169 odpowiedzi w tym temacie

[budo_pmasz]

i co ? nie da sie?
Czemu tysiące ludzi jedzie za robota na zachód a iść za nauczycielem jest tak rzadko...

[budo_kordi]

i co ? nie da sie?
Czemu tysiące ludzi jedzie za robota na zachód a iść za nauczycielem jest tak rzadko...

Każdy ma w życiu jakies priorytety. Dla jednych jest to praca i aikido a dla innych aikido i praca.
Myślę, że łatwiej jest podjąć deyzję o wyjeździe z powodu pracy niż o wyjeździe z powodu aikido i poszukiwaniu swojego mistrza.
A z drugiej strony wyjechać nie jest tak wcale łatwo, jab mogłoby się wydawać.

[budo_przemek]

i co ? nie da sie?
Czemu tysiące ludzi jedzie za robota na zachód a iść za nauczycielem jest tak rzadko...

Swiete slowa... potem tylko glupawe teksty "ze do zadnych szwabow nie bedzie sie jezdzic na staze"... itp... a koszty wbrew pozorom wcale nie sa duzo wieksze niz stazy w Pl..

[budo_voivod]

Do Kanady wyjechalismy po prawie 10 latach cwiczenia w Belgii. Kiedys Kanai sensei przyjechal prowadzic staze przez tydzien, co dziennie w innym dojo. Na pierwszym treningu nie moglem uwierzyc wlasnym oczom.....Zaczarowal nas kompletnie.Oczywiscie jezdzilismy za nim caly tydzien, a potem bez zadnych dyskusji pojechalismy na drugi kontynent. [/b[b]]

Dzieci wtedy jeszcze nie miales...?

[budo_łabędź]

I dlatego wyjechales do Kanady...?
No tak, w koncu nikt nie jest prorokiem we wlasnym kraju... 8)

Do Kanady wyjechalismy po prawie 10 latach cwiczenia w Belgii. Kiedys Kanai sensei przyjechal prowadzic staze przez tydzien, co dziennie w innym dojo. Na pierwszym treningu nie moglem uwierzyc wlasnym oczom.....Zaczarowal nas kompletnie.Oczywiscie jezdzilismy za nim caly tydzien, a potem bez zadnych dyskusji pojechalismy na drugi kontynent.

Szczepan, nie zalewaj, znamy sie tyle lat i Kanai może nie był ostatnią rzeczą dla której pojechaliści do Kanadowa, ale też na pewno nie pierwszą, asmiem przypuszczać, że i na pudło by sie nie załapał . Tak se człek dorabia teorie do podjętych decyzji - psychologia to nazywa efektem słodkich cytryn jak mnie pamięć nie myli

Ł (pamiętający jak słoń nie jedno) 8)

P.S. Mimo wszystko cieszę się, że jesteś zadowolony z wyboru

[budo_gambit]

I dlatego wyjechales do Kanady...?
No tak, w koncu nikt nie jest prorokiem we wlasnym kraju... 8)

Do Kanady wyjechalismy po prawie 10 latach cwiczenia w Belgii. Kiedys Kanai sensei przyjechal prowadzic staze przez tydzien, co dziennie w innym dojo. Na pierwszym treningu nie moglem uwierzyc wlasnym oczom.....Zaczarowal nas kompletnie.Oczywiscie jezdzilismy za nim caly tydzien, a potem bez zadnych dyskusji pojechalismy na drugi kontynent.

Szczepan, nie zalewaj, znamy sie tyle lat i Kanai może nie był ostatnią rzeczą dla której pojechaliści do Kanadowa, ale też na pewno nie pierwszą, asmiem przypuszczać, że i na pudło by sie nie załapał . Tak se człek dorabia teorie do podjętych decyzji - psychologia to nazywa efektem słodkich cytryn jak mnie pamięć nie myli

Ł (pamiętający jak słoń nie jedno) 8)

P.S. Mimo wszystko cieszę się, że jesteś zadowolony z wyboru

To się nazywa likwidacja dysonansu popoznawczego.

