Czy judoka potrzebuje sily ?
Napisano Ponad rok temu
Jakby to byl z jakichs wzgledow za dlugi post, to moda prosze o pociecie na mniejsze, czy co tam bedzie konieczne.
Pozdrawiam.
Czy judoka potrzebuje sily?
Wywiad - redaktor naczelny "Judo Sport Journal" Ulrich Klocke i trener meskiej kadry RFN Frank Wieneke rozmawiaja o judo i roli sily w judo.
K: "Prawdziwy judoka nie potrzebuje sily", "Patrz na Japonczykow, jak oni "robia judo", perfekcyjnie technicznie - zupelnie bez sily" - to byly zdania, ktore mozna bylo czesto uslyszec w latach siedemdziesiatych i czesto rowniez teraz sa uzywane. Jak to bylo z Toba? Robiles trening silowy?
W: Oczywiscie, robilem duzo treningu silowego, kiedy jeszcze sam bylem zawodnikiem. Ze Japonczycy nie robia treningu silowego, naturalnie tez juz dawno nie jest prawda. Oni rowniez cwicza bardzo, bardzo duzo silowki.
Mozliwe, ze jeszcze w siedemdziesiatych latach bylo inaczej, ale obecnie mozna kazdego tzw. "technika" "zadusic" sila.
Po prostu potrzeba sily, zeby "robic" judo z sukcesem.
K: Kiedy zaczalem cwiczyc judo w 1969 roku, rowniez mnie mowiono, ze trening judo jest w sam w sobie najlepszym treningiem silowym dla judo - i niczego dodatkowo nie trzeba!
Dlaczego zaczales trening silowy?
W: Poczatkowo zaczalem trening silowy, bo mi sie podobaly miesnie - rowniez moje! Poza tym jednak bardzo szybko zauwazylem, ze trening silowy - tzn. trening z zelastwem w silowni - bardzo dobrze oddzialuje na moje judo i wtedy lepiej wykonuje moje techniki. Mam jednak prawdopodobnie taka umiejetnosc, ze potrafie bardzo dobrze ta sile zdobyta na silowni przeksztalcic w ruchy judo.
K: NA poczatku zdefiniujmy moze pojecie sily. Grosser pisze: "Sila (w znaczeniu biologicznym) jest zdolnoscia systemu miesniowo-nerwowego do przezwyciezania oporow, przeciwdzialania im wzglednie powstrzymywania ich."
Do czego my w ogole potrzebujemy w judo sily - mozesz cos na ten temat powiedziec?
W: Kiedy cwiczymy w silowni, to sa to najczesciej ruchy, ktore tylko czesciowo wystepuja w judo. Judo jest bardzo kompleksowym rodzajem sportu i sila musi w formie "petli miesniowych" (wspolpracujacych miesni - k.) w skoordynowany sposob wspoldzialac. Kazda technika judo potrzebuje sily, aby ja w skoordynowany sposob przeprowadzic.
Czasami pojawiaja sie w czasie wykonywania rzutow tzw. "przezycia plynnosci"/"odczucia plyniecia", tzn. ma sie uczucie, ze calosc funkcjonuje calkiem "lekko" i naturalnie, bez sily. Weszlo sie w technike i rzucilo sie, bez odczucia jakiegokolwiek oporu.
Takie "p.p."/"o.p.", ze wszystko latwo i "bez sily" plynie, ma sie jednak bardzo rzadko.
Takze czolowy zawodnik ma je nie czesciej, niz raz, dwa razy w roku. Przez caly pozostaly czas musi on swoje sukcesy w judo ciezko wypracowac, pojawia sie opor i przeciwnik wcale nie pada lekko i latwo..
Zeby te opory przezwyciezyc, potrzebuje sie sily! Takze dla licznych technik judo, jak np. Ura-nage, albo seoi-nage potrzebuje sie po prostu "sily eksplozywnej".
Ale trening silowy jest rowniez profilaktyka, aby sie chrinic przed wysokimi obciazeniami treningowymi. Przez 30 lat cwiczenia judo, ktore mam za soba, doswiadczylem, ze kto nie cwiczy regularnie silowo, predzej, czy pozniej bedzie mial kontuzje.
K: Z mojego doswiadczenia, za teningiem silowym w judo przemawiaja przede wszystkim trzy argumenty: jako pierwsze, ochrona przed kontuzjami stawow, jak np. Naciagniecie, albo zerwanie wiezadel. Ale rowniez ochrona przed objawami zuzycia kregoslupa przez stabilny gorset miesniowy w rejonie brzucha i grzbietu.
Jako drugie widze naturalnie przyrost sily, ktory moze dawac przewage w walkach sportowych i ulatwia nauke skomplikowanych technik.
I teraz jako trzecie przywoluje zawsze zdolnosc do lepszego "znoszenia" / "dochodzenia do siebie po" obciazen/iach ciezkiego treningu judo.
