, nadgarstki szczękały i rzeka potu po tatami płynęła. Ciężko było, oj ciężko, ale jak to mawiają robotnicy z zakładów zbrojeniowych „Łucznik” - „ nie takie lufy się lutowało”. :wink: Pierwszego dnia rano, grupa IEFE starła się ze swoimi ciałami. Przez dwie godziny byliśmy katowani wszelkimi odmianami ukemi. Początkowo tradycyjnie, ushiro ukemi, potem mae ukemi, ale im dalej w las tym wariacje na ten temat się rozwijały. Sesję padów zakończyliśmy serią 1000 yoko (czyli wysokich). 8O
Po tej rozgrzewce, zaczęły się zajęcia otwarte czyli dla każdego zainteresowanego. Praca opierała się głównie na technikach irimi, nikyo irimi, shiho nage czy ude kime nage. Początkowo z ataku katate ryote tori a później z katate tori. Jednakże głównym elementem tych ćwiczeń była praca ura i omote. Rozróżnienie przestrzeni okazało się nader trudne
Po otwartym EFE odbył się kolejny trening, na którym to Sławek Szewczyk sensei oraz Jerzy Gorzeń sensei wprowadzali wszystkich w arkana pracy kaeshi waza :wink: Obolali i wykończeni, przez trzy godziny pracowaliśmy nad formami kote gaeshi i innymi (niestety pamięć zawodzi bo koledzy mieszali za często).
Następny „otwarty” trening był jak zbawienie – nie dla tego, że był lekki nie, nie, tylko dlatego, że był ostatni w tym dniu. poklon Oczywiście nie ominęła mnie przyjemność bycia uke, co niewątpliwie było wyzwaniem dla moich nadgarstków. Pracowaliśmy głównie nad technikami nikyo (auć), shiho nage, ude kime nage - kontynuacja pracy omote z porannego treningu. Patrząc na senseiów widać było wyraźne zmęczenie materiału.
Tak minął pierwszy dzień treningu, który zakończony był spotkaniem w pubie „Pod Schodami” gdzie harcom i swawolom nie było końca.
Drugi dzień upłynął do południa w pracy nad technikai z ataku ushiro sode tori (staż zamknięty) oraz nikyo, sankyo, kote gaeshi, yoko irimi i innymi w pozycji hanmi hantachi waza. Popołudniowe treningi obejmowały pracę aiki ken.
Staż zakończył się tradycyjnym masażem, który wchodzi głęboko pod skórę i wygania z pod niej „złego”.
:twisted:
FaceBook