[budo_szczepan]

Dzieci wtedy jeszcze nie miales...?

3 miliardy chinczykow i hindusow zajmuje sie podnoszeniem statystyk jesli chodzi o posiadanie dzieci, moze to wystarczy?

[budo_szczepan]

P.S. Mimo wszystko cieszę się, że jesteś zadowolony z wyboru

Szanowny Labedziu,
Fakt ze znamy sie jak lyse konie, ale faktem tez jest, ze jeslibysmy nie spotkali Kanai sensei to bysmy z pewnoscia wrocili do Polski. Widzisz, Krzysiek wrocil. Niestety.
Ja wierze, ze w zyciu spotykasz pewne zwrotne punkty, w ktorych od danego wybory zalezy dalsze twoje zycie. Spotkanie senseia bylo takim punktem dla nas.

Kordi, pewnie ze wyjechac nie jest latwo. Zycie w ogole jest trudne, a potem umierasz. Ale juz tak to jest, jak spotkasz mistrza ktory cie naprawde zafascynuje, to zadna przeszkoda cie nie powtrzyma. Jak powiada stare przyslowie z Himalajow: Umysl kieruje cialem.

W Europie, 99.99% aikidokow nie dopuszcza do siebie mysli o takiego rodzaju fascynacji. Usprawiedliwiaja to "zachowywaniem identyfikacji europejskiej". Nie potrafia zawierzyc komus innemu. Nie potrafia nawet wejsc na Droge. Zatrzymuja sie na poziomie trikow technicznych.

[budo_irimi]

...Widzisz, Krzysiek wrocil. Niestety.

Ciekawe czy owy Krzysiek tez tak mysli... :roll:

No dobra, to jest dopiero fajowskie, taki usmiech dnia przy porannych platkach i salatce z pomidorkiem. Fajowskie jest zwlaszcza to wytluszczone i sie mi to bardzo widzi:

W Europie, 99.99% aikidokow nie dopuszcza do siebie mysli o takiego rodzaju fascynacji. Usprawiedliwiaja to "zachowywaniem identyfikacji europejskiej" (przyp. irimiego: zapewne do czasow wejscia od UE). Nie potrafia zawierzyc komus innemu. Nie potrafia nawet wejsc na Droge. Zatrzymuja sie na poziomie trikow technicznych.

[budo_voivod]

Dzieci wtedy jeszcze nie miales...?

3 miliardy chinczykow i hindusow zajmuje sie podnoszeniem statystyk jesli chodzi o posiadanie dzieci, moze to wystarczy?

Takiej odpowiedzi sie wlasnie spodziewalem... 8)
I pewnie nie domyslasz sie, dlaczego ja nie siedze w Tokyo albo w innym San Diego? :roll:

[budo_ruda]

Owszem, Szczepanie, umysl kieruje cialem.
I to wlasnie moj umysl mi podpowiada, czy Droga (czy ty nie masz przypadkiem sklonnosci do patosu?) ma zdominowac cale moje zycie, czy ma byc jednym z jego elementow. Waznym, przyjemnym, ale nie dominujacym. Wybor zawsze nalezy do mnie. I ja juz tego wyboru dokonalam.
U mnie aikido nie dominuje nad innymi dziedzinami zycia i to sie juz nie zmieni. Jestem zatem amatorka.
Mam prace zawodowa, ktora mi daje poczucie rozwoju i daje mi takze srodki finansowe na moje utrzymanie.
Mam pewna... hm... nie organizacje, lecz raczej wspolnote, w ktorej zyciu aktywnie uczestnicze i nie zamierzam z tego zrezygnowac.
Mam swoje zycie osobiste.
Mam swoje "pozamatowe" zainteresowania i pasje - to m.in. literatura i film (a na ogladanie filmow tez trzeba znalezc odrobine czasu).
Znam ograniczenia swojego organizmu i licze sie z nimi, bo zamierzam jeszcze troche pozyc, a tak zwane "przekraczanie na macie swoich mozliwosci psychofizycznych" mnie nie pasjonuje, albowiem bywa ryzykowne i kontuzjogenne, a ja nie lubie zbednego cierpienia. Zycie nie jest po to zeby cierpiec, tylko po to zeby sie nim cieszyc.
Rozumiem ludzi, dla ktorych potrzeba zdobywania kolejnych stopni uczniowskich i mistrzowskich w aikido jest jedna z najwazniejszych potrzeb zyciowych i ktorzy potrafia dla tego celu wiele poswiecic. We mnie nie ma takiej potrzeby.
Zatem swoje aikido traktuje jak najbardziej po amatorsku.
Czy moje zycie jest przez to ubozsze, ze nie poswiecam sie bez reszty Drodze?
Nie sadze.
Ale podziwiam tych, ktorzy sie Drodze poswiecili bez reszty, i jestem im za to szczerze wdzieczna, bo to wlasnie od nich moge sie uczyc, i to dzieki nim moge sobie spokojnie i z przyjemnoscia cwiczyc swoje niedoskonale, amatorskie aikido.
Im wolno zyc po swojemu, mnie wolno po swojemu.
Wlascicielką mojego zycia jestem ja