Co bys wymienil jako dodatkowe argumenty?
W: Jako, ze teraz zbieramy tak duzo argumentow za treningiem silowym w judo, chcialbym zwrocic uwage na to, ze powinno sie trenowac nie "maksymalnie", ale "optymalnie". Nie wierze, ze decydujacym jest przy cwiczeniach silowych sieganie do swoich maksymalnych mozliwosci.
To musi optymalnie pasowac do stylu kazdego zawodnika i musi stac w optymalnym stosunku do reszty programu treningowego (calosci treningu judo - k.).
Trening silowy jest z pewnoscia bardzo wazna rzecza, ale my cwiczymy judo i chcemy byc lepsi w judo. Samym treningiem silowym sie tego nie osiagnie.
K: Czy stare uprzedzenie, ze trening silowy czyni wolnym / spowalnia, jest prawdziwe?
W: Oczywiscie, ze jesli sie robi za duzo silowki, to moze to sie szkodliwie odbic na przebiegu technik. Wtedy techniki nie sa wykonywane zgrabnie i elastycznie. Tonus miesni moze sie podwyzszyc, a to moze prowadzic takze do kontuzji, przede wszystkim, jesli sie dodatkowo w niekontrolowany sposob przyjmuje odzywcze srodki uzupelniajace, jak np. kreatyne, co moze powodowac naciagniecia, przykurcze albo zerwania wlokien miesniowych.
K: Trening silowy powinien byc dokladnie okreslony. Za najwazniejsze uwazam nastepujace aspekty:
a) staz treningowy "wiek treningowy" judoki,
jego wiek biologiczny,
c) osobiste cele judoki i osobisty czas przeznaczony na calosc treningu.
Wszystkie pozostale rozwazania wynikaja z powyzszych - zgodzilbys sie z nimi?
W: Tak, ale z dodatkiem: trening silowy jest poza tym jeszcze specyficzny dla danej klasy wagowej. Lzejsze klasy cwicza do walk sportowych inaczej, niz ciezsze.
Zawodnicy wagi ciezkiej robia raczej klasyczny trening silowy, jak wyciskanie na laweczce, wioslowanie na laweczce w lezeniu przodem, przysiady ze sztanga, jak i zlozone cwiczenia, takie, jak wejscie do podrzutu (zarzucanie ciezatru na klatke, jak przy podrzucie, ale bez wyciskania) i rwanie.
Lzejsi judocy, z ktorych czesc musi zrzucac sporo wagi, musza sie przygotowawac do zawodow raczej w obszarze cwiczen ogolnorozwojowych, tzn. cwiczen takich jak "malpi marsz" na poziomej drabince, albo nawet bardziej kompleksowych ruchow.
K: Jako starszy judoka w wieku 55 lat wiem, ze bez dodatkowego treningu silowego nie mialbym wlasciwie zadnej przyjemnosci z judo. Kiedy po troche dluzszej przerwie z powodu choroby, czy kontuzji zaczynam znowu trenowac, wtedy zaczynam od biegania i treningu silowego, a dopiero potem bardzo ostroznie z judo.
Mysle, ze wyczynowi sportowcy robia dokladnie tak samo.
Wyjasnij, czemu ma to sens takze dla tych ktorzy trenuja judo rekreacyjnie.
W: Po dluzszej przerwie, trzeba sobie swoj gorset miesniowy dopiero znowu "napiac". To jest jak z namiotem, ktory stoi krzywo po burzy, gdzie jeden czy drugi sledz sie obluzowal i napiecie, ktore cala konstrukcje utrzymywalo prosto i zachowywalo jej funkcje, zniknelo.
W ten sposob trening silowy, przy ktorym tonus miesni znowu sie podwyzsza, stabilizuje rowniez lepiej stawy - przede wszystkim u judokow cwiczacych dla przyjemnosci.
W moim klubie, gdzie zaczynalem cwiczyc judo, robilismy przed "wlasciwym" treningiem judo zawsze trening silowy, z maksymalna iloscia powtorzen, czesto do calkowitego wyczerpania: pompki, unoszenie glowy, cwiczenia na miesnie brzucha.
Ciagle dokladnie pamietam, ze trening silowy tworzyl duza czesc rozgrzewki. Takze hobby-judoka w starszym wieku powinien przynajmneij taki trening silowy robic - w kazdym razie w "zdrowym" stosunku do calosci jego judo.
K: Tlumacze zawsze moim (trenowanym) zawodnikom, ze oni powinni najwczesniej od 12-13 roku zycia zaczynac trening silowy.
Do tego wieku rozwijanie sily powinno nastepowac w czasie jednostek treningowych judo przede wszystkim przez bieganie, gimnastyke, cwiczenia na przyrzadach, akrobatyke.
Grosser wymaga juz takze dla 8-12 letnich dzieci specjalistycznego treningu silowego, poniewaz procentowy rozklad szybkich bialych i wolnych czerwonych wlokien miesniowych nie jest do 13 roku zycia calkowicie wyksztalcony i moze byc jeszcze "dopasowany" do wymaganych (pozniejszych) funkcji.
