31 odpowiedzi w tym temacie

[budo_trik]

Można by tej woli szukać w głębszych potrzebach psychicznych np. bezpieczeństwa, samospełnienia, samorealizacji <= to tak

Chcieć to móc
Móc to chcieć. hehe moc to chcieć też

Wierzę także w to że właściwości psychiczne, tak jak i fizyczne mogą się być jednego dnia dobre, a drugiego złe. Czasami przyglądamy się na forach jak ktoś pisze że trzeba mieć zajebistą psychikę, zgadzam się, niektórzy ją mają, niektórzy nie, oraz są tacy którzy czasami mają złą kondycję psychiczną... pewnie sięgając w pamięć, przypomnicie sobie porażki i jak i wygrane walki Ci którzy zawsze wygrywają, to są po prostu kozaki

Pozdro all fajtaz :twisted:

[budo_maro]

"Chcieć to móc" <--- takie stwierdzenie zwykło sie w psychologii nazywać nierealistycznym poczuciem kontroli:wink: No offence:)

Niestety nie jest to taka prosta zależność.

[budo_trik]

8) Właśnie nie - Ci którzy nie chcą, to nie mogą... To tak jak być grubasem, chcieć nim nie być i to osiągnąć. Elo

[budo_maro]

Ci którzy nie chcą – nie mogą (to na pewno),
Ci którzy chcą – nie zawsze mogą (ale jeśli ich niemoc nie jest nie do obejścia i będą trenować mogą być lepsi niż Ci poniżej),
Ci którzy mogą – nie zawsze chcą,

Ci jednak którzy chcą i mogą pomijając staż i wahnięcia formy psychofizycznej będą najlepsi z wymienionych. Na ogół.

Jeśli człowiek uwierzy w jedno z największych kłamstw a mianowicie, że chcieć to warunek jedyny i wystarczający do móc, to uzyska pewne (w gruncie rzeczy raczej adaptacyjne) złudzenie
a mianowicie będzie mógł uznać, że tym którym się nie udało słabo chcieli albo tylko wydawało im się, że chcieli co w konsekwencji oznacza, że jak on będzie chciał (a jak on chce to już naprawdę mocno) to na pewno mu się uda. I od razu lżej człowiekowi na duszy. Może to nawet zadziałać tak jak efekt placebo do pewnego stopnia i przysłużyć się (a nie całkowicie warunkować) danemu człowiekowi do osiągnięcia celu. W rzeczywistości między chcieć a móc pojawi się szereg czynników które uniemożliwiają lub tylko utrudniają osiągniecie celu. Na jedne z czynników nie mamy wpływu, na inne ograniczony a z pewnych nie zdajemy sobie sprawy.

W ogóle nauczyłem się, że krótkie odpowiedzi na fundamentalne wręcz zagadnienia zwykle są półprawdą, nieprawdą lub wymagają dopowiedzeń. Zupełnie jak w twierdzeniu, że im więcej ćwiczysz tym lepszy sie stajesz. Do pewnego momentu trening i efektywność w zadaniu które trening obejmuje faktycznie rośnie. W pewnym momencie stabilizuje się (nie pogarsza ani nie poprawia) aż w wyniku przetrenowania efektywność zaczyna spadać. Zależność między nimi przypomina wtedy krzywą gaussa a nie związek prostoliniowy jak wynikałoby z twierdzenia bez dopowiedzeń.

Nie będę miał przez święta dostępu do internetu więc wykłócał się o to będę po powrocie. Serdecznie pozdrawiam i życzę wesołych świąt!

[budo_genesius]

No juz czytac tego nie moge...
Nic sie nie oplaca... w ogole, najlepiej nie jesc, bo niektorzy nie maja czegostam w organizmie, co by costam robilo...
Widac, ze zadni z Was budocy z takim podejsciem...

Calej reszcie zycze ciezkich treningow ;]

[budo_novocaine]

No juz czytac tego nie moge...
Nic sie nie oplaca...

ja tez juz nie moge
jest jak jest. sa ludzie, ktorzy maja lepsze gene. fakt, koniec kropka. beda szybsi, silniejsi, lepsi. lepsza regeneracja pozwoli im cwiczyc czesciej i ciezej, a wrodzone predyspozyje dadza wieksze zyski.
co nie znaczy, ze ci bez "idealnych" genow nie powinni dawac z siebie wszystkiego.

[budo_trik]

No widzisz Maro teoretyzujesz, podajesz tyle opcji, że sam gubisz kontekst wypowiedzi... Bo to że ktoś będzie miał zajebistą wydolność i włókna mięśniowe genetycznie silne i wytrzymałe, niema nic do tego, że postęp, rozwój gwarantuje Ci jedynie praca-nauka i progres. Nie możesz sugerować, że ktoś jest do czegoś zdolny, lub nie zdolny, ludzki organizm jest nie odgadniony i póki się nie przekonasz, nie możesz mówić jak jest, to nie jest... to będzie... to przyszłość, nie teraźniejszość... W stadzie wygrywa ten kto jest silny i agresywny, ale zapomniałeś, o tym że niektóre jednostki, nie są tak zajebiście genetycznie idealne, ale za to mają rozwinięty umysł, są sprytne, dzięki czemu są w stanie wygrywać z powyższymi. :twisted: Praca, praca i praca, ciało i umysł to potężna maszyna. Pozdro

[budo_maro]

Witam.

