10 odpowiedzi w tym temacie

[budo_walkar]

Interesuje mnie pewna kwestia.
Jak chyba każdy wie z teorii stan nirwany/wyciszenia/objawienia/olśnienia etc. etc. (jak zwał tak zwał) uzyskują adepci w wyniku jakiegoś totalnego bezruchu, wyciszenia, medytacji czy innych czynności towarzyszących raczej długotrwałej bierności ciała (w sensie ruchu).
A czy możliwe jest dojście do takiego doznania (lub czegoś podobnego,lub czy takie coś w ogóle występuje) poprzez katorżniczą pracę, trening czy uczestniczenie w innych cielesnych obciążeniach (taka ekstaza z wysiłku)? Niekoniecznie chodzi mi o to że padamy bezładni z wycieńczenia po jakimś nadludzkim obciążeniu podpięci do kropłówki błogo wsłuchujemy się w odgłos karetki pogotowia.
Raczej chodzi mi o coś bardziej kontrolowanego. Odczuwalnego i kontemplowanego.
Miał ktoś coś takiego na treningu gdy ciało wiło się z bólu a twarz wykrzywiał uśmiech spełnienia?

[budo_cabelo]

Capoeira. Kiedy gra się w roda, wokół ludzie śpiewają i klaszczą, generuje się niesamowita energia, która sprawia że osoby w środku są niejako w transie, nie czują bólu ani zmęczenia, a poruszają się dużo szybciej i sprawniej niż zazwyczaj. Ból i zmęczenie odczuwa się dopiero po zakończeniu roda. Osobiście ten "trans" , to przepełnienie energią uważam za jedno z najwspanialszych uczuć jakich człowiek może doświadczyć, właśnie TO daje mi kopa, chęć i energię do życia na resztę tygodnia

[budo_cabelo]

Tak czytam co przed chwilą napisałem, i w sumie przestaję się dziwić dlaczego niektórzy biorą nas za jakąś sektę ale cóż poradzić

[budo_dar75]

orgazm?

[budo_novocaine]

zaloze sie, ze wydzielane neuroprzekazniki nie bede sie znaczaco roznic

[budo_skorpiob]

Capoeira. Kiedy gra się w roda, wokół ludzie śpiewają i klaszczą, generuje się niesamowita energia, która sprawia że osoby w środku są niejako w transie, nie czują bólu ani zmęczenia, a poruszają się dużo szybciej i sprawniej niż zazwyczaj. Ból i zmęczenie odczuwa się dopiero po zakończeniu roda. Osobiście ten "trans" , to przepełnienie energią uważam za jedno z najwspanialszych uczuć jakich człowiek może doświadczyć, właśnie TO daje mi kopa, chęć i energię do życia na resztę tygodnia

Ja jak porzadnie sparuje(czy sam box czy kickboxing) nie potrzebuje bebenkow i klaskania a czuje sie tak samo :wink:

[budo_dar75]

Ja jak porzadnie sparuje(czy sam box czy kickboxing) nie potrzebuje bebenkow i klaskania a czuje sie tak samo :wink:

To sie nazywa K.O.

[budo_cabelo]

Ja jak porzadnie sparuje(czy sam box czy kickboxing) nie potrzebuje bebenkow i klaskania a czuje sie tak samo :wink:

zanim wziąłem się za capo trenowałem trochę MT i zaręczam że to zupełnie inne odczucia (i bynajmniej nie twierdzę że inne sztuki walki dają mniej satysfakcji ) chodzi mi o to że przy sparingach jest to powodowane kopem adrenalinowym, natomiast w capo działa to bardziej transowo, momentami wręcz hipnotycznie

[budo_ukyo78]

Jak chyba każdy wie z teorii stan nirwany/wyciszenia/objawienia/olśnienia etc. etc. (jak zwał tak zwał) uzyskują adepci w wyniku jakiegoś totalnego bezruchu, wyciszenia, medytacji czy innych czynności towarzyszących raczej długotrwałej bierności ciała (w sensie ruchu).

obawiam sie ze jak chcesz osiagnac stan totalnego wyciszenia i bezruchu to postaw sobie cegle na biurku i ucz sie od niej - gwarantuje ci nie da sie bardziej wyciszyc i nie ruszac
Tak naprawde jak zwykle na poczatku musisz zdefiniowac o co ci chodzi, relaks? nie podazanie za myslami? proste doznanie wyjscia poza czas mozesz miec jak machasz duzo kata np. ale czy to jest przydatne do czegos to nie sadze - tyle ze smieszne uczucie.

[budo_dime]

jeżeli chodzi o to piękne uczucie po morderczym treningu to chodzi o endorfiny, którze wydzielają się w wtedy organiźmie.
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

trening to dla mnie najbardziej relaksująca forma odpoczynku i rzeczywiście po nim pojawia się spokój, zadowolenie i wyciszenie. chyba się od tego uzależniłem, bo jak nie trenuję to mam po prostu doła, nic mi się nie chce i jestem podenerwowany.

[budo_ady_4]

Miał ktoś coś takiego na treningu gdy ciało wiło się z bólu a twarz wykrzywiał uśmiech spełnienia?

Zawsze podczas długiego i morderczego(ale takiego co dosłownie powala z nóg) treningu, gdy wiem, że jestem dopiero w połowie. Myśl, że jak dotrwam do końca, to osiągne "everest", powoduje ze ledwo utrzymuje sie na nogach, ale rogal na twarzy widnieje