22 odpowiedzi w tym temacie

[budo_kvp]

A ja zauważyłem pewną różnicę w podejściu do treningów u osób młodszych i takich w moim wieku, ja poszedłem na treningi aby nauczyć się walki i mniej intersuje mnie cała otoczka z formami (oczywiście formy są zbiorem technik bojowych jednak od pewnego momentu stają się one tak wymyślne że ciężko je wykorzystać w praktyce), kopnięciami poprzedzonymi 10 saltami itp. itd., natomiast młodszych kolegów właśnie to bawi najbardziej.

[budo_three]

Kubusiu - a czepiaj sie, na zdrowie
Niestety, nie moge sobie przypomnieć, bo szczerze mówiąc, to 'Monty Pajtona' :wink: w życiu nie ogladałam. Ktoś mi to nucił ostatnio, i powiedział, skąd jest....
A zaległosci w klasyce muszę nadrobić, wiem wiem... :wink:

KvP - coś w tym jest. Osobiście, staram sie rozgraniczać techniki do walki i na pokaz, ale obie grupy tak samo mnie bawią. No bo to takie fajne jet, zrobić sobie jakiś helikopterek
a la van Damme, nawet jeśli jego zastosowanie praktyczne jest niewykonalne.. A im ktos młodszy, tym lepiej pamieta 'karate kidy' i 'mortal kombaty', a gorzej kronike policyjna :wink:

[budo_birol]

Ja zacząłem treningi mając 30 lat. Trenuję w niedużym mieście. Praktycznie mój wybór ogranicza się do dwóch sekcji karate. Wybrałem wkf shotokan. Trenuję z młodzieżą gimanazjalną i licealną 3-4 razy w tygodniu. Oprócz tego od dwóch lat biegam na długie dystanse po lesie ( mam do niego 5 minut biegu :-) ). Moja kondycja i sprawność stoją na dużo wyższym poziomie niż nastolatków. A co z tego, że są szybsi. Nie nastawiam się na walkę sportową. Trenuję dla siebie. Uważam, że można zaczynać w każdym wieku, trzeba tylko uważać z intensywnością treningu po 40-tce ( mniej więcej ).
Podjąłem świadomą decyzję i zamierzam ciągnąć to do śmierci :-)
Korzyści z trenowania są nieocenione...

p.s. mam żonę, dziecko, pracę i w tym roku obroniłem pracę magisterską na piątkę, tak więc można znaleźć czas na treningi jeśli się tylko CHCE