Czy moje wypowiedzi i wskazania Grossera stoja w sprzecznosci?
W: Wydaje mi sie raczej, ze sie uzupelniaja. Klasycznego treningu silowego na silowni z ciezarami nie powinno sie oczywiscie robic majac osiem lat. Zaczac go mozna u 13-14 latkow, oferujac im trening techniczny z ciezarami.
Juz przez samo to tworza sie technika i szybkosc i pozna polozyc odpowiednie podstawy (na przyszlosc). U 8-9 latkow trening silowy z hantlami nie jest jak z mojego doswiadczenia wynika, sensowny.
K: Przypuszczalnie Grosser rowniez nie rozumie treningu silowego 8-9 latkow jako treningu z hantlami, lecz z obciazeniem wlasnego ciala.
Zwlaszcza u mlodszych judoka, a wiec 12-13 letnich, pracuje prawie wylacznie z ciezarem ciala, u jeszcze mlodszych z ciezarem ciala i dodatkowymi zadaniami na koordynacje, jak gimnastyka, akrobatyka, sztafety i sprinty, ale takze z licznymi malymi grami, ktore rozwijaja kondycje i koordynacje dzieci.
Kiedy powinno sie Twoim zdaniem rozpoczynac tradycyjny trening silowy z ciezarami?
W: To mozna juz przeciez znalezc w ksiazkach, ze wiek 13-15 lat jest optymalny, kiedy wzrasta poziom testosteronu i uwarunkowania hormonalne sa korzystne. W tym wieku mozna najszybciej uzyskac przyrost sily. Kto zaczyna wczesnie, ma przewage nad tymi, ktorzy zaczynaja pozniej. Co ktos przyswoi we wczesnych latach, inny prawie nie ma szans nadrobic pozniej.
Ja sam na przyklad zaczalem trening silowy bardzo wczesnie, tym niemniej raczej od powyzej opisanych cwiczen, a wiec bardziej w zakresie wytrzymalosci (silowej). Zaczalem rowniez wkrotce moj pokoj dziecinny przebudowywac i tam cwiczylem.
Nie pamietam juz niestety dokladnie, w jakim wieku wtedy bylem. W kazdym razie zauwazylem ze trening silowy w wieku 14, 15, 16 lat bardzo szybko "dziala". Miesnie przyrastaly i pamietam, ze przede wszystkim bylem bardzo dobry w zakresie wytrzymalosci. Nie bylem "szybkim" judoka, raczej "wytrzymalosciowym", przypuszczalnie dlatego, ze zawsze powtarzalem cwiczenia maksymalnie czesto, tak, ze juz jakby dalej sie nie dalo, a wiec zamiast 8-10 powtorzen, 20-30.
Pamietam jeszcze, ze cwiczylem duzo biceps, triceps i przedramiona. I moglem to bardzo szybko "przeniesc" na judo.
K: Juz o tym wspomniales. Trening silowy nie powinien w calym tygodniowym planie cwiczen zajmowac wiecej, niz 25%.
Inaczej mowiac, powinno sie przynajmniej trzy razy tyle robic judo, co silowki, dzieki czemu rozwoj sily moze byc przeksztalcony takze w ruchy judo i "sile judo". Wg mojego doswiadczenia jest to wlasciwa "mieszanka", zbudowanie "indywidualnie optymalnej sily", a wiec sily, ktora specjalnie potrzebuja judoka, aby z sukcesem "robic" "swoje" judo.
W: Dokladnie!
Niektorzy robia po prostu normalny plan treningowy na sile i dobrze im z tym. Ale oprocz tego sa i judocy, ktorzy wymagaja specjalnego programu dla swoich specjalnych technik.
Tak np. jesli ktos robi ura-nage z silnym wygieciem do tylu, wtedy martwy ciag i wejscie do podrzutu sa niezastapione. Ktos, kto robi seoi-nage z kolan, potrzebuje specjalnej sily w ramionach i robic cwiczenia ciagow na kolanach nad glowa, zeby lepiej umozliwic specjalne "wkrecenie" w rzut.
To sa jednak cwiczenia, ktore sa potrzebne dopiero na zaawansowanym poziomie zawodniczym i ktore kazdy musi sobie sam rozwinac.
Dokad jednak kazdy predzej, czy pozniej dochodzi, jest noszenie przy sobie/wozenie samochodem czegos, czym mozna cwiczyc sile palcow. Wielokrotnie slyszalem to w ciagu tych dziesieciu lat, kiedy pracuje jako trener kadry.
