Testosteron odgrywa w życiu mężczyzny bardzo ważną rolę. Wpływa na czynności mózgu, a więc kondycję psychiczną, zapewnia dobrą kondycję fizyczną i seksualną, podnosi zarówno libido jak i potencję. Stymuluje system immunobiologiczny i wpływa na wiele przemian metabolicznych. Powoduje zmniejszenie kumulacji tkanki tłuszczowej, wpływa na masę i siłę mięśniową, zwiększa masę kostną i przyśpiesza gojenie się ran. Jego deficyt prowadzi do powstania zespołu metabolicznego, powodującego zaburzenia wielu funkcji organizmu, takich jak: zaburzenia pamięci, trudności w zasypianiu, nadmierna nerwowość, pogorszenie zdolności kojarzenia i koncentracji, uderzenia gorąca, skłonności do depresji, zawroty, bóle głowy, obniżenie siły i masy mięśniowej, a także liczne dolegliwości układu krążenia.
Z punktu widzenia patofizjologii uznaje się, że deficyt testosteronu jest hipogonadyzmem mieszanym uwarunkowanym zmianami zachodzącymi zarówno w gonadach, jak i na poziomie ośrodkowych regulatorów czynności jąder: podwzgórza i przysadki.
Podwzgórze i przysadka regulują, na zasadzie sprzężenia zwrotnego, czynność komórek Leydiga w jądrze. Hormonem podwzgórza tropowym w stosunku do komórek Lediga jest gonadoliberyna. W wyniku jej działania na przysadkę dochodzi do syntezy lutropiny i folitropiny w komórkach gonadotropowych. Gonadotropina syntezy lutropiny stymuluje syntezę testosteronu przez komórki Leydiga w jądrze. Wraz z wiekiem pulsacyjne wydzielanie LH zostaje zaburzone. Pulsy stają się coraz rzadsze (zmniejszona częstotliwość), o mniejszej amplitudzie, przedłuża się natomiast czas ich trwania. Wydzielanie gonadoliberyny również ulega zaburzeniu. Odpowiedź podwzgórza na zmianę charakteru pulsów lutropiny oraz obniżone wydzielanie androgenów jest nieadekwatna. Zjawisko to nazywa się dysregulacją podwzgórzowego generatora pulsów.
Wieloletnie badania na dużych grupach mężczyzn udowodniły, że podawanie testosteronu, aby osiągnąć odpowiednie normy powodowały istotną poprawę stanu klinicznego. Powstaje jednak zasadnicze pytanie: po co podawać mężczyźnie testosteron,skoro jak wykazano w licznych badaniach, do późnej starości ma on możliwość endosyntezy własnego testosteronu? Należy dodać, że długotrwałe podawanie testosteronu prowadzi w pierwszej kolejności do bezpłodności, a w dalszym czasie do nieodwracalnego zaniku jąder – mężczyzna jest do końca życia skazany na przyjmowanie testosteronu. Istnieje wiele specyfików mogących skutecznie i bezpiecznie podnieść stężenie testosteronu (np. [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników], [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników], [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] ), poprzez poprawę czynności jąder, a po zakończonej kuracji pacjenci uzyskują taką samą ilość testosteronu jak przed kuracją (jest to spowodowane zaburzeniami nasadki mózgowej, nie pracy jader), a ok 30% z nich ma stężenie testosteronu znacznie wyższe niż mieli przed terapią, bez żadnej dodatkowe stymulacji.
Opracowanie: [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] , na podstawie źródeł:
"Zespół niedoboru testosteronu - rozpoznawanie i leczenie na podstawie norm stężenia testosteronu należnych dla wieku" Jurnal of the Polish Sexological Society,
"Kiedy mężczyzna się starzeje", Gomuła A.
Zakaz kopiowania bez zezwolenia
Użytkownik Botage edytował ten post Ponad rok temu