101 odpowiedzi w tym temacie

[budo_irimi]

...komś kto nie ma zielonego pojęcia o mechanice najprościej jak tylko potrafię. Prosiłem o wrzucanie rad do worka, no ale łatwiej powiedzieć należy by ....
Jak najszybciej dostać się na Jowisza? No należałoby się zdematerializować na Ziemi a później za 2 minuty zmaterializować na Jowiszu...

Z mechaniki klasycznej to ja pewnie jestem noga, ale jak już drążymy tematy fizyczne, to... zgodnie z teorią względności, to co napisałeś jest niemożliwe.
Otóż... Jak wiadomo średnia odległość Ziemi od Słońca wynosi ok. 150mln km delikutaśne zaokrąglenie (tzw. jednosta astronomiczna, w skrócie AU). Mimośród naszej eliptycznej orbity jest niewielki - pomijam. Jowisz natomiast okrąża Słońce po elipsie o nieco większym mimośrodzie. W opozycji (to nie ma nic wspólnego z wyborami ;-) ) daje ona odległość 600mln km, zaś w koniunkcji 900mln km. Zatem upraszczając można stwierdzić, że w najkorzystniejszym dla zdematerializowanego (teleportującego się) osobnika z ziemi (bez hakama) odległość Ziemi od Jowisza to jakieś 450mln km. Daje to czas ok. 25 minut przy poruszaniu się z prędkością światła, co jak powszechnie widomo jest największą możliwą prędkością jaka może istnieć (po jej przekroczeniu czas cofa się) i to dla "ciała" nie posiadającego masy (foton!). Bo jak wiemy jeśli ciało posiada jakąkolwiek masę, to jego rozpędzenie do prędkości światła będzie wymagało niebotycznych energii zgordnie ze sławetnym równaniem Einsteina E=mc2. Zatem po zrobieniu z nas czegoś co wypływa z latarki, lub innego źródła promieni eletromagnetycznych ;-) trza by nam dać jeszcze spida do 12-tej nadświetlnej, byśmy w 2 minuty dostali się z trzeciej od Słońca planety Ziemia - na odległego Jowisza. Potem już tylko pozostaje zmaterializować się i stąpać bosą stopą po gazowym olbrzymie o przyciąganiu kilkakrotnie wyższym od dobrze nam znanego. ;-)

To jak to jest z tym zastosowaniem mechaniki klasycznej w aikido? Bo ja tam wolę poćwiczyć... :roll: 8)

[budo_voivod]

...komś kto nie ma zielonego pojęcia o mechanice najprościej jak tylko potrafię. Prosiłem o wrzucanie rad do worka, no ale łatwiej powiedzieć należy by ....
Jak najszybciej dostać się na Jowisza? No należałoby się zdematerializować na Ziemi a później za 2 minuty zmaterializować na Jowiszu...

Z mechaniki klasycznej to ja pewnie jestem noga, ale jak już drążymy tematy fizyczne, to... zgodnie z teorią względności, to co napisałeś jest niemożliwe.
Otóż... Jak wiadomo średnia odległość Ziemi od Słońca wynosi ok. 150mln km delikutaśne zaokrąglenie (tzw. jednosta astronomiczna, w skrócie AU). Mimośród naszej eliptycznej orbity jest niewielki - pomijam. Jowisz natomiast okrąża Słońce po elipsie o nieco większym mimośrodzie. W opozycji (to nie ma nic wspólnego z wyborami ;-) ) daje ona odległość 600mln km, zaś w koniunkcji 900mln km. Zatem upraszczając można stwierdzić, że w najkorzystniejszym dla zdematerializowanego (teleportującego się) osobnika z ziemi (bez hakama) odległość Ziemi od Jowisza to jakieś 450mln km. Daje to czas ok. 25 minut przy poruszaniu się z prędkością światła, co jak powszechnie widomo jest największą możliwą prędkością jaka może istnieć (po jej przekroczeniu czas cofa się) i to dla "ciała" nie posiadającego masy (foton!). Bo jak wiemy jeśli ciało posiada jakąkolwiek masę, to jego rozpędzenie do prędkości światła będzie wymagało niebotycznych energii zgordnie ze sławetnym równaniem Einsteina E=mc2. Zatem po zrobieniu z nas czegoś co wypływa z latarki, lub innego źródła promieni eletromagnetycznych ;-) trza by nam dać jeszcze spida do 12-tej nadświetlnej, byśmy w 2 minuty dostali się z trzeciej od Słońca planety Ziemia - na odległego Jowisza. Potem już tylko pozostaje zmaterializować się i stąpać bosą stopą po gazowym olbrzymie o przyciąganiu kilkakrotnie wyższym od dobrze nam znanego. ;-)