Czynnikiem ograniczajacym mojej sily jest miejsce, w ktorym przenosze ja na przeciwnika, a wiec dlonie i palce, ktorymi chwyta sie ubior przeciwnika. Jesli ma sie malo sily w przedramionach, wzglednie palcach, zeby trzymac nimi przeciwnika, cala pozostala nabudowana gdzie indziej sila pomaga niewiele. Stad predzej czy pozniej, kazdy powazny zawodnik zaczyna sobie w domu, albo w aucie kombinowac cos, czym te specjalna sile palcow bedzie mogl polepszyc.
K: Jak najlepiej ustawic swoj trening silowy? Co jest sensowne - bezposrednio przed treningiem judo, czy tez lepiej po nim? Tak robi wielu, ktorzy nie maja za duzo czasu, albo okazji, zeby dotrzec na miejsce treningu. Czy tez nalezy zachowa pewien okreslony odstep do innych jednostek treningowych?
W: Naturalnie jest rozsadne, zeby dzielic jednostki treningowe. Uwazam za sluszne rano robic trening silowy i wieczorem judo. Po treningu judo nie polecalbym cwiczen z ciezarami - trening judo ma przeciez aspekt koordynacyjny i nie powinno sie ponownie niszczyc tego, czego sie nauczylo i przyswoilo w czasie treningu judo przez nastepujacy po nim trening silowy, w ktorym wykonuje sie tylko okreslone "prowadzone" ruchy.
Cwiczenia na koordynacje beda z pewnoscia mniej szkodliwe, niz tradycyjny trening silowy.
Najlepiej - rano silownia, wieczorem randori, dzieki czemu ma sie wystarczajaco czasu na regeneracje. Kiedy nie ma sie czasu, zeby rano robic ekstra tening silowy, wtedy mozna rowniez robic trening silowy krotko przed treningiem judo - tu sie zgadzam. Trzeba jednak wiedziec, ze wtedy bedzie sie czulo niepewnie przez pierwsze 20-30 minut treningu judo, poniewaz jest sie "padnietym" i zmeczonym po treningu silowym.
Wczesniej np. rowniez cwiczylem technike po sile, bo nie mialem czasu jezdzic dwa razy na trening. Powiedzialem sobie wtedy - zamiast jezdzic dwa razy, jedziesz raz i cwiczysz trzy godziny. Jest to niekiedy lepiej, kiedy oszczedza sie czas na dojazd albo po prostu tylko wieczorem mozna cwiczyc.
Wtedy cwiczylem 90 minut sile i potem 90 minut technike, albo randori - tak tez mozna. Potrzeba jednak do tego dobrej wytrzymalosci, zeby to przetrwac. A wiec nalezy ogolna wytrzymalosc poprawic odpowiednio wczesniej przez bieganie.
Wiem, ze wielu naukowcow odradza taki trening, ale czasem trzeba tez robic kompromisy. Daniel Gürschner np. ma z powodu swojego ksztalcenia sie jako fizjoterapeuta bardzo niewiele czasu, ale dla niego jest trening silowy bardzo wazny.
Przychodzi do nas o 17:00, cwiczy z ciezarami 90 minut, a potem 90 minut judo - nie dlatego, ze jest to optymalne, ale ze inaczej po prostu sie nie da.
Jestem za taimi kompromisami - takze z wlasnego doswiadczenia.
K: Przypominasz sobie, mowilismy wczesniej o Stefanie Dott, jako o szybkim i dynamicznym judoce, ktory w przeciwienstwie do Ciebie, raczej "wytrzymalosciowego", statycznego, potrzebuje takze innego programu do treningu silowego.
W: Tak, jako trener rozpoznaje sie szybko, czy zawodnik jest typem szybkosciowym, czy raczej wytrzymalosciowym.
Tym niemniej nie da sie treningu silowego rozbic na tysiac form, zeby kazdemu "przyciac" program pasujacy tylko do niego.
Sa podstawowe ruchy, ktore znajduje sie w kazdym treningu silowym. Podciaganie na drazku, wyciskanie na laweczce, wioslowanie na laweczce, przysiady robi w jakiejs formie kazdy i to sa najsensowniejsze cwiczenia.
Co do tego dochodzi - to juz jest indywidualne. Czy wiec ktos robi jeszcze jakies cwiczenia na koordynacje, np. po "wioslowaniu" natychmiast jeszcze wspinanie po linie, jesli jest taka mozliwosc, czy po przysiadach podskoki do uchi-mata na macie - to rozni sie zaleznie od typu judo. Podstawowe cwiczenia pozostaja tym niemniej takie same. Mozna w nich zmieniac ilosc serii, albo powtorzen, rowniez byc moze ze sposobem wykonania, gdzie zawodnikowi "szybkosciowemu" zaleca sie wykonywanie reaktywne cwiczenia.
Takie cwiczenia, ktore koordynacyjnie i mentalnie sa bardzo wymagajace, prowadzilem juz z narodowa kadra mezczyzn w stosunku 1:1 do narmalnego teningu silowego.
