36 odpowiedzi w tym temacie

[budo_szczepan]

Tak mi sie nasunelo pare rzeczy po dzisiejszym treningu dla zaawansowanych. Przyszlo kilku ludzi z grupy pocztkujacych. Cwicze z jednym, chlop jak szafa, poltorej glowy wyzszy ode mnie, kosci w nadgarstach szersze niz moje udo i ma mnie atakowac shomen. Delikatnie dotknal mojej glowy. Tlumacze jak i co, mowie facet, to jest grupa zaawansowane, jak cwiczysz ze mna przywal mi zeby mi czacha pekla na pol. Zamachnal sie mocniej i znowu ...pyk, dotnal delikatnie lysinki. ....................hmhmmmmm
Zabralo mi 5 minut zeby na tyle nabral zaufania do siebie ze mi w koncu przywalil az zobaczylem slodziutkie gwiazdeczki

I tak mi sie przypomnialo, jak ja sam zaczynalem.....no sie nie dziwie, zaden z moich instruktorow nie nauczyl mnie zaufania do siebie samego, dopoki nie trafilem na Claude'a.

W inny, prawdziwych :wink: SW sprawa jest prosta - sa sparingi, jak ktos w szybki sposob nie nabierze zaufania do siebie(czy to poprzez zwyciestwa czy poprzez lanie jakie dostaje przegrywajac) to odpada i sie wykrusza.
W aikido nie jest to taka prosta sprawa. Po pierwsze, uke ciagle pomaga zrobic technike, wiec nawet jak ktos po latach treningu w koncu nabierze do siebie zaufania, i mysli ze jest prawdziwym fighterem, to jest to zwykla iluzja oraz fatamorgana. Po prostu pusty smiech.

Jesli zas nigdy nie jest pewny swoich technik, techniki te po prostu nie moga dzialac (w ramach dojo aikido, bardzo prosze nie dyskutowac o skutecznosci aikido, nie o tym jest topik :twisted: ). Osobiscie nie zauwazylem zadnych mechanizmow w metodologii treningowej aikido, ktore pozwalaly by taka pewnosc siebie wypracowac. Przeciwnie, poprzez to, ze POPRAWIA SIE cwiczacych BEZ PRZERWY, taki cwiczacy nabiera pewnosci, ze tak naprawde, to nigdy nie robi techniki dobrze.

Charakterystycznym przykladem tego jest fakt, ze tori, po najdrobniejszym "bledzie" prosi atakujacego --- "zaatakuj mnie jeszcze raz" i wlasciwie nigdy nie konczy raz zaczetej techniki. Co jest skandalem samym w sobie, bo przeciez tak naprawde to ma tylko jedna szanse na zrobienie techniki. W aikido nie ma rund, nie ma sedziego, ktory by przerwal nieudana akcje, nie ma w ogole zadnej mozliwosci zrobic cos "jeszcze raz jak sie nieudalo".... 8O 8O 8O

Innym przykladem moze byc fakt, ze tori za kazdym razem robiac technike, patrzy blagalnym wzrokiem na instruktora zebrzac niejako u niego o akceptacje!!!!! :twisted: :twisted: :twisted: A przeciez jego glownym celem jest skontrolowanie atakujacego a nie ocena instruktora!!! :? :? :?

No to w jaki sposob, pytam Panstwa, aikidocy maja nabierac zaufanie do samego siebie?

[budo__samuel_]

Więcej ćwicząc, mniej dyskutując.
A jak nie działa to u psychologa.

Trust no one :wink:

[budo_łabędź]

,.... patrzy blagalnym wzrokiem na instruktora zebrzac niejako u niego o akceptacje!!!!! :twisted: :twisted: :twisted: A przeciez jego glownym celem jest skontrolowanie atakujacego a nie ocena instruktora!!! :? :? :?