[budo_wingman]

......widzisz, Krzysiek wrocil. Niestety.

Dlaczego, może ten Krzysiek miał do czego wrócić? Widziałem w Canadowie i USA wielu takich, którzy siedzą tam bo spalili wszystkie mosty w Polsce, a wstyd im wracać z niczym.
Nie maja pozycji, ani dobrej pracy. Trochę odlozyli kasy i co? Niewielu prowadzi tam normalne życie na dobrym i satysfakcjonującym poziomie. Wstydzą się często tego, że ich koledzy z ławki czy uczelni mają lepszy status społeczny niż oni.

Ja wierze, ze w zyciu spotykasz pewne zwrotne punkty, w ktorych od danego wybory zalezy dalsze twoje zycie. Spotkanie senseia bylo takim punktem dla nas.

Tak, zgadza się. Kazdy z nas ponosi konsekwencje swoich decyzji życiowych :wink:

W Europie, 99.99% aikidokow nie dopuszcza do siebie mysli o takiego rodzaju fascynacji. Usprawiedliwiaja to "zachowywaniem identyfikacji europejskiej". Nie potrafia zawierzyc komus innemu. Nie potrafia nawet wejsc na Droge. Zatrzymuja sie na poziomie trikow technicznych.

Ale Waćpan uogólnia 8O Skąd takie wyniki?? Jakieś badania Szczepciu przeprowadziłeś?

pozdrówka

Wingman (bywający na innych kontynentach i mający do czego wracać)

[budo_pmasz]

Cała dyskusja opiera sie na bardzo głębokim urazie... nie wiem czy to do przejścia jest.
Z jednej strony oczywiście mamy do czynienia ze Szczepanem, ktory ze żoną pojechał za Kanai Sensei - swopją droga pytanie czemu nie do Bostonu :-) z drugiej strony całą grupę osób które ćwiczą na swoje warunki intensywnie przez kawał zycia ale tej intensywności sie nie da porównać..
jestem przykładowo gościem, ktory ćwiczy 15 lat tak czesto jak moge - 2,3 razy w tygodniu. w polskich warunkach dochrapałem sie ntego dana i nawet ucze. mam prace żone i małe dziecko i samochód do spłaty i raty za mieszkanie. Aikido to tylko część ale potwornie ważna bo mnie przez całe życie ciągnie i łączy to wszystko - jest bardziej moje niż praca, którą zmieniałem, samochód, ćwiczyłem je jeszcze nie znając żony. wszystko sie splata i właściwie szacunek do tego mojego, na moją miarę aikido przenosi się na szacunek do mnie i moich decyzji i mojego życia. na jego wartość.
Dlatego w moim przekonaniu rewelacje Szczepana tak ranią - bo wiele osób uznaje to za atak na ich decyzje życiowe.
Osobiście w pełni się ze Szczepanem zgadzam z wyjątkiem jednego - dotyczy to nauczycieli. jeśli decydujesz się uczyć - masz sie rozwijać - wszystko inne to wymówki... jak pisałem wyżej - mistrzowie mieli żony i dzieci....
Jak to opisać:
w wieku 25 lat pojechałem na rok do Kanetsuka Sensei (oczywiście bez zony i dzieci )
harowało sie zmywając gary 15 godzin dziennie zeby było na trening, żyłem z rodziną cyganów przez pół roku ale ćwiczyłem. I powiem tak - byłem shodanek z nikąd który ćwiczył w południowe treningi z 7 danem w 3 osoby. 1 taki trening był więcej wart niż 10 staży w Polsce:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
Z całym szacunkiem dla stażu - podobno udany poklon
Ale czy na tym ma polegać kontakt z nauczycielem?
istnieje droga pełnego poświęcenia i choćby prób... ale żeby sie żoną i dzićmi zasłaniać....