To jak to jest z tym zastosowaniem mechaniki klasycznej w aikido? Bo ja tam wolę poćwiczyć... :roll: 8)

Zapomnialeś też o tzw. "odmiennych stanach świadomości"...

[budo_szary_wilk]

Wielkie dzieki szanowny Irimi-worek z poradami coraz pełniejszy.
Brawo - wykazałeś, że nie można się teleportować na Jowisz w 2 minuty. Tylko czy warto było?
Światopoglądy wielu ludzi legną teraz w gruzach- może zapanować beznadzieja, chaos, wojny domowe... (koniec świata ?).
Jeno Aikido się ostanie bo twoja wypowiedź go nie dotyczy.
Pozdrawiam :wink:

[budo_voivod]

Wrzućcie coś do worka co innym pomoże, co wam pomogło.

Obiecalem, więc swoje dorzucę...:
Daj sobie spokój z rozmyślaniem podczas treningu - tam po prostu ćwicz zapominając o pracy, rodzinie, kochankach...
Na przemyślenie, poukladanie wszystkiego polecam czas bezpośrednio przed zaśnięciem...

[budo_irimi]

Wielkie dzieki szanowny Irimi-worek z poradami coraz pełniejszy.
Brawo - wykazałeś, że nie można się teleportować na Jowisz w 2 minuty.

To nie ja - ten pan to Einstein. Ja tylko skorzystałem z jego geniuszu.

Tylko czy warto było?

Mowa. Zabawa była przednia. ;-)

Światopoglądy wielu ludzi legną teraz w gruzach- może zapanować beznadzieja, chaos, wojny domowe... (koniec świata ?).

Tylko światopoglądy ludzi, którzy fizyki relatywistycznej nie znają.

Jeno Aikido się ostanie bo twoja wypowiedź go nie dotyczy.

I taki był cel mojej wypowiedzi. Odniosła zatem skutek i pośrednoio dotyczy także aikido.

Pozdrawiam :wink:

Ja również bardzo serdecznie pozdrawiam i życzę wielu sukcesów na polu fizyki, jak i (przede wszystkim!!!) aikido! :wink:

[budo_gosc(usunięty)]

... zgodnie z teorią względności, to co napisałeś jest niemożliwe.

Co zatem chciałeś wnieść do tej dyskusju kolego irimi? Podróże w czasie są Twoim zdaniem pewnie niemożliwe, jak też i przemieszczanie się do bardzo odległych miejsc, wytłumaczalne tylko prędkością większą od światła. Do czasu Łobaczewskiego ludzie przyzwyczaili się do tego, że w nocy jest ciemno, nie mając pojęcia dlaczego, co faktycznie trudno było wytłumaczyć. Zatem, proponuję zostać przy worku, ktory pragnie wypełnić Szary_Wilk i dla zachęty dodam jeszcze jeden klocek, tym razem, na temat wykonywania ukemi. Nigdy nie zginaj ręki prowadzącej w łokciu. Staraj się ją wyprostować i wykręcić do wewnątrz tak, jak by Ci ktoś zakładał sankyo. No, na kogo teraz kolej? :wink:

[budo_irimi]

Gościu Drogi... Co do klocków, to mam dla nich specjalne miejsce. Używam w nim też domestosa...
Podobnie jak dla Ciebie ten temat jest kolejną szansą do oświecania ludzi w kwestiach jakie (złe, niewłaściwe i oszukańcze) jest dzisiejsze aikido (wg Ciebie), tak dla mnie jest szansą do napisania, że sednem aikido jest systematyczny, rzetelny, świadomy trening, a nie rozmyślania i filozowanie.

