, ale mam wytłumaczenie, naprawdę 
:Dopiero dzisiaj odnalazł się mój 'podręczny' pająk. A bez niego ani rusz, bo to moja muza
W sumie okazało się po latach, że to pajęczyca, a nie pająk, ale należało się tego spodziewać i siłą KI ujrzeć tę scenę przyszłości (zamiany pająka w pajęczycę) pośród wszystkich scen dostępnych w oceanie Ki...w domu psy-baby, to i pająk nie mógł się za bardzo wyróżniać.No ale do rzeczy: jest pajęczyca, jest kałamarz (elektroniczny), jest stół i siedzisko, można zaczynać:
Ińsko, jezioro, Ińsko, jezioro, woda, woda i jeszcze raz woda. To miasteczko coś w sobie takiego ma, takiego uspokojającego, miłego i demonicznego zarazem (?). A to coś kreuje ińskie jezioro, wzdłuż ktorego brzegu wije miasteczko. I kolejny raz (ja już nie pamiętam który, ale pewnie będzie koło dziesiętnicy naszych ińskich spotkań) spędziliśmy tam czas ćwicząc i bawiąc się oczywiście :wink: Podobno widok postaci w białych ubraniach sunących przed południem znad ośrodka łączności nad jeziorem do ińskiej szkoły podstawowej i gimnazjum jednocześnie stał się już prawie folklorem w miasteczku, prawie jak Ińskie Lato Filmowe. (Ińskie Spotkania Klubu AA - aikido i aikitaiso
)Pierwsze 5 dni stażu to oczywiście aikitaiso, czyli nasza gimnastyka. Oj boli to aikitaiso boli, zaczęliśmy tym razem spokojnie, pracą w pozycji na plecach, jakieś nogi w górze, palce tak czy siak, różnego rodzaju złączenia i rozłączenia. Po dwóch dniach zastanawiałem się, co tak spokojnie, ale potem nogi znów zaczely boleć, a po pewnej serii ćwiczeń w pozycji na palcach budziłem się w nocy parę razy, bo łapały mnie kurcze w łydkach, o zakwasach nie wspomnę.
A ja regularnie w ciągu roku ćwiczyłem aikitaiso (nawet rzuciłem naparzanie się na gojuryu dla niego), moge sobie tylko wyobrażać, co czuli na stażu niektórzy koledzy nie ćwicząc tego regularnie. Panie wyglądały na przystosowane do tego rodzaju bólu...naprawdę mam wrażenie, że kobiety lepiej wykonują ćwiczenia taiso, jak się popatrzyło po sali, to generalnie stały w lepszych pozycjach niż mężczyźni, to chyba głównie sprawa ich większej odporności psychicznej od facetów. Słabsza płeć w końcu :-) Było trochę smiesznych pozycji oczywiście (ale nie dla tych co w nich stali
): jakieś latające ptaki z praca motyla włącznie (okrutne ćwiczenie naprawdę), jakieś czaple czy inne flamingi (poproszę o poprawkę jakiegoś biologa, chodzi o te ptaki, co stoją w wodzie). Moja czapla była chora, przyznam się bez bicia, no niech będzie: baaardzo chora. Ale z tego co zaobserwowałem kątem oka to była jakaś epidemia , ptasia grypa czy co...Jak zwykle wykończył mnie mały pies, do dziś się zastanawiam jeśli mały pies tak człowieka załatwia, to co należy powiedzieć o dotychczas nieznanym dużym psie
:wink: Marsz cesarza przy tym wszystkim. nawet wersja okrutnika, czyli na palcach, zdawał się przy tym miłą i jakże przyjemną formą spędzania czasu.