Jest cosik na rzeczy w tym co piszesz. Ja zawsze powtarzam zasłyszana pierwszą zasadę czarnych pasów:

"Nie dziwić się (przynajmniej głosno :wink: ) kiedy technika wychodzi"

Do wielu nawet doswiadczonych w miarę aikidoków dociera wtedy ten brak zaufania we własne możliwości i w potencjał aikido.
Z tym że jak zawsze w aikido to spacer po cinkiej linii gdzie przegięcie w drugą stronę grozi zbytnią pewnością siebie, chojractwem i kozactwem, które może się zle skończyć. Złoty środek jak zwykle jest najtrudniej znależć :? 8)

[budo_kurm28]

a propos podpisu Łabędzia - do jakiego przedszkola chodziłeś, że masz tak straszne statystyki? a może byłeś urwisem.....? :wink: :wink:

[budo_łabędź]

a propos podpisu Łabędzia - do jakiego przedszkola chodziłeś, że masz tak straszne statystyki? a może byłeś urwisem.....? :wink: :wink:

Kurum 28 - nie kompromituj się :wink: brakiem znajomości literatury popularnej. To cytat i to nie autobiograficzny. Madrej głowie dosć dwie słowie... :wink: 8) Kto wie To nie trudne

[budo_prorock]

a propos podpisu Łabędzia - do jakiego przedszkola chodziłeś, że masz tak straszne statystyki? a może byłeś urwisem.....? :wink: :wink:

Kurum 28 - nie kompromituj się :wink: brakiem znajomości literatury popularnej. To cytat i to nie autobiograficzny. Madrej głowie dosć dwie słowie... :wink: 8) Kto wie To nie trudne

Oczywiście, że to przemówienie małpy w Hyde Parku, ale tego chyba było więcej. Ale niech będzie, 8) sprawdzić nie mogę, bo nie mam tej księgi na półce.

[budo_randall]

No no... Szczepan pisze do rzeczy
Gość po prostu wiedział że może, nie chciał iść kiwać za jakiegoś pewnego siebie aikidokę :)
Aikidocy słabo atakują, bo ataków nie ćwiczy się na treningu. Żeby sobie krzywdy nie zrobić, bo sensowna obrona wcale nie jest łatwa. Jeśli przez x lat ćwiczyło się delikatnie i baletowo, to nie są przyzwyczajeni jak ktoś przy...bie i technika idzie w krzaki.

Innym przykladem moze byc fakt, ze tori za kazdym razem robiac technike, patrzy blagalnym wzrokiem na instruktora zebrzac niejako u niego o akceptacje!!!!!

Patrzy, bo nie wie jak wyszło. Przy normalnym sposobie ćwiczenia /podkładawczo-ulegawczym/ ludziom którzy zaczynają cieżko określić czy robią coś źle, czy dobrze.

Z tym "zaatakuj mnie jeszcze raz" to jest dziwnie. Bo ćwiczący powinien byc zdolny do korekty błedów. Jednocześnie powinno sie być w stanie dostosować do ruchów atakującego, czyli jak nam nie wyjdzie i coś idze nie tak jak chcemy, to należało by technikę zmienić na odpowiednią do sytuacji, a nie kończyć "na siłę" poprzednią. A to łatwe nie jest i wymaga znajomości wielu technik (i uke który sie nie połomie, jak okaże się że nie może się podłożyć, bo nie wie co za chwilę będzie )

Acha, no i nie wiem co tu ma pewność siebie do rzeczy. Raczej niepewność przeciwnika. Doskonale zdaję sobie sprawę, że jeśli wyjde i będę chciał uderzyć/choćby szomen/, to przy standardowej postawie /luźny profilek bez gardy/ tori nie zdąży nawet rąk podnieść, a w najgorszym wypadku to je sobie odgryzie. No chyba że atak ma nastąpić z dobiegu Każdy zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa jakie niesie ze sobą porządny atak - jak nie wyjdzie obrona to: BANG, SZLOPFF, KABOOM, SZSZTOMBRR... Ze "sportu i rekreacji" zrobiłaby sie mocno kontuzjogenna zabawa. A początkujący to mieliby tak 50 razy ałć, na 1 technikę, która i tak by nie wyszła prawidłowo.
Wychodzi zatem ponownie problem metodologii pracy. Pogódź sie Szczepan, taka para kaloszy, w aikido tego po prostu nie ma, przynajmniej tak mi tłumaczyłeś. Ja nadal jestem za dołożeniem walki i realnymi atakami.

Pytanko: Jak Claude uczy zaufania do siebie? /znaczy nie do SIEBIE, tylko do Ciebie, Was agrhhh... no wiadomo o co chodzi/ Domyślam się że nie przez sparingi i treningi uderzane?