K: Trzeba jednak wiedziec, ze wymagane jest 6-8 tygodni, aby przez ukierunkowany trening silowy uzyskac efekty w postaci strukturalnych zmian miesni. Odwrotnie idzie to o wiele szybciej - juz po tygodniu-dwoch traci nie obciazany miesien do 40% swojej masy. Mysli sie wtedy o tym, ze trzeba swoje miesnie nie tylko budowac, ale takze przez ciagly trening utrzymywac i stabilizowac.
W: To jest blad, ktory robi wielu i tu jestem znowu przy moim 30-letnim doswiadczeniu.
Sa ludzie, ktorzy sie ciagle treningu silowego obawiali. Potem zaczeli raz - i przestali, znow zaczeli i znow przestali i jeszcze odniesli przy tym kontuzje.
Ttening silowy trzeba robic przez caly rok. 2-3 tygodnie urlopu moga byc rzadkim wyjatkiem, przez ktory mozna pozwolic organizmowi na przerwe regeneracyjna. Ale obojetnie, ile czasu jest sie przed walka, trzeba nadal prowadzic trening silowy. Kto przerywa go na tydzien, zaczyna znowu od zakwasow. Nie wolno robic przerw dluzszych, niz 3-5 dni, bo w przeciwnym razie zaczynaja sie znowu przy klasycznych cwiczeniach typu "wioslowanie", czy wyciskanie na laweczce zakwasy i trzeba stwierdzic, ze efekt treningu sie zredukowal.
Jedynie, kiedy jest sie tydzien, albo dwa przed walka, chca niektorzy zaprzestac treningu silowego. Inni jednakze, jak np. Daniel Gürschner robia trening silowy jeszcze takze 3-4 dni przed jakimis waznymi zawodami, typu EM, albo WM - w kazdym razie w mneijszym zakresie, zeby utrzymac tonus miesni.
Tacy judoka potrzebuja okreslone czucie miesni, chca odczuwac sile i napiecie i czuja sie wtedy lepiej i as tez wtedy faktycznie silniejsi.
K: Frank, dziekuje Ci za rozmowe.
Frank Wieneke - trener meskiej kadry Niemiec w judo, dyplomowany nauczyciel sportu i dyplomowany trener judo.
Najwieksze sukcesy - zloto Los Angeles, srebro Seul, zloto EM 1986, srebro EM 1988, 1989, 4 x mistrzostwo Niemiec.
Ulrich Klocke - naczelny czasopisma, 5 dan judo, tez gdzies sie tam poobijal swego czasu, ale nie mam teraz pod reka danych.
Judo-Sport Journal, Nr.34 (2/2003), Verlag Dieter Born.
Napisano Ponad rok temu
Napisano Ponad rok temu
teraz czas na ramki.
Ameryki tam nie odkrywaja, ale za to usystematyzowane i w jednym miejscu.
Jakby ktos ze "sportowym" wyksztalceniem mial jakies uwagi, to prosze poprawic/uzupelnic, bo ja nie znam dobrze polskiego slownictwa z tej dziedziny.
Ramka pierwsza:
Kondycja przed zawodami.
1. Sila
Sila dynamiczna:
- moc wykonywac "ekslozywnie" wejscia do rzutow takze przeciw maksymalnemu oporowi przeciwnika, do tego potrzebna duza sila rak i nog, ale takze wyksztalcona muskulatura brzucha i grzbietu.
Wytrzymalosc silowa:
- moc wykonywac duza ilosc szybko nastepujacych po sobie atakow,
- umiec utrzymac na wlasciwym poziomie wlasny "nacisk" na przeciwnika i walke o uchwyt,
- "statyczna" wytrzymalosc silowa przy dzwigniach, duszeniach i trzymaniach (statyczna wytrzymalosc przede wszystkim w barkach i przedramionach.
2. Szybkosc
Szybkosc reakcji:
- blyskawicznie reagowac na ataki przeciwnika,
- szybko "ogarniac" blyskawicznie zmieniajace sie sytuacje w walce.
Szybkosc akcji:
- przy wszelkich poczatkach akcji wykonywac szybkie ruchy atakujace (por. sila dynamiczna),
- wykorzystywac zdolnosc przyspieszania i szybkosc przyspieszania, aby szybko zmniejszac dystans,
- wykonywac w walce bardzo duzo atakow z czesciowo maksymalna intensywnoscia (por. wytrzymalosc szybkosciowa),
- krotkie "czasy przelaczenia" z obrony na atak i odwrotnie.
3. Wytrzymalosc
Wytrzymalosc aerobowa:
- dochodzenie do siebie w czasie calodziennych turniejow, obejmujacych wiele walk (5-8 dziennie) w krotkich odstepach czasu (nawet 10 minut),
- wytrzymywanie walki do 5 minut bez zmniejszenia zdolnosci do wysilku, w wysokim tempie,
- umiec odpoczywac (wzglednie) w czasie krotkich przerw w walce (10-60 sec.),
- zwiekszenie "nacisku" na przeciwnika w koncowej fazie walki (po 3-4 minucie), aby uzyskac wygrana przez Hantei/Koka/Shido)
Wytrzymalosc anaerobowa:
a) (bez wytworzenia kwasu mlekowego) moc wykonac krotkie, dynamiczne wejscie do rzutu
(z wytwarzaneim kwasu mlekowego) przez cale 4-5 minut umiec ciagle przeprowadzac dynamiczne proby rzutu i wytrzymywac twarda walke o uchwyt.
