Brak odpowiedzi do tego tematu

[Mafi]

Przetrenowanie najlepiej można opisać jako stan, w którym zawodnik przechodzi bardzo stresujący schemat szkolenia, lub po prostu nie może w pełni się zregenerować po przebytym wysiłku fizycznym. Zwykle występuje, gdy zawodnik nie słucha swojego ciała i odkłada na boczny tor odpoczynek. Taki stan nie jest przyjaznym sojusznikiem sportowców.

Osoby, które są przetrenowane mogą nie być w stanie przeprowadzić skutecznych treningów. Treningi na „pół gwizdka” nie dają żadnych rezultatów i są bardzo silnym bodźcem demotywującym. Dlatego jeśli zawodnik popadnie w taki stan powinien przerwać treningi aż do momentu osiągnięcia pełnej regeneracji fizyko-psychicznej.
Najczęstszymi objawami jest obniżenie wydolności, stres, spadek motywacji, utrata łaknienia, zwiększenie spoczynkowego rytmu serca, zwiększenie podatności na drobne urazy- skręcenia, zwichnięcia itd.
Czynnikami które w głównej mierze przyczyniają się do stanu spadku formy jest brak snu, nieprawidłowe odżywianie oraz wzmożona ilość treningów.

Badania dotyczące związku pomiędzy odżywianiem i przetrenowaniem jest bardzo ważne w dziedzinie lekkiej atletyki, a także żywienia. Bardzo często można zaobserwować korelacje między tymi dwoma cechami.
Zanotowano, że ponad 60 procent biegaczy, 50 procent profesjonalnych piłkarzy, 33 procent koszykarzy wykazało oznaki i objawy stanu przetrenowania, podczas wzmożonych sesji treningowych na obozach i sesjach przygotowawczych do sezonu.

U sportowców występuje znacznie większe prawdopodobieństwo wystąpienia kontuzji niż u osób nie ćwiczących. Urazy mięśniowo-szkieletowe to podstawowe i najczęściej spotykane urazy. Zawodnicy dążą cały czas do doskonałości i poprawiania swoich umiejętności. Należy pamiętać aby nie przeciążyć ustroju i odpowiednio ułożyć plan treningowy. Odpoczynek to zasadniczy element każdego cyklu treningowego i nie należy do zaniedbywać.
Wielu sportowców dokonuje błędów żywieniowych, które mogą prowadzić do przetrenowania dość szybko. Ważne jest aby dieta sportowca była prawidłowo zbilansowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb aby zaspokajała wydatek energetyczny organizmu. Niektórzy atleci często nie zjadają wystarczająco dużo posiłków czego skutkiem może być utrata masy ciała bądź spadek wydolności. Węglowodany pełnią tutaj kluczową rolę. Są przecież paliwem dla mięśni i ich ilość musi być w ustroju cały czas na odpowiednim poziomie. Przekonanie o tym że węglowodany tuczą nie jest do końca takie słuszne. Jeśli ktoś intensywnie ćwiczy to jego dieta musi się opierać o dobre węglowodany. Podobnie sytuacja ma się do zdrowych tłuszczy które są równie istotne. Tłuszcze dietetyczne są bardzo ważne w ochronie przed chorobami serca, wolnymi rodnikami i objawami raka.

Po wysiłku organizm musi otrzymać odpowiednią dawkę węglowodanów i białek w celu zapoczątkowania procesu regeneracji. Ma to przede wszystkim na celu odrodzenie poziomu glikogenu który podczas wysiłku uległ obniżeniu. Jak wiadomo stan anaboliczny to stan który jest bardzo istotny i korzystny dla sportowca. Po intensywnym wysiłku fizycznym organizm jest w stanie katabolicznym który nie za bardzo sprzyja budowaniu imponującej sylwetki. Dlatego tak istotny jest posiłek po treningu aby stan „niszczenia” był bardzo szybko anulowany kosztem pojawienia się dobrego, porządnego stanu anabolizmu.
Właściwe odżywianie odgrywa ważną rolę w zapobieganiu przetrenowania, ale istnieje kilka innych czynników. Sen jest bardzo ważny dla odbudowy, ponieważ jest to czas kiedy ciało może się zregenerować. Optymalna ilość snu na dobę to mniej więcej 8 godzin.
Periodyzacja szkolenia to naprzemienne okresy lekkie, średnie i trudne. Takie rozwiązanie jest korzystne i przeciwdziała pojawienia się „ściany” w życiu treningowym.
Program szkolenia sportowca powinien również obejmować określone dni odpoczynku, aby umożliwić odzyskanie utraconych sił. Wielkość i częstotliwość treningu oporowego, jak również specjalne szkolenia sportowe powinny być starannie zaplanowane. Sportowcy wykazują różny czas na odzyskanie zdolności do dalszych treningów, dlatego program treningowy musi być układany pod konkretną osobę.

Przetrenowanie może powodować podwyższenie się takich hormonów jak katecholaminy czy glikokortykosteroidów-jeśli są aktywne przez dłuższy czas mogą wpływać na inne hormony, w tym insulinę i hormony przysadki mózgowej. To może skutkować zmianami w obrębie metabolizmu i może również prowadzić do zmian w obrębie tkanki mięśniowej. Uważa się, iż cytokiny mogą być głównymi sprawcami przetrenowania. Cytokiny to białka, które powodują w organizmie stan „choroby” i zmianę nastroju-jak można się domyśleć, nie jest to korzystny stan.
American College of Sport Medicine prowadził badania nad sportowcami(2 grupy-trenujący normalnie i przetrenowani). Badaniu poddano grupę 33 ochotników w wieku od 13-48. Osoby badane poproszono o wypełnienie kwestionariuszy dotyczących żywienia, treningów, poziomu stresu. Wykazano, że większość badanych była w stanie głodu a ich poziom stresu był nie poprawny. Podsumowując, osoby które trenują na odpowiednim poziomie i zwracają baczną uwagę na aspekty diety i odpoczynku miały o wiele lepsze rezultaty niż osoby które trenują bardzo intensywnie.

Należy pamiętać, aby wszystko miało umiar-jeśli wszystkie aspekty treningu będą odpowiednio przestrzegane nic nie powinno stać na przeszkodzie do uzyskania postawionego celu.

Źródło: głównie kif, wikipedia