Nie gniewaj się kolego Wilku, ale rozkładanie technik na siły, wektory, momenty w odniesieniu do aikido, nie ma dla racji bytu. Aikido jest niemierzalne w kategoriach fizycznych, choć prawom fizyki podlega. Zbyt wiele niewiadomych, warunków początkowych, uproszczeń, "efektów motyla" itp. by coś sensownego z takich rozważań było. Ot zwyczajnie aikido należy trenować by je zrozumieć. Pozdrawiam i bez urazy.

[budo_irimi]

A, jeszcze jedno. Wilku, wiedzę o aikido staraj się czerpać tylko z maty. Pozdrówka!

[budo_szary_wilk]

irimi napisał:

sednem aikido jest systematyczny, rzetelny, świadomy trening, a nie rozmyślania i filozowanie

Niepodważalna Prawda. No to jak już wiemy co jest sednem to szukajmy jakiś marnych dodatków- analiza technik ? Ja nie widzę w tym nic złego. Nigdy nie powiedziałem że rozmyślania zamiast treningu albo na treningu- proszę czytać dokładnie posty.

ozkładanie technik na siły, wektory, momenty w odniesieniu do aikido, nie ma dla racji bytu. Aikido jest niemierzalne w kategoriach fizycznych, choć prawom fizyki podlega. Zbyt wiele niewiadomych, warunków początkowych, uproszczeń, "efektów motyla" itp. by coś sensownego z takich rozważań było.

Nie do końca
Ma racje bytu - ja sie tym w domu bawię. A jaka to frajda dojsc dlaczego senseja podnieść nie można.... No zwykły śmiertelnik tylko gebe rozdziawi :wink: . Umiem to robić - robię
Nie rozumiem dlaczego mówicie o mierzeniu, modelowaniu? Powtarzam - to tylko ogólne zasady. Wydaję mi się że właśnie ludzie trenujący wiele lat Aikido powinni je także analizować-. A dlaczego rekord na setkę jest 9,77? Bo cały sztab lekarzy mechaników rozwalił pracę biomechaniczną mięśni ciała. Bez tego może byłoby 9,85 ?
Ja bym tak się od sił i momentów nie odcinał- no ale każdy ma swój rozum i swoje wie najlepiej.

[budo_irimi]

OK. Zabawa w fizykę aikido, dla samej zabawy: dlaczego nie. Bardzo fajny pomysł. Może nawet doktorat da się z tego zrobić. Bardzo ciekawa dziedzina!

Co do sprintera: jego ruch jest znacznie prostszy (choć biomechanika w trakcie startu odmienna niż w środku dystansu i na mecie) niż cała gama złożonych ruchów aikidoki wykonywanych w jednej li tylko technice, uwzględniając, że za każdym razem ćwiczy z innym partnerem. Taka dyskusja nie ma końca jak i sensu, a żadne porównanie nie będzie do końca adekwatne.
Zatem w podniesieniu umiejętności technicznych nie pomoże. Dziadek zapewne wielce uczony z fizyki nie był, a nikt jakoś do pięt mu w aikido nie dorasta. On zwyczajnie całe życie trenował (co np. niektórzy na forum pragną zamknąć w kilku technikach i sekwencjach ruchów i otrzymać z tego aikido w krótkim czasie i dziwią się, że im nie idzie).
Moim zdaniem taka zabawa w mechanikę aikido, w niczym Tobie nie pomoże, ale fakt: może być bardzo interesująca z punktu widzenia samej (bio)fizyki. Żeby osiągać bardzo dobre, nieprzeciętne wyniki w aikido potrzeba ponadprzeciętnie trenować. I rozumieć, być świadomym co się robi, bez konieczności rysowania sił itp.

Polecam zatem
- uważne słuchanie sensei'a, zaufanie mu, i nie wymyślanie teorii samemu (zrozumienie przyjdzie z czasem);
- wyjazdy na staże;
- wysokie wymagania stawiane sobie;
- systematyczny, intensywny, rozsądny i świadomy trening;
- otwartośc na nowe;
- pokorę i dużą dozę cierpliwości i uczciwej samokrytyki.

To są moje rady dla Ciebie jako aikidoki. Pozdrawiam!