4. Koordynacja i gibkosc
Wlasciwosci koordynacyjne
1. Sprawnosc ruchowa:
- poruszanie w rownowadze, szybkie zmiany kierunku ruchu, po atakach, albo obronach szybki powrot do rownowagi, przyspieszanie i hamowanie,
2. "Czucie" ciala:
- poruszac sie precyzyjnie, polozenie na macie wykorzystywac, walczyc szybko-wolno, umiec walczyc z roznymi partnerami i roznymi technikami,
3. Zrecznosc ruchowa
- stosowac varianty i finty przy wykonywaniu technik zaleznie od sytuacji,
4. Orientacja przestrzenna
- wlasciwa ocena pozycji swojej i przeciwnika,
5. Duza ruchliwosc w obszarze barkow, bioder i tylnej czesci nog, dla skutecznych dzialan obronnych i atakujacych.
Poszczegolne atrybuty kondycji musza sie optymalnie uzupelniac z techniczno-taktycznym profilem kazdego konkretnego zawodnika.
Nie wymaga to w kazdym przypadku osiagniecia maksimum poszczegolnych kondycyjnych elementow, lecz optymalnego wspoldzialania wszystkich czynnikow rozstrzygajacych w walce.
Ulrich Klocke
Napisano Ponad rok temu
Pozdrawiam.
Sila jako skladnik kondycji
Sila oznacza nastepujace wlasciwosci systemu nerwowo-miesniowego:
1. Miesien moze przeciwdzialac oporowi bez zmiany odleglosci przyczepow (praca izometryczna)
2. Miesien moze przezwyciezac opor (wlasnego ciala, badz jego czesci, przyrzadow sportowych itd.) w ten sposob, ze sie skraca (praca koncentryczna)
3. Miesien moze przeciwdzialac oporowi poddajac sie mu, tak, ze sie przy tym wydluza (praca ekscentryczna)
4. Miesien moze w jednym cyklu najpierw wykonywac prace hamowani, a nastepnie przyspieszania.
Podlega wtedy cyklowi rozciagajaco-skracajacemu (synergiczna praca reaktywna [???] )
Wydajnosc jest wieksza w porownaniu do "czystej" pracy koncentrycznej.
W jakich formach, wzgl. strukturach przejawia sie sila w sporcie?
- sila statyczna jest sila utrzymywania - dlugosc miesnia sie nie zmienia.
- dynamiczno-pozytywna, albo koncentryczna sila jest sila przezwyciezajaca. Nastepuje skrocenie miesnia (kontrakcja).
- dynamiczno-negatywna albo ekscentryczna sial sie sila ulegajaca/poddajaca sie. Dlugosc miesnia wzrasta.
- wytrzymalosc silowa jest zdolnoscia stawiania oporu zmeczeniu wywolanemi dlugo trwajacym, albo powtarzajacym sie obciazeniem. Jest zalezna od sily maksymalnej, jak i aerobowej i anaerobowej zdolnosci do dostarczenia energii.
- sila maksymalna jest najwieksza mozliwa sila, ktora moze byc z wlasnej woli izometrycznie, albo koncentrycznie przeciwstawiona jakiemus oporowi.
Jest zalezna od indywidualnie optymalnych przekrojow wlokien miesniowych i wyksztalconej wewnatrzmiesniowej koordynacji.
- sila dynamiczna jest sila dzialajaca w najkrotszym mozliwym czasie. Jest zdolnoscia do optymalnie szybkiego wytworzenia sily. Jest zalezna od sily maksymalnej, sily reaktywnej i szybkosci kontrakcji (skurczu) miesni.
Jakimi metodami mozna cwiczyc sile?
a) wytrzymalosc silowa:
- trening wytrzymalosci silowej (0-70% maksymalnej zdolnosci, 15-25 powtorzen w serii, 2-4 serie, tempo wolne),
sila maksymalna:
- trening "na mase" (40-60%, 8-12 powt., 2-6 serii, powoli-plynnie, srednio szybko)
- trening "na mase" - kombinowany (60-80%, 5-8 powtorzen, 4-6 serii, wolno-plynnie, srednio szybko)
- trening wewnatrzmiesniowej koordynacji (85-100%, 1-5 powt., 6-10 serii, srednioszybko-szybko)
c) sila dynamiczna:
- trening mocy miesni (90-100%, 1-4 powt., 2-5 serii, max szybkosc)
- trening sily eksplozywnej (60-80%, 5-6 powt., 2-6 serii, eksplozywnie),
- trening sily reaktywnej (do 150%, 6-10 powt., 2-6 serii, eksplozywnie)
Jak oddzialuje trening silowy na ludzkie cialo?
