Brak odpowiedzi do tego tematu

[EXPERTO]

Krótka historia

Generalnie chodzi o to: większość ludzi zdaje sobie sprawę, że czas posiłku jest równie ważny, co jego skład. Innymi słowy nie chodzi tylko o to, co jesz, ale również o to, kiedy jesz. Połączenie tych dwóch czynników pozwala osiągnąć optymalne rezultaty. Powiadają: "Grunt to wyczucie czasu". Spożycie odpowiednich składników odżywczych w odpowiednim czasie może wywrzeć korzystny wpływ na skład naszego ciała, co przekłada się na więcej mięśni, a mniej tłuszczu i lepsze funkcjonowanie organizmu.

Po intensywnej sesji treningowej pojawia się coś, co nazywamy "okienkiem anabolicznym". Ciało chętnie wprowadza wtedy glukozę, aminokwasy i inne składniki do wątroby i mięśni poprzez zależne lub niezależne od insuliny mechanizmy transportowe. Używając prostego języka oznacza to, że po treningu ciało kieruje węglowodany i białka do odpowiednich tkanek (mięśni), zamiast odkładać je w formie tłuszczu. Oby tak dalej!

Analogicznie: okienko anaboliczne nie jest otwarte przez cały czas, dlatego musimy z niego skorzystać, gdy tylko nadarzy się okazja. Wiele badań udowodniło, że potreningowy szejk zawierający węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym (IG) ma działanie wysoce antykataboliczne. Dodanie białek - w zależności od ich rodzaju - ma działanie addytywne, ponieważ dwa składniki działają synergistycznie, tworząc razem środowisko bardziej anaboliczne. Oczywiście jest to tylko telegraficzny skrót, który prezentuję zamiast wyczerpującego artykułu na ten temat.

Wróćmy do skrobi z kukurydzy woskowej (z ang. waxy maize starch, WMS). Mając w pamięci ten krótki wstępny wywód na temat powodów zainteresowania działaniem różnych węglowodanów przed i po treningu, możemy skupić się przez chwilę na WMS. Sprzedawcy bardzo mocno promują WMS jako optymalne źródło węglowodanów, lepsze od innych źródeł, np. maltodekstrozy czy dekstrozy. Twierdzą, że po ciężkim treningu WMS poddane jest szybszej resyntezie glikogenu, szybko się wchłania i szybko opuszcza żołądek. Jestem pewien, że ludzie słyszeli także o "wysokiej wadze cząsteczkowej, niskiej osmolalności" czy innych wymyślnych terminach. Czy jest w tym choć odrobina prawdy, czy może znowu nakarmiono nas bezpodstawnymi bzdurami...Zobaczmy...

źródło: musculardevelopment.pl