[budo_gosc(usunięty)]

irimi Drogi .. ten temat, i nie tylko, jest okazja dla mnie odpowiedzieć ciekawym na pytania, jako przeciwstawienie głupkowatym uwagom, i przypominaniem w kóko wielkopomnych zasad, które można odnieść do wszystkiego co się robi. Jeżeli skądś Ci się skojarzyło, że ja uważam, że aikido jest złe, niewłaściwe i oszukańcze, to nie tylko, że jesteś w błędzie, ale musi to stanowisko w Tobie samym gdzieś tam tkwić głęboko. Może właśnie w tym specjalnym miejscu. Pytania które stawia Szary-Wilk są sensowne. Można oczywiście je wyjaśnić prawami fizyki, a w przypadku technik, rozłożyć na 'wektory i momenmty'. Nic w tym złego, że kolega myśli. Może właśnie jemu poprawne wykonywanie technik bez nieodzownej pomocy partnera zajmie dużo mniej czasu niż Tobie. :wink:

[budo_irimi]

irimi...Jeżeli skądś Ci się skojarzyło, że ja uważam, że aikido jest złe, niewłaściwe i oszukańcze, to nie tylko, że jesteś w błędzie, ale musi to stanowisko w Tobie samym gdzieś tam tkwić głęboko.

Nie "skądś" tylko z wielu wypowiedzi na tym i innych forach z twoich wypowiedzi wylewa się brak stysfakcjii z aikido, chęć jego poprawiania (choć dla wielu, w tym dla mnie jest ono (uwaga! straszne słowo na "k") - kompletne). Reszta analizy psychologicznej mojego wpisu kompletnie wtopiona w Twoim wykonaniu

Może właśnie w tym specjalnym miejscu. Pytania które stawia Szary-Wilk są sensowne.

Oczywiście, że tak. Nawet udzialiłem kilku porad wynikających z mojej wiedzy. Ty udzialisz swoich (część już padła). Odradzałeś siedzenie w seiza, wkrótce (pozwól że zgadnę) odradzisz praktykę bokkenem i jo, bo to przecież strata czasu dla samoobrony (zdaje się, że określasz to "tańcem z szabelkami"), następnie doradzisz danie sobie spokoju ze stażami, bo tam tylko shihani nabijają ludzi w butelkę, a na koniec będziesz krok o zainteresowanie kolegi Twoim workautem. Blisko jestem z tym zgadywaniem?

Można oczywiście je wyjaśnić prawami fizyki, a w przypadku technik, rozłożyć na 'wektory i momenmty'.

Poczekam zatem na stosowne rysunki dotyczące yokomen uchi kotegaeshi ura. Zastanawiam się, na ile ich znajomość wpłynie na moją umiejętność wykonywania tej techniki. Albo Ty rysuj, a ja poćwiczę w tym czasie... Ale może najpierw dla ułatwienia sprawy poproszę o rozrysowanie co się dzieje w czasie taino tenkan ho. Oczywiście ja w czasie gdy bedą owe rysunki powstawały poćwiczę...

Nic w tym złego, że kolega myśli.

I owszem, nawet o tym napisałem: nic w tym złego, ale dla treningu będzie to "fizykowanie" nieprzydatne. Aikido trzeba zwyczajnie ciężko ćwiczyć by je zrozumieć. Analizy za biurkiem i rysowanie niewiele dadzą.

Może właśnie jemu poprawne wykonywanie technik bez nieodzownej pomocy partnera zajmie dużo mniej czasu niż Tobie. :wink:

Jeśli włoży więcej pracy w aikido, niż ja w nie wkładam, to z pewnością. Mnie jak wiesz nigdzie się nie spieszy i powoli idę do przodu z moim aikido. Z pomocą i bez pomocy uke ;-)

PS. Pisanie o "głupkowatych uwagach" pomijam przez grzeczność. Rozumiem, że to z ekscytacji Ci się wyrwało.

