poziom sensoryczno - motoryczny - ma charakter automatyczny i dokonywany jest przez narządy zmysłowe, najważniejsze z nich (wzrok, słuch, dotyk) odbierają bodźce, dzięki czemu rozpoznawane są np. dźwięki, kolory, szorstkość, gładkość.
wg. [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
Zacząłem od definicji słowa percepcja gdyż sadzę, że jest ono źle zrozumiane. Większość osób skupia się na opisie reakcji bodźców zewnętrznych (czucie eksteroreceptywne i teleceptywne: np. wzrok słuch, zapach etc.) zapominając o receptorach wewnątrz naszego ciała w mięśniach, ścięgnach, stawach oraz błędniku (czucie prioprioreceptywne np. rozciąganie mięśnie, zmiany ich napięcia).
W wielu sztukach walki spotkałem się z ćwiczeniem również tych wew. receptorów co jest dosyć istotne w czasie walki. Prosty przykład jeśli ktoś podejdzie z tyłu w miejscu gdzie jest głośno :twisted: np. przy drodze i popchnie Cię od tyłu to nie skupiasz się na przeciwniku tylko na swoim ciele, żeby utrzymać równowagę (chyba, że sprzeda ci piąchę na potylicę i po „zabawie”
) Nieraz można znaleźć się w sytuacji gdzie również zmysł wzroku jest przytępiony np. stroboskopy plus głośna muza na imprezkach techno i jak w takiej sytuacji można się skupiać na przeciwniku? Jakakolwiek walka zaczyna być na „czuja” a tego bez znajomości swojego ciała i kontroli sytuacji przez dotyk i zmiany położenia swego ciała oraz rejestracji zmian napięcia mięśniowego chyba zrobić nie podobna.No i co jeszcze istotne, dobre wyczucie ciała wiąże się z rozwiniętą pamięcią motoryczną, co znacznie ułatwia naukę sztuk walki jak i samą walkę (generalnie szybsze odruchy, płynny tor ruchu, swobodne przejścia do innej sekwencji ruchowej).
Tak to pokrótce widzę i myślę, trening dąży do jak najlepszego wytrenowania zmysłów (wyostrzenia) co w praktyce daje efekt poszerzenia pola percepcji (choć to tylko element treningu).
Voitaz
FaceBook