[budo_szczepan]

Pytanko: Jak Claude uczy zaufania do siebie? /znaczy nie do SIEBIE, tylko do Ciebie, Was agrhhh... no wiadomo o co chodzi/ Domyślam się że nie przez sparingi i treningi uderzane?

Zacznij u niego cwiczyc, to zobaczysz 8)

[budo_randall]

Zacznij u niego cwiczyc, to zobaczysz 8)

Ciut daleko, ale jak zechce przyjechać do Lublina, to go nawet przekimam na chacie.
Ustosunkuj sie do reszty postu, co?

[budo_bujin]

Temat wydumany jak nie wiem co. Metodologia aikido to wlasciwie antymetodologia, caly czas cwiczy sie dead patterns. Ludzie po roku kravmagi rozwala bez problemu aikidoköw z trzyletnim stazem.
Ale to na marginesie.

Zaufanie powstaje wtedy, kiedy wiesz, ze uke nie tylko oporuje, a aktywnie przeszkadza. Czyli tak jak np. w judo, bjj. Ja wiem, ile jestem wart w judo, bo ilestam razy dostalem w kosc. Czyli znam swoje wlasne granice mozliwosci.

A w aikido? Ostatnio na treningu robilem jiu waza z uke dobranym wedle proporcji mistrza Seagal (tzn. uke nizszy co najmniej o glowe) i, moi drodzy, cöz za wspaniale technicznie okazalo sie to moje aikido!

Pewnosc siebie w aikido? Rzecz ciezka.

[budo_szczepan]

Innym aspektem braku zaufania do samego siebie jest fakt ze ludzie boja sie zakladac naprawde dzwignie, zeby nie uszkodzic partnera. Znakomita wiekszosc instruktorow nie przyklada zadnego znaczenia do studiowania jak dzwignia powinna dzialac fizycznie.
Zamiast tego, "unowoczesniaja" aikido albo bujaja w chmurach jakby to byl "moving Zen".
Wiec potem, ludzie nie maja zadnego wyczucia dokad naprawde moga zalozyc dzwignie. Nie maja wyczucia limitow stawow atakujacego.

Dlaczego to jest wazne? --- bo w przypadku poprawnego ataku, nie ma miejsca ani czasu na "szukanie" tych limitow. Nalezy zalozyc technike na maxymalne obciazenie jaki moze zniesc atakujacy. Bez zadnego wahania, kompletnie i calosciowo.
W dodatku, musi to byc zrobione bez zadnej adrenaliny, "na zimno" ze sie tak wulgarnie wyraze.

Natomiast co moge zaobserwowac w roznych dojo, to fakt, ze studiuje sie dzwignie "na niby", a jak ktos trafi na jakis opor to sie natychmiast nieslychanie denerwuje, staje sie agresywny i natychmiast ma zamiar lamac atakujacego.
Jest to oczywiscie calkowicie obce duchowi aikido.

Takie postepowanie swiadczy tylko i wylacznie o tym, ze instruktor nie przywiazuje zadnej uwagi do studiowania dzwigni. Wiec uczen, postawiony w nowej sytuacji, jest niepewny siebie, co powoduje za jego technika nie jest efektywna. Ale wlasna falszywa duma kaze mu robic technike za wszelka cene, zeby nie stracic twarzy. Wiec ukrywa wlasna niepewnosc i bezradnosc za wulgarna agresywnoscia.

[budo_jusi]

Mój sensei ciągle powtarza,że trzeba mieć zaufanie do siebie i do partnera. Po pewnym czasie wszyscy się przyzwyczajają,na tyle by nie wykręcać sobie złośliwie rąk itp. :wink:

[budo_kurm28]

[quote name="Łabędź Kurum 28 - nie kompromituj się

#14 budo_łabędź

budo_łabędź

• 
• Użytkownik
• 
• 2100 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:Swanderful country :)

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

hmmm - przyznaję - nie znam cytatu i w związku z tym zwracam się z uprzejma prośbą o wyjawienie tytułu tego dzieła, żebym mógł się ewentualnie w literaturze pociągnąć i kolejnych kompromitacji uniknąć. (sorry za off topic)

off topic: Tytus de Zoo księga V podróż wannolotem, jak słusznie stwierdził Prorok wystapienie Tytusa w Hyde Parku No po prostu KLASYKA :wink: 8)

• 0

• Do góry

---

#15 budo_kurm28

budo_kurm28

• 
• Użytkownik
• 
• 1261 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:Wrocław i okolice, ale bardziej okolice

