogłowy uda - dwugłowy uda). Osoba która ma problem ze skłonem do palców u stóp, mimo tego że rozciąga łydki, mięśnie kulszowo-goleniowe i prostownik grzbietu, w tym przypadku też będzie miała krótkotrwałe rezultaty. Przyczyną tego będzie to że antagoniści (piszczelowy przedni, czworogłowy, mięśnie brzucha) są słabe i nie będą w stanie tego rozciągnięcia utrzymać. Dlatego w takim przypadku dobrym rozwiązaniem będzie wzmocnienie tych słabszych mięśni.

[budo_kriss]

+1

Dlatego nauki medyczne są tak związane ze sportem , a koledzy trenerzy, instruktorzy i po AWF sportowym nas nie lubią ;-)