9 odpowiedzi w tym temacie

[budo__lm_]

Hej, wakacje to taki lekki temat wrzuce

Jakie czytujecie książki pod kątem rozwijania iaido? Tak pytam bo znalazłem ciekawski wywiad z nauczycielem mojego nauczyciela - z Haruna Sensei. Tam zapytany o to z jakich źródeł powinno się zdobywać wiedzę odpowiedział, że _wystarczającym_źródłem_ jest właśnie Go Rin no Sho Miyamoto Musashiego a ponadto nic więcej nie jest potrzebne, ta jedna książka zawiera całośc informacji potrzebne by zgłębić filozofię iaido.

co wy na to???

szczegóły po angielskiemu: Wywiad z Haruna Sensei

[budo_graframolo]

Jesli mowa o duchowym aspekcie rozwoju majacym pomoc w treningach czytuje czasem Dostojewskiego, troche Gombrowicza i innych nie wykluczajac takich jak Topor, czesto siegam po kwartalnik literatura na swiecie (polecam wydanie o Japonii) Lubie tez studiowac traktaty znanych artystow jak naprzyklad Cellini, Durer itp. Bardzo dobrze sie to wszystko komponuje w polaczeniu z treningami.

[budo_zanshin]

wystarczającym_źródłem_ jest właśnie Go Rin no Sho Miyamoto Musashiego a ponadto nic więcej nie jest potrzebne, ta jedna książka zawiera całośc informacji potrzebne by zgłębić filozofię iaido.

Totalnie się z tym nie zgadzam. Czytałem Go Rin no Sho i po pierwsze, metoda Musashiego była baardzo prymitywnym (co nie znaczy że nieskutecznym ;-) ) podejściem do walki jako takiej (cyt. "w cięciu nie chodzi o to, aby było szybkie czy wolne, ale o to, aby zarąbać przeciwnika", czyli w wolnym tłumazeniu "zajeb go, k...a, a jak leży to jeszcze dla pewności po nim poskacz"). Poza tym, nito ryu, czyli szkoła dwóch mieczy musashiego była przede wszystkim szkołą kenjutsu, o ile mi wiadomo, nie zawierała ani jednej techniki iaido/iaijutsu.

Istnieje wiele dużo lepszych opracowań pomocnych dla adeptów iaido, czy budo wogóle, jak chociażby Heiho Kaden Sho aut. Yagyu Munenoriego, gdzie zwraca się uwagę na aspekty psychologiczne, stan umysłu w chwili zadawania cięcia, szukanie luki w pozycji atakującego przeciwnika, co jest dużo bliższe koncepcji walki w iaido/iaijutsu. W Go Rin no Sho natomiast mówi się o pracy z rytmem, zmianach pozycji, straszeniu przeciwnika, co jest przydatne raczej w walce kenjutsu czy kendo.

[budo_don zen]

Ja osobiscie czytalem Go Rin no Sho jako lekture do zabicia czasu w pociagu. Raczej nic odkrywczego w sobie nie zawiera, jezeli poswiecilo sie juz troche czasu na treningi. Jedyne co sie moze przydac to wskazowki dotyczace psychologii podczas walki, ale nic takiego o czym by sie wczesniej nie wiedzialo.

[budo_marcin954]

Lektura dobra, ale może nie jako kompendium wiedzy o iaido. Książka mnie trochę "naprowadziła", żeby nie robić z tego co robię jakichś wielkich ceregieli, tylko zeby mieć noralne podejście - "Jak nie wyszło, to spróbuj jeszcze raz, po to trenujesz". Musashi ujmował wiele rzeczy prosto i to chyba tak naprawdę w tym wszystkim chodzi, nie komplikować rzeczy prostych - jak ciąć to ciąć, ale tak by to było cięcie itp. Potwierdziło się też to co mi tłumaczyło kilku nauczycieli.

[budo__lm_]

W Go Rin no Sho natomiast mówi się o pracy z rytmem, zmianach pozycji, straszeniu przeciwnika, co jest przydatne raczej w walce kenjutsu czy kendo.

Nie tylko w Go Rin no Sho zawarte jest wiele innych rzeczy - jak np. etykieta, postawa, ubiór itp. czyli rzeczy baaardzo ważne dla każdego iaidoki, zresztą nie ma co wymieniać wszystkiego - wystarczy przeczytać (podobno).

Cóż, ja mam bardzo podobne zdanie do waszych Ale na razie. Henry, mój nauczyciel miecza pzreczytał ta książkę grubo ponad 200 razy przestraszony Za każdym razem mówi że dowiaduje się czegoś nowego. Poza tym - on czytał ją w oryginale Nie za łatwo podobno ale sie da.

Może więc problem leży w przekładzie???

[budo_zanshin]

Napewno lepiej czytać wszystko w oryginale. Niestety, póki co, mój japoński ogranicza się do nazw technik. Aczkolwiek niektórzy Japończycy mają na temat Musashiego i jego księgi podobne zdanie.

[budo_yagyu]

Przeczytałem Gorin no sho już dobre 5 razy i czytam od czasu do czasu wybrane fragmenty.

Pragnę Wam powiedzieć że z mojego punktu widzenia prymitywizm zawarty w treści jest jedynie powieszchowny i stosowany celowo. Dzięki takiemu podejściu nie dochodzi w walce do przerostu formy nad treścią. Musashi wspomina o wcześniejszym długotrwałym treningu, a to co przychodzi później "rach ciach ciach" ma być jego "naturalnym" następstwem.
Według mnie właśnie na naturalnych odruchach (czyli najsilniejszej broni) kładzie nacisk Musashi.
Uważam że w Gorin no sho leży głęboki sens. I mam nadzieje że coraz bardziej go rozumiem po kilkukrotnym czytaniu oraz poszczególnych fragmentach. Nad tym trzeba się mocno zastanawiać.

[budo__lm_]

(...) prymitywizm zawarty w treści jest jedynie powieszchowny i stosowany celowo.

No właśnie - może Księga czytana wprost, bez zastanowienia nie daje nic, może trzeba zastanawiać się nada każdym rozdziałem i starać wyciągać wnoiski...
Na pewno napisana jest bardzo nie po europejsku, żadnej 'kawy na ławę'.
Ja oczywiście staram sie wynieść z tej książki więcej niż na pierwszy rzut oka widać, ale to pewno pod wpływem mojego nauczyciela. Dla niego jest to podstawowe żródło wiedzy o filozofii, strategii czy duchu iaido. No ale on uczył się u Haruna Sensei.

Z drugiej strony słyszałem też o nieprzychylnym podejsciu niektórych Japończyków do samej osoby Musashiego.
Pewno jak zwykle - punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia...

[budo_gwyn]

Najważniejsze co pisze Musashi: nie wystarczy przeczytać 10000razy, nie wystarczy powtórzyć 10000 razy. Trzeba uczynić to własnym odkryciem. Poza tym ogromne podobieństwa do tzw szkoły niemieckiej długiego miecza, i w ogólnych założeniach (zero kombinacji- miecz służy do rąbania celem zabijania) i w pewnych sprawach technicznych (pięć postaw i pięć kontr). Głównie widzę podobieństwo w podejściu do sprawy 'dzisiaj tylko się popisują, a tu mordować trzeba' Rzecz jasna różnic jest bez liku, ale to kwestia kontekstu kulturowego. Nawet praca nóg jest podobna! Pozdrawiam
Gwyn