- trening wytrzymalosci silowej powoduje zwiekszenie aerobowej i anaerobowej wymiany materii,
- trening sily maxymalnej powoduje wzrost miesni i polepszenie koordynacji wewnatrzmiesniowej,
- trening sily dynamicznej powoduje wzrost miesni i lokalne polepszenie mozliwosci wytworzenia energii.
Przy tym powoduja:
- trening mocy miesniowej - polepszenie koordynacji wewnatrzmiesniowej,
- trening sily eksplozywnej - zwiekszenie szybkosci skurczu miesnia i -
- trening sily reaktywnej - polepszenie wewnatrzmiesniowej koordynacji przy jednoczesnym zwiekszeniu reaktywnej zdolnosci do skurczu.
Literatura:
1. Martin, Carl, Lehnertz: Handbuch Trainingslehre, Schorndorf 1992 wydanie 2;
2. Röthig i inni: Sportwissenschaftliches Lexikon, Schorndorf 1992, wydanie 6.
Napisano Ponad rok temu
Napisano Ponad rok temu
Napisano Ponad rok temu
Wszystko jest rzetelnie powyjasniane i zebrane do kupy. Bardzo cenna pozycja. W koncu zakoncza sie spory. Wielu z nas jak okazuje sie mialo racje, niektorzy jednak tylko czastkowa.
Niedlugo, oczywiscie zaraz padna pytania czy to jest tez konieczne w bjj. W listopadzie bedzie Soca w W-wie kazdy bedzie mial okazje spytac i jego. Z tego co wiem, to cwiczy takze silowo.
K_P
Napisano Ponad rok temu
A mam jeszcze pare ciekawych rzeczy z tego pisemka, ktore sie ukazaly numer wczesniej - wywiad z Donem Wernerem (nie wiem, czy to komus cos mowi, Brytyjczyk, trener kobiet, wychowal pare mistrzyn swiata i Europy), taki "o wszystkim" i artykul jednego Wlocha, o "wartosciach judo". Takich mniej materialnych
Jak mnie znowu ochota najdzie, to potlumacze i wrzuce, przynajmniej Wernera.
A o piwie na pewno nie zapomne
Napisano Ponad rok temu
tak mi cos ten Frank Wieneke "chodzil" po glowie - no i jasne: to "srebro" w Seulu... on walczyl w -78kg.
pamieta ktos, kto wtedy zrobil "zloto"?
Napisano Ponad rok temu
ale to ten
wygrales piwo, jesli zdarzy sie nam sie kiedys spotkac
a oba razy to sie prawie poryczalem.
niesamowite to bylo.
Napisano Ponad rok temu
co robisz w .de ?
artykuł ciekawy i z sensem przetłumaczony.
szkoda, że u nas brakuje prasy fachowej ... ale jakie judo taka "otoczka".
pozdr.
Napisano Ponad rok temu
a zyje sobie. prace mam...
no i od czasu do czasu sie troche spoce na macie, albo w silowni.
czy taka odpowiedz Cie zadowala?
co do "otoczki" - roznica jest taka, ze tutaj judo to jest nie tylko wyczyn (choc ilosc klubow i judokow "na mieszkanca" i tutaj jest znacznie wyzsza, niz w Polsce), ale rowniez tzw. "Breitensport", czyli mniej-wiecej rekreacja.
a w kazdym razie latwiej znalezc klub, w ktorym powiesz, ze chcesz dla "Fitness" cwiczyc - i Cie przyjma z mety, nawet, jesli masz czterdziesci lat i jest to Twoj pierwszy "kontakt". byles placil regularnie
z tego, co sie orientuje, to w Polsce takie mozliwosci na dobra sprawe dopiero zaczynaja sie pojawiac - i to tez tylko w wiekszych miastach.
ksiazek o roznych aspektach judo jest dosc sporo, zaczynajac od "podrecznikow do judo" dla dzieciakow z podstawowki, gdzie wszystko jest ladnie rozpisane na kolejne paski, material techniczny z roznymi niuansami, ogolnorozwojowka zdaje sie tez, przez takie "dla starszych dzieci", az do bardzo specjalistycznych rzeczy, jak chocby ostatnia, ktora sobie kupilem, o nowych technikach "powstajacych na macie", roznych aspektach wysokiego wyczynu, rozwazaniach "quo vadis judo?" itp.
no duzo tego jest.
kiedys juz chyba tu pisalem (a na pewno na gorinkanie), u mnie w klubie - raczej malym - cwiczy paru chlopakow, ktorzy sie bija na roznego rodzaju ligach regionalnych, okolicznych i nie tylko, troche dzieci i troche starszych panow (od czterdziestki w gore ), na ogol z 1-2 danem, ktorzy juz raczej wyczyn maja za soba, ale cos ich w kosciach swedzi i w domu nie potrafia wysiedziec.