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

[/quote]
off topic: Tytus de Zoo księga V podróż wannolotem, jak słusznie stwierdził Prorok wystapienie Tytusa w Hyde Parku No po prostu KLASYKA :wink: 8) [/quote]

wstyd wstyd wstyd wstyd

• 0

• Do góry

---

#16 budo_krzyst

budo_krzyst

• 
• Użytkownik
• 
• 1354 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:Warszawa

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

W inny, prawdziwych :wink: SW sprawa jest prosta - sa sparingi, jak ktos w szybki sposob nie nabierze zaufania do siebie(czy to poprzez zwyciestwa czy poprzez lanie jakie dostaje przegrywajac) to odpada i sie wykrusza.

Szczepan, wybacz, ale kompletną bzdurę napisałeś. Zaufania nabiera dlatego, że ma możliwość w prosty sposób zobaczyć, że jego technika działa i jak działa - właśnie dzięki sparringom. To taka luźna uwaga, niezależnie od aikido, jego metodyki, i innych takich
Natomiast stwierdzenie, że albo się nabierze szybko zaufania, albo szybko się ucieka, bo się dostaje po głowie jest jakimś strasznym nadużyciem. Taka sytuacja nie ma prawa zaistnieć, bo świadczy wprost o złej metodyce nauczania. Od tego jest instruktor, żeby stopniował poziom trudności i sparringów i sparringpartnerów, żeby właśnie tę pewność siebie budować. Też stopniowo.

K.

• 0

• Do góry

---

#17 budo_rybak

budo_rybak

• 
• Użytkownik
• 
• 4174 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

KrzysT - sorka, ale czego sie spodziewales?

skad Szczepan ma wiedziec o takich rzeczach?

pozdrawiam

• 0

• Do góry

---

#18 budo_krzyst

budo_krzyst

• 
• Użytkownik
• 
• 1354 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:Warszawa

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

Kinboshi,
Skoro pisze, że jego nauczyciel zbudował w nim tę pewność siebie, to znaczy, że jednak jakaś metoda jest
Tyle, że nie chce nam jej zdradzić ograniczając się do ogólników.
Mnie takie gadanie, że sparring jakikolwiek jest zaprzeczeniem współpracy i jest niezgodny z zasadmi ogarnia pusty śmiech. Bo ja też na treningach ćwiczę rozwiązania, gdzie współpracuje się z partnerem. W każdym systemie walki takie rzeczy się robi. Tyle, że się na nich nie poprzestaje, tylko idzie się dalej. Zaczyna się przeszkadzać. Stopniowo. I to jest jedyna metoda na to, żeby przejść przez proces nauczania od stadium "walczymy z wykonaniem techniki, bo nam nie wychodzi" poprzez "wychodzi w miarę poprawnie na współpracującym partnerze" i dalej "wychodzi na z lekka oporującym partnerze" aż do etapu "wychodzi od czasu do czasu w sparringu". I to jest najbardziej bazowe postawienie sprawy, po prostu nie da się przeskoczyć przez te pośrednie ogniwa, bo każda nauka to proces. Simple like that.

K.

• 0

• Do góry

---

#19 budo_szczepan

budo_szczepan

• 
• Użytkownik
• 
• 8153 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:dzika,śmiercionośna Północ

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

Szczepan, wybacz, ale kompletną bzdurę napisałeś
K.

Sam znam ludzi , ktorzy przyszli swiezo na treningi judo, i odpadli bardzo szybko bo sie zniechecili ze sobie nie radza w sparringach.
W aikido to nie ma miejsca, nawet ludzie bardzo niepewni siebie moga cwiczyc latami, bo nic ich nie zmusza do nabrania pewnosci siebie.

• 0

• Do góry

---

#20 budo_krzyst

budo_krzyst

• 
• Użytkownik
• 
• 1354 postów
• Pomógł: 0

0
Neutralna

• Lokalizacja:Warszawa

Napisano Ponad rok temu

Re: Zaufanie do samego siebie.

[quote]W aikido to nie ma miejsca, nawet ludzie bardzo niepewni siebie moga cwiczyc latami, bo nic ich nie zmusza do nabrania pewnosci siebie.[/quote]

Tyle, że takie ćwiczenie, które nie daje tej pewności można sobie o kant dupy potłuc, czyż nie?
A to, co napisałeś o judokach, to jak już napisałem wyżej, patologia.