Był czas na zadawanie pytań, sensei Patrick odpowiadał na nie wyczerpująco (choć niektórym zaawansowanym dawał raczej poszukujące odpowiedzi...), a na koniec (przypomnijcie mi pozostali forumowicze-uczestnicy stażu taiso) chyba się trochę masowaliśmy?, pewnie boleśnie...nie pamiętam już za dobrze
Aikitaiso z roku na rok coraz bardziej mi się podoba, lepiej się czuje po treningach aikitaiso niż po samym aikido. Mniej napięć w ciele i takie coś, co trudno okreslić, choć jak rozmawiałem z zaprzyjaźnioną joginką, to powiedziała, że aikitaiso jest dla niej niedokładne. Ale dla równowagi inny zaprzyjaźniony jogin (choć już nie mój znajomy) powiedział, że przy taiso joga to drobny pikuś...jak zwykle z opinią należy wypośrodkować, a najlepiej poćwiczyć.
Następny tydzień to aikido...tutaj byłem zdziwiony, bo staż był bardzo, bardzo spokojny, trochę pracy z uchwytów, trochę z shomen i yokomen. Niewiele bardzo dynamicznej pracy, ale i tak wystarczyło, żeby niektórzy nabyli kaszlu oskrzelowego po rzutach senseia Benka (prawda Kuba
), co prawda Kuba tak reagował tylko na senseia Benka (pewnie za dużo alkoholu wieczorem :wink: ). Drugi trening w ciągu bloku zajęć poświęcony była zawsze bokkenowi. W tym roku skupiliśmy się na pracy z pojedynczym uke, tylko raz pracowaliśmy na dwóch uke, ale nawet bardzo, bardzo zaawansowani mogli coś z tej pracy wynieść...Pan Sensei Arct podniesiony ciałem i duchem stażem we Francji sprawdzał mnie z bokkenm, ale ja uwielbiam się sprawdzać :wink: Było nieżle.Na koniec odbyły się egzaminy na kyu, niektóre - szczególnie tych osób, kóre jeżdżą na EFE, naprawdę ładne. Ostatni trening w niedzielę to była masaż, czasami bolesny - to już dobrze pamiętam
A wieczorami, jak to wieczorami: alkohol, głównie piwo, rozmowy, rozmowy, czasami papierosy, tańce...no niestety tańców w tym roku nie było za wiele. Kobiety aikidockie zazwyczaj nie chciały tańczyć. Naprawdę :roll: Ja, który nie tańczę (bo nie umiem) miałem ochotę częściej wygłupiać się na parkiecie niż płeć piękna. Dziewczyny co się z Wami dzieje
Granie na bębnach w tym roku wygrało z naturalną formą walki czyli tańcem...Ale i tak lądowaliśmy w łóżkach późno, a niektórzy bardzo późno. Dla mnie jako, że rano chodziłem na spacery ze swoim potworkiem (nawet nie spotkałem wielu nieprzyjemnych ludzi na spacerach, a mniejscowi to już zupełnie byli normalni w tym względzie) była stanowczo za późno. Było też ognisko, które tradycyjnie odwiedziła policja błyskając na nas światłami (nie wiedzieć za co, bo byliśmy cicho, no w miarę cicho). Niektórzy z aikidoków sprawdzali też ile można wytrzyma bez snu. Za to lubię aikido - w równych proporcjach: praca, odpoczynek i zabawa, a jak trzeba to i organizm aikidocy potrafią odtruć
Była też już prawie tradycyjnia popołudniowa sekcja mma: czyli stójka, rzuty i parter, ale z powodu zmęczenia materiału czesto brakowało niektórych jej uczestników, potem jak w drugim tygodniu doznałem kontuzji, sekcja uległa samoistnemu rozwiązaniu.
Było miło i pożytecznie, ale po takim stażu powinienem wziąć jeszcze ze 2 dni wolnego, bo cierpiałem na deficyt snu, zaspałem do pracy i w poniedziałek i we wtorek, a nawet na bjj w pon nie poszedłem. Ale cóż, są przyczyny, sa skutki...
Szkoda, że tym razem nie odwiedził nas żaden innostraniec (innowierzec).
FaceBook
