7 odpowiedzi w tym temacie

[budo_roboy]

No wlasnie kochani, jaki/a jest najstraszniejszy/a sport/sztuka walki pod roznymi wzgledami (tu prosze je wymienic)?

slowa kluczowe: groza, strach, straszliwosc(nie wiem czy jest takie slowo)

[budo_sos]

Roboy-zakładający-ten-debilny-temat-jutsu

[budo_warhead]

Tsunami + zdjecia lidera

[budo_noite]

rayz-do i ew. tsunami

[budo_of10]

Hehe ciekawy jestem ile jeszcze osob cos wymieni zanim moderator zdarzy zamknac temat ales dal ciala Roboy naprawde ...

[budo_partyzant]

dla mnie straszliwe jest młajtai w rękawicach ze szkła w kickboxerze

Roboy, co Ty człeniu za temat wymyśliłeś ?

[budo_budoka]

Moim zdaniem ten topic powinien być w Knajpie. Ale co tam, skoro tu zajrzałem, napiszę parę słów.

W mojej ocenie to albo zombi-do albo transsylvanian-jutsu. Obie to sztuki walki wręcz, ŚMIERTELNIE skuteczne. Trudno porównywać te sztuki walki. Są zupełnie inne tak w zakresie używanych technik, jak i filozofii walki. W zombi-do wykorzystywane są, podobnie jak w transylvanian-jutsu zęby, ale zgoła do innych celów. Zombi-do jest szczególnie okrutne (w odróżnieniu od niemal eleganckiego transylvanian-jutsu).
Do obu stylów walki potrzebne są wyjątkowe predyspozycje adeptów, nie mniej każdy w sprzyjających okolicznościach jest w stanie je nabyć i uprawiać. Style w pewnych zakresach uzupełniają się. Nie mniej specyfika zombi-do polega raczej na stabilnych, ciężkich postawach na obu nogach, powolnym poruszaniu się, z gardą oburęczną wzniesioną przed siebie. Styl ten trudno nazwać efektownym i szybkim, poza tym adepci dość szybko wykruszają się na skutek wysokiej urazowości. Kontuzje są nieleczone.
Specyfika transsylvanian-jutsu jest odmienna. Od adeptów wymaga się szybkości, opanowania, ba, nawet umiejętności poruszania się w powietrzu. Występuje tu specyfika diety. Jest to styl wyrafinowany, rzekłbym – elitarny, sprzyja długowieczności, ataki są szybkie i agresywne, aczkolwiek poprzedzone zwykle przygotowaniem (bądź z zaskoczenia).

Trening. Zombi-do trenują w miejscach wilgotnych i ciemnych, zazwyczaj w nocy, preferowane są np. cmentarze itp. Najważniejszą motywacją w treningu jest zdobywanie właściwego pożywienia. Stroje raczej dowolne, mile widziane widoczne defekty ciała jako element psychologicznej przewagi nad przeciwnikiem. Adepci zombi nigdy nie walczą ze sobą.
Jęśli chodzi o transsylvanian-jutsu, miejsca do trenigu są raczej suche, aczkolwiek ciemne. Preferowane są stare budowle, ruiny zamków, wieże itp. Istotnym elementem dojo jest miejsce do spania i odpoczywania adeptów (zwane potocznie sarkofagiem, trumną itp.). Na marginesie można wspomnieć, że wśród adeptek tej sztuki walki występują wojowniczki niezwykłej urody.

Kumite. Generalnie w zombi-do walki są dość wolne, w stylu wolnym, bardzo urazowe. Walczy się do ostatecznej śmierci. Nie jest wymagane szczególne przygotowanie sprawnościowe. Ulubione techniki – rozszarpywanie, odgryzanie. W transsylvanian-jutsu walki są dynamiczne, szybkie, przy świetle księżyca. Adepci są doskonale przygotowani sprawnościowo. Obrażenia nie zawsze kończą się śmiercią pokonanego, zwykle porażka adepta innej sztuki walki kończy się jego przejściem do transsylvanian-jutsu. Ulubiona technika – wbicie zębów w szyję w celu odprowadzenia krwi, osłabienia przeciwnika i ewentualnie doprowadzenia go do tzw. Pierwszej śmierci.

Formy (kata). W obu sztukach walki są bardzo zróżnicowane. Najbardziej znane w zombi-do to „Wygrzebanie”, Rwanie”, „Bez twarzy”, „Oddech grobu”. W transsylvanian-jutsu – „Lot nietoperza”, „Długie kły”, „Wieko trumny” itp. Z uwagi na ograniczoną pojemność postu nie będę ich szerzej opisywał.

Kobudo. Zombi-do wykorzystują nieraz ogólno-dostępne narzędzia (podobnie jak w zabójczym stylu karate – Tsunami), tj. sztachety, motyczki, krzyże z cmentarza itp. Techniki proste i, szczerze mówiąc, mało skuteczne (przepraszam adeptów zombi-do, ale to moja prywatna ocena). Jeśli chodzi o transsylvanian-jutsu – często wysokokwalifikowane formy z płaszczem, sztyletem itp.

Mistrzowie. Cóż, cała plejada. W tym miejscu wspomnę tylko po jednym z każdego stylu: zombi-do – Sensei Freddi (z ulicy Wiązów), zasłużony Mistrz, budzący strach niezwykłymi technikami docierania do przeciwnika i zadawnia mu śmierci. W transsylvanian-jutsu – Sifu Drakula, legendarny Mistrz rodem z kolebki stylu, Transsylwani (dzisiejsze rubieże Rumunii).
Pozdrawiam.

[budo_czarna]

ale sie rozpisałes........
KARATE + AIKIDO!!!