[budo_nel]

Generalnie chciałam powiedzieć, że kiedy zaczynałam trenować też szukałam jakiś wskazówek, zasad natury ogólnej, który pomogły by mi szybciej pojąć aikido. Usłyszałam natomiast tylko „nie spinaj się”, „pracuj centrum” i ”każdy sprząta krew po sobie”. Wtedy wydawało mi się to mało konkretne (oprócz tej krwi). Pozostałe rady były z kolei skierowane do poszczególnych technik, rusz tą nogą, tak ułóż rękę itp. Czułam się zagubiona w tym wszystkim, więc na własną rękę próbowałam wymyślić jakieś generalne zasady, które trochę usystematyzowały by to co się wokół mnie dzieje. Na każdym treningu, zaczęłam strasznie intensywnie myśleć i analizować z użyciem całej wiedzy którą posiadam każdą technikę. Efekt był tak, że od tego całego myślenia wszystko mieszało mi się jeszcze bardziej i nawet zrobienie jednego kroku w przód robiło się strasznie skomplikowane. I dopiero jak odpuściłam wszystkie moje dywagacje i po prostu bez kombinowania zaczęłam powtarzać co sensei pokazuje powoli coś z tego zaczęło wychodzić. Dlatego piszę o tej nagości, bo często ta cała nasza dorosła wiedza i doświadczenia nas krępują. Jeśli się ją odrzuci łatwiej będzie się czegoś nauczyć. Jak dziecku powiesz zrób krok do przodu, to one po prostu to zrobi. A dorosły zaraz zapyta się jakiej długości, którą nogą i czy to nie jakiś podstęp. Jedyną radą jaką mogę dać, to po prostu ćwiczyć najwięcej jak się da. Powtarzać każdą technikę setki tysięcy razy, aż w końcu pojmiesz o co chodzi. Zresztą jak na treningu dochodzisz do granic swoich możliwości, a ze zmęczenia zbiera Ci się na wymioty, to już nie pamiętasz nawet jak się nazywasz, nie mówiąc o jakiś regułach. Ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć nic mądrzejszego Ci nie powiem.

[budo_irimi]

OT
Petrus, sory, ale na priva nie mogę Ci odpisać. Mimo kilku próśb nie mam na to zgody O'Moda i nie mam możliwości wysyłania info na priv. Przeczytałem informacje od Ciebie z dużym zaciekawieniem! Poszukam więcej w sieci. Dzięki!
PS. Czy było to w CERNie?

[budo_szczepan]

OT
Petrus, sory, ale na priva nie mogę Ci odpisać. Mimo kilku próśb nie mam na to zgody O'Moda i nie mam możliwości wysyłania info na priv.

mod on
Modowie nie zajmuja sie strona techniczna forum. Wszelkie uwagi kieruj do januszp, on jest teraz adminem.
mod off

[budo_petrus]

OT
Czy było to w CERNie?

Nie wiem...
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] jest nieco na ten temat.

[budo_irimi]

Wielkie dzięki Szczepan za info!

[budo_apas]

Hm, ciekawe... Nasuwa sie pytanie - czy mozna byc doskonalym pisarzem, bo sie z najlepszym wynikiem polonistyke skonczylo i ma sie zdolnosc rozebrania kazdej frazy, zdania, rownowaznika na czynniki pierwsze pod wzgledem historycznym, gramatycznym i logicznym? Nie, nie mozna. Owszem, taka wiedza i umiejetnosci przydaja sie pisarzowi jako udoskonalenie warsztatu. Bardzo sie przydaja. Ale warunkiem niezbednym bycia dobrym pisarzem jest talent i... tak, ciezka praca. Czytanie wszystkiego, co popadanie i pisanie, pisanie, pisanie...
Talent w aikido? Owszem, jeden ma tendencje do tycia i slaba "pamiec ruchowa", inny jest bardzo sprawny fizycznie i bez problemu kopiuje najtrudniejszy nawet ruch... Mowimy, ze ma talent. Ale i jeden i drugi, by robic postepy w aikido, musza cwiczyc - ten utalentowany zrobi szybsze postepy, ten mniej uzdolniony - wolniejsze...
Wracajac do pisania. Nie jestem polonista, wstyd powiedziec, ale nawet nie bardzo pamietam definicje przydawki, przyslowkow wszelkiego rodzaju itp, bom juz stary, a do tego dyslektyk, wiec i wpadowki ortograficzne mi sie trafiaja. Ale zylem wiele lat z pisania i podobno bylo to niezle. Kiedys do redakcji, w ktorej pracowalem przyszla mloda polonistka ze specjalnosci dziennikarstwo, ktora o teorii jezyka wiedziala wszystko i nieraz mnie zawstydzala, wykazujac moja teoretyczna ignorancje. Coz z tego, skoro cokolwiek napisala, bylo drewniane i nie nadawalo sie nie tylko do publikacji, ale nawet do czytania... Mowilem dziewczynie, ze jest jedyny sposob: pisac, pisac, pisac i jeszcze raz pisac - poprawiajac wskazane bledy. Mowilem jej tez, ze i ja kiedys pisalem drewnem i znosilem niejedno upokorzenie ze strony mego owczesnego szefa, doskonalego dziennikarza. Pierwsza "powazna" publikacje mialem po roku pracy, piszac codziennie dziesiatki stron tekstu... Nie dotarlo, laska dala sobie spokoj z pisaniem i do dzis zyje w przekonaniu, ze jej - doskonalej teoretyczce jezyka polskiego - wielka kariere zniszczyl jakis dupek, tylko socjolog, ktory przydawki nie potrafil zdefiniowac...
Po co to pisze? Nie chodzi o moje zyciowe credo czy zyciorys Chodzi o zasade. Mozna opisac techniki aikido teoretycznie, ale nic z tego nie wynika bez praktyki, wieloletniej zreszta. Podobnie jest z pisaniem, gotowaniem, robieniem DOBRYCH zdjec, uczeniem innych itepe, itede... Malo tego, znacznie trudniej jest zostac dobrym aikidoka niz dobrym dziennikarzem, zapewniam Zatem Wilku drogi - teoretyzuj do woli, ale wierz mi - w niczym Ci to nie pomoze na drodze aiki. A zamiast przypominac sobie techniki poprzez zasady mechaniki - zwyczajnie, naucz sie je robic w kihonie. Stad i tak baaaardzo daleka droga do opanowania ich w aplikacjach...