[budo_szczepan]

Wlascicielką mojego zycia jestem ja

Wlasnie Ruda, jestes sztandarowym przykladem postawy aikidokow w Europie. Do glowy by ci nie wpadlo, ze moglabys robic wszystko co ci sensei kaze, nie?
Ale chyba rozumiesz, ze w twoim przypadku, przekaz Mistrz-uczen nie jest mozliwy?

[budo_szczepan]

Dlaczego, może ten Krzysiek miał do czego wrócić? Widziałem w Canadowie i USA wielu takich, którzy siedzą tam bo spalili wszystkie mosty w Polsce, a wstyd im wracać z niczym.
Nie maja pozycji, ani dobrej pracy. Trochę odlozyli kasy i co? Niewielu prowadzi tam normalne życie na dobrym i satysfakcjonującym poziomie. Wstydzą się często tego, że ich koledzy z ławki czy uczelni mają lepszy status społeczny niż oni.

Nie mam zamiaru dyskutowac o prywatnych sprawach Krzycha tutaj.
Jesli dla ciebie status spoleczny i zycie na dobrym poziomie jest wazniejsze od cwiczenia z Mistrzem to nie mam wiecej pytan.

[budo_szczepan]

swopją droga pytanie czemu nie do Bostonu

Bo nie dali wizy do USa a dali wize do Kanady, administracja, jak zwykle.

[budo_pmasz]

wredoty

[budo_hara-kiri]

Ruda, jestes sztandarowym przykladem postawy aikidokow w Europie. Do glowy by ci nie wpadlo, ze moglabys robic wszystko co ci sensei kaze, nie?
Ale chyba rozumiesz, ze w twoim przypadku, przekaz Mistrz-uczen nie jest mozliwy?

Czy Ty robisz wszystko, co Ci sensei każe?

Dlaczego niby nie jest możliwy przekaz na linii Mistrz – uczeń w przypadku osób, które poza treningiem aikido wychowują dzieci, pracują zawodowo, zarabiając pieniądze na utrzymanie rodziny oraz mają inne pasje?
Czy posiadanie prawdziwego Mistrza wyklucza możliwość posiadania dzieci i budowania przekazu np. na linii ja - mój syn...?

[budo_irimi]

"Wszystko co Ci sensei kaze". 8O 8O 8O 8O 8O 8O Wszystko ma dla mnie jedno znaczenie: wszystko znaczy wszystko, wiec... Jest tu gdzies watek o sekciarstwie na vortalu...

[budo_voivod]

Dlaczego niby nie jest możliwy przekaz na linii Mistrz – uczeń w przypadku osób, które poza treningiem aikido wychowują dzieci, pracują zawodowo, zarabiając pieniądze na utrzymanie rodziny oraz mają inne pasje?
Czy posiadanie prawdziwego Mistrza wyklucza możliwość posiadania dzieci i budowania przekazu np. na linii ja - mój syn...?

Wlasnie... Gdyby tak bylo, to sztuki walki by dawno powymieraly przeciez...
PS. pmasz - ciekawa, jak prawie zawsze, wypowiedz; odpowiem pozniej.