K.
[/quote]

• 0

• Do góry

---

[budo_łabędź]

hmmm - przyznaję - nie znam cytatu i w związku z tym zwracam się z uprzejma prośbą o wyjawienie tytułu tego dzieła, żebym mógł się ewentualnie w literaturze pociągnąć i kolejnych kompromitacji uniknąć. (sorry za off topic)

off topic: Tytus de Zoo księga V podróż wannolotem, jak słusznie stwierdził Prorok wystapienie Tytusa w Hyde Parku No po prostu KLASYKA :wink: 8)

[budo_kurm28]

[/quote]
off topic: Tytus de Zoo księga V podróż wannolotem, jak słusznie stwierdził Prorok wystapienie Tytusa w Hyde Parku No po prostu KLASYKA :wink: 8) [/quote]

wstyd wstyd wstyd wstyd

[budo_krzyst]

W inny, prawdziwych :wink: SW sprawa jest prosta - sa sparingi, jak ktos w szybki sposob nie nabierze zaufania do siebie(czy to poprzez zwyciestwa czy poprzez lanie jakie dostaje przegrywajac) to odpada i sie wykrusza.

Szczepan, wybacz, ale kompletną bzdurę napisałeś. Zaufania nabiera dlatego, że ma możliwość w prosty sposób zobaczyć, że jego technika działa i jak działa - właśnie dzięki sparringom. To taka luźna uwaga, niezależnie od aikido, jego metodyki, i innych takich
Natomiast stwierdzenie, że albo się nabierze szybko zaufania, albo szybko się ucieka, bo się dostaje po głowie jest jakimś strasznym nadużyciem. Taka sytuacja nie ma prawa zaistnieć, bo świadczy wprost o złej metodyce nauczania. Od tego jest instruktor, żeby stopniował poziom trudności i sparringów i sparringpartnerów, żeby właśnie tę pewność siebie budować. Też stopniowo.

K.

[budo_rybak]

KrzysT - sorka, ale czego sie spodziewales?

skad Szczepan ma wiedziec o takich rzeczach?

pozdrawiam

[budo_krzyst]

Kinboshi,
Skoro pisze, że jego nauczyciel zbudował w nim tę pewność siebie, to znaczy, że jednak jakaś metoda jest
Tyle, że nie chce nam jej zdradzić ograniczając się do ogólników.
Mnie takie gadanie, że sparring jakikolwiek jest zaprzeczeniem współpracy i jest niezgodny z zasadmi ogarnia pusty śmiech. Bo ja też na treningach ćwiczę rozwiązania, gdzie współpracuje się z partnerem. W każdym systemie walki takie rzeczy się robi. Tyle, że się na nich nie poprzestaje, tylko idzie się dalej. Zaczyna się przeszkadzać. Stopniowo. I to jest jedyna metoda na to, żeby przejść przez proces nauczania od stadium "walczymy z wykonaniem techniki, bo nam nie wychodzi" poprzez "wychodzi w miarę poprawnie na współpracującym partnerze" i dalej "wychodzi na z lekka oporującym partnerze" aż do etapu "wychodzi od czasu do czasu w sparringu". I to jest najbardziej bazowe postawienie sprawy, po prostu nie da się przeskoczyć przez te pośrednie ogniwa, bo każda nauka to proces. Simple like that.

K.

[budo_szczepan]

Szczepan, wybacz, ale kompletną bzdurę napisałeś
K.

Sam znam ludzi , ktorzy przyszli swiezo na treningi judo, i odpadli bardzo szybko bo sie zniechecili ze sobie nie radza w sparringach.
W aikido to nie ma miejsca, nawet ludzie bardzo niepewni siebie moga cwiczyc latami, bo nic ich nie zmusza do nabrania pewnosci siebie.

[budo_krzyst]

[quote]W aikido to nie ma miejsca, nawet ludzie bardzo niepewni siebie moga cwiczyc latami, bo nic ich nie zmusza do nabrania pewnosci siebie.[/quote]

Tyle, że takie ćwiczenie, które nie daje tej pewności można sobie o kant dupy potłuc, czyż nie?
A to, co napisałeś o judokach, to jak już napisałem wyżej, patologia.

K.
[/quote]