PS. Trzy grosze do wymiany zdan miedzy kol. kol. Irimim i Gosciem... Gosciu drogi, jak mi sie bedzie chcialo, to znajde Twoje posty, w ktorych raz stwierdzasz, ze racje maja ci, ktorzy uwazaja, ze propagowanie aikido jako sztuki samoobrony to oszustwo, bo tym aikido nie jest... W innym zas stwierdzasz, ze aikido jest dla Ciebie frajda na macie i skuteczna samoobrona, gdy trzeba. Wiec albo tylko Ty nie bladzisz na drodze aiki, albo Irimi ma troche racji w ocenie Twojego sposobu argumentacji. A pisze to poza privem, bo i ocena Irimiego byla publiczna... Bez urazy i przepraszam za slowotok

[budo_voivod]

...bo często ta cała nasza dorosła wiedza i doświadczenia nas krępują. Jeśli się ją odrzuci łatwiej będzie się czegoś nauczyć. Jak dziecku powiesz zrób krok do przodu, to one po prostu to zrobi. A dorosły zaraz zapyta się jakiej długości, którą nogą i czy to nie jakiś podstęp. Jedyną radą jaką mogę dać, to po prostu ćwiczyć najwięcej jak się da. Powtarzać każdą technikę setki tysięcy razy, aż w końcu pojmiesz o co chodzi. Zresztą jak na treningu dochodzisz do granic swoich możliwości, a ze zmęczenia zbiera Ci się na wymioty, to już nie pamiętasz nawet jak się nazywasz, nie mówiąc o jakiś regułach. Ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć nic mądrzejszego Ci nie powiem.

Ja to już gdzieś slyszalem... :twisted: :twisted: :twisted:
PS. Zgadzam się w calej rozciąglości... Klania się koncepcja SHOSHIN...

[budo_apas]

A, przypomnialo mi sie... Prosiles Wilku o rady, takie praktyczne. Ja mam jedna: powinienes jezdzic na staze, nie tylko w Twojej organizacji. Na stazach nie zwracaj uwagi na to, ze prowadzacy robi techniki inaczej, niz Twoj nauczyciel. Rob ZAWSZE tak, jak demonstruje prowadzacy dane zajecia... Kazdy ma swoje aikido, a juz na pewno shihanowie (shihani? Mozna to spolszczac? Musze napisac do mojej bylej kolezanki ) Ty tez bedziesz mial kiedys swoj ruch, skuteczny i "wygodny" dla Ciebie... Coz, a fizyka jest tylko jedna... Ciekawe, prawda?