poza mlodymi nikt sie nie szarpie za mocno (z reguly, bo czasem troche krwi trzeba zetrzec z maty, albo wstawic nowy zab ), bo wszyscy musza na drugi dzien isc do pracy.
oprocz maty jest silownia i "klub", w ktorym jeszcze starsi przychodza powspominac przy koniaczku stare czasy, kiedy ich jeszcze tez "swedzialy kosci"
taka prawie rodzinna atmosfera, miejsce spotkan itepe, itede.
z tego, co wiem, gdzie indziej jest na ogol podobnie - a wiec np. i spory "rynek" na tego typu literature i ogolnie "otoczke"
pozdrawiam
Napisano Ponad rok temu
co do "otoczki" w .de to trochę ją znam poprzez www i na razie jedną "wizytę" na turnieju gdzie walczyły moje dzieci.
turniej dla dzieciaków super (6 mat, tablice wyników "olimpijskie" z wyświetlaniem nazwisk i krajów, organizacja-super, widownia, hala itp, itd).
moja córka miała np. w swojej wadze 25 przeciwniczek, co u nas na dowolnych zawodach jest niewyobrażalną liczbą.
poza tym dla dzieci - system "doppelte K.O." -czyli dzieciak ma co najmniej dwie walki.
porównując do naszych OTK i innych zawodów to był kosmos.
artykuł uzupełniam w polskie czcionki i daje moim dzieciakom jako literaturę uzupełniającą.
pozdr.
Napisano Ponad rok temu
no to mialem drewniane klocki
a w szkole sie tylko rosyjskiego moglem uczyc.
niby teraz dzieci maja lepiej, ale sam wiesz, o co chodzi.
milej lektury dzieciakom zycze.
Napisano Ponad rok temu
Osobiscie dla mnie sprawa wpuszczania mlodziezy do 15 roku zycia na silownie jest dosc dyskusyjna, ale za czlowiekiem przemawia doswiadczenie.
Jesli chodzi o kluby to faktycznie jest ich duzo i sa dla kazdego otwarte. Nawet w takiej Bremie gdzie aktualnie mieszkam klub jest praktycznie w kazdej dzielnicy. Problem zaczyna sie wtedy gdy masz wage cos ok.96kg i nie masz za partnerow do treningu . Niestety nie mam czasu na treningi zawodnicze i musze uczeszczac na zajecia do grupy "komercyjnej", a szkoda, bo wtedy moglbym trenowac wiecej niz 2 razy w tygodniu. Na szczescie pozostaje silownia i basenik.
Uklony dla krajana w kraju wroga :wink: !
Pozdrawiam-MH!
Napisano Ponad rok temu
RESPECT...
... nie przypadkiem ten gościu ?
Napisano Ponad rok temu
mam nagrane z eurosportu walki, gdzie słychać jak się wydziera do którejś z naszych zawodniczek (tak mi się przynajmniej wydaje) .
co do jego osiągnięć to:
Olimpiady:
Seul 88 - złoto
Barcelona 92 - złoto
Mistrzostwa Świata:
Essen 87 -brąz
Belgrad 89 - brąz
Barcelona 91 - brąz
Mistrzostwa Europy:
Hannower 85 - srebro
Belgrad 86 - brąz
Frankfurt 90 - złoto
dla nadal niezorientowanych jest to:
Waldemar Legień
-uprawiał judo 20 lat w GKS Czarni Bytom. Rozpoczął mając 9 lat, zakończył mając 29 wspaniałym sukcesem-zdobyciem drugiego olimpijskiego złota.
Obecnie mieszka i pracuje (też chyba w branży judo???) w Paryżu.
Jest przedstawicielem Polskiego Związku Judo d/s międzynarodowych.
Jedyny w historii światowego judo zawodnik, który zdobył 2 złote medale olimpijskie w dwóch różnych kategoriach wagowych.
...i tyle
Napisano Ponad rok temu
Igrzyska Olimpijskie. Termin "olimpiada" oznacza okres pomiędzy jednymi igrzyskami a następnymi. :wink:... co do jego osiągnięć to:
Olimpiady...
Użytkownicy przeglądający ten temat: 1
0 użytkowników, 1 gości, 0 anonimowych
10 następnych tematów
-
Serwach
- Ponad rok temu
-
Serwach standart
- Ponad rok temu
-
JUDO W BERLINIE
- Ponad rok temu
-
AZS KRAKOW
- Ponad rok temu
-
CZARNI PODWOJNYMI MISTRZAMI POLSKI DRUZYNOWO W JUNIORACH MLD
- Ponad rok temu
-
KATA
- Ponad rok temu
-
lamerskie pytanie !!!
- Ponad rok temu
-
Szybkość
- Ponad rok temu
-
pad przez bark
- Ponad rok temu
-
Judo w Gliwicach
- Ponad rok temu