Postaram sie teraz króciutko, żeby nie zgubić sensu Generalnie chciałem wykazać, że nie ma (według mnie) jednozdaniowej i prostej odpowiedzi na pytanie czy można być urodzonym zwycięzcą albo czy chcieć to móc.

Nigdy nie napisałem, że jakiekolwiek warunki całkowicie dyskredytują lub zapewniają zwycięstwo ich nosicielowi. Nie napisałem też (ani z tego co wyczytałem żaden inny budowicz), że jeśli ktoś zostanie uznany za niepredysponowanego nie powinien zawracać sobie głowy treningiem. Zgadzam się, że warto ćwiczyć i że można w ten sposób wyprzedzać predysponowanych i na to wpływ ma wiele rzeczy co oznacza, że mamy (teoretycznie) zawsze szansę z każdym. Ale mimo to nadal podtrzymuję, że predysponowani mają po porostu łatwiej.

Szanuję to, że ktoś może mieć inne zdanie i doświadczenia w tym temacie.

Pozdrawiam

[budo_benny hill]

urodzonym zwycięsca można być-jeśli ma sie predyspozycje do tego w czym sie chce osiągnąć sukces, dzięki czemu jest on łatwiejszy do zdobycia
nie mieć predypozycji i osiągnąć sukces też sie da-tylko potrzeba większego wysiłku, lepszego doppracowania szczegułów
najlepiej jest załozy że nie masz predyspozycji i musisz jak najciężej pracowac na sukces wtedy napewno go osiągniesz
gorzej jeśli ludzie zakładają że mają talent i sie opieprzają bo i tak beda najlepsi-takich znam dużo, bo jeśli komuś coś łatwo przychodzi to łatwo sie nudzi-łatwo przyszło łatwo poszło
a co cięzko przyszło łatwo nie pójdzie

[budo_kasia s]

Witam, jesli chodzi o trening to jest to po prostu bodziec do ekspresji genow, (ktory trzeba poprzec odowiednim bialkiem oczywiscie), trening to jedno, a startowanie to drugie - powolam sie na slowa dr blecharza, psychologa malysza, ze psychike trenuje sie jak cialo, a z wlasnych spostrzezen dodam, ze spotykalam zawodnikow wlasnie z predyspozycjami psychicznymi, albo takich, z ktorymi trzeba pracowac nad wieloma kwestiami zwiazanymi z tym, co sie powszechnie nazywa psychika :-) pozdr ks

[budo_mags]

Champions are made, not born

a poważnie - dochodziecie do kwestii, nad którą biedzili się od zawsze najpierw filozofowie, a potem psycholodzy. czy byt określa świadomość, czy silniejszy jest wpływ genów?
obecnie nauka stoi na neutralnym stanowisku, że jedno i drugie.
wpływ środowiska to wiadomo, trenerzy, odpowiednie prowadzenia zawodnika, sparingpartnerzy, doświadczenie, obicie na zawodach. ale także atmosfera w klubie. ona determinuje, czy ktoś ma motywację ćwiczyć. nawet przetalent się zmarnuje, gdy się czuje w danej ekipie źle.
poza tym są geny, a to juz po równo ciało i psychika, wbrew masterom, co twierdzą, że w sporcie nie ma miejsca na psychologię, bo zawodnik musi być twardy jak skała.
w aspekcie fizycznym chodzi o wydolność serca i płuc, łatwość regeneracji, lepszą strukturę jakościową mięśni, co daje lepszą wydajność przy mniejszej masie itd itp
psychika - jeden z aspektów bardzo ładnie opisał m.in. Martin Rooney, trener współpracujący m.in z Renzo Gracie
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
uderzył mnie ten fragment:

Interesujące, że zaobserwowałem u wielu moich zawodników, że to drapieżnictwo czasami jest odwrotnie proporcjonalne do faktycznego doświadczenia i znajomości sportu. Czasami kiedy jest mniej wiedzy albo umiejętności, adept przystępuje do walki z większą ilością zaufania i wypuszcza z siebie drapieżnika łatwiej i lepiej niż zaprawiony zawodnik

gdzieś widziałem artykuł na temat predyspozycji psychicznch zawodnika, gdy sobie przypomnę, to wrzucę link

[budo_mags]

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

m.in.

następujące cechy wspólne dla: "osób, które potrafią realizować wielkie dążenia (artystów, polityków, sportowców), uznaje się następujące symptomy:
- niemal bez zastrzeżeń wierzą w siebie i we własne możliwości;
- są zdolne do pełnej koncentracji i poświęcenia, aby zrealizować wybrane cele;
- potrafią wyobrazić sobie swój wyczyn na wiele dni i tygodni wcześniej;
- analizują brak sukcesu, w celu poprawy strategii lub metody działania;
- są w stanie oderwać się od niepowodzeń i odnaleźć nowe "wyzwania" w kolejnych wydarzeniach;
- nawet po porażce nie zaliczają siebie do pokonanych