9 odpowiedzi w tym temacie

[budo_slaszysz]

Łapanie w kadr... czyli jak dobrze sfotografować/sfilmować seminarium.
Trochę moich doświadczeń...

Pierwsza sprawa - nie da się równocześnie ćwiczyć i robić zdjęć czy filmować. Albo skupiam się na jednym albo na drugim. Usiłowałem kiedyś robić równocześnie zdjęcia i zwracać uwagę na to, co pokazuje/mówi prowadzący. Wyszły z tego kiepskie zdjęcia i mało wyniesionej wiedzy.

I tu jest problem. Skąd wziąć kogoś, kto potrafi obsługiwać sprzęt, a z drugiej strony będzie wiedział kiedy i gdzie zrobić zbliżenie, na czym się skupić, a co sobie darować? Idealnie byłoby, gdyby ta osoba również ćwiczyła styl prezentowany na seminarium i miała o nim dość dobre pojęcie. Ale taka osoba zapewne wolałaby ćwiczyć, a nie fotografować/filmować.

Można wynająć zawodowego "filmowca", ale ten nie będzie wiedział, co właściwie ma filmować. Wprowadzenie go w temat wymagałoby jakiegoś instruktażu albo kogoś, kto będzie mu mówił co jakiś czas, co ten ma filmować. Ale wtedy ta osoba zamiast ćwiczyć będzie zajmować się "sterowaniem" człowieka z kamerą.

I tak źle i tak niedobrze...

Fajnie byłoby mieć kilka kamer, ale to raczej opcja dla bogatych. Tutaj także otwarta pozostaje kwestia, co i jak filmować i kto ma "reżyserować". Ostatecznie można się umówić, że jeden robi plan ogólny, inny zbliżenia, a potem montuje się materiał.

[budo_silvio]

Łapanie w kadr... czyli jak dobrze sfotografować/sfilmować seminarium.
Trochę moich doświadczeń...
.

To prawda - albo trenujesz albo filmujesz.
Ale można ustawić kamerę na statywie w dobrym miejscu i nagrywać. Tylko dźwięk jest kiepski.
Ja się ostatnio luzuję z nagrywaniem czegokolwiek. To się po jakimś czasie dezaktualizuje, a jeśli jesteś skoncentrowany na stażu to więcej z niego wynosisz. Chyba że nagrywasz dla dobra innych ludzi.
Silvio

[budo_slaszysz]

To prawda - albo trenujesz albo filmujesz.
Ale można ustawić kamerę na statywie w dobrym miejscu i nagrywać. Tylko dźwięk jest kiepski.

Wtedy ktoś ci będzie właził w kadr, no i ze zbliżeniami ciężko.

Ja się ostatnio luzuję z nagrywaniem czegokolwiek. To się po jakimś czasie dezaktualizuje, a jeśli jesteś skoncentrowany na stażu to więcej z niego wynosisz. Chyba że nagrywasz dla dobra innych ludzi.

Ja mam kiepską pamięć i jak czegoś nie powtarzam często, to szybko zapominam. Przydałoby się czasem obejrzeć dla odświeżenia pamięci.
A niby czemu ma się to dezaktualizować? Nie rozumiem...

[budo_silvio]

Ja mam kiepską pamięć i jak czegoś nie powtarzam często, to szybko zapominam. Przydałoby się czasem obejrzeć dla odświeżenia pamięci.
A niby czemu ma się to dezaktualizować? Nie rozumiem...

No jeszcze zależy co trenujesz. Ale wiele sztuk walki dostosowuje się do zmian na świecie. Np. słyszałem że coraz więcej szkół karate na potęgę wprowadza do swojego nauczania parter, mimo że wcześniej nikt o tym nie słyszał.
Pewnie i wiele technik jest modyfikowanych pod tym kątem.
Ja trenuje Aikido szkoły Shin-shin-toitsu i ciągle są nowe rzeczy na kolejnych stażach. Zmienia się sposób wykonywania tej samej techniki.
Silvio

[budo_slaszysz]

No jeszcze zależy co trenujesz. Ale wiele sztuk walki dostosowuje się do zmian na świecie. Np. słyszałem że coraz więcej szkół karate na potęgę wprowadza do swojego nauczania parter, mimo że wcześniej nikt o tym nie słyszał.
Pewnie i wiele technik jest modyfikowanych pod tym kątem.

Robi się po prostu trening przekrojowy. Kto ma głowę na karku, ten tak robi. Kto nie...
Ale nawet jeśli coś tam się modyfikuje, to nie znaczy, że trzeba ślepo za tym iść. Nie wszystkie zmiany są na lepsze.
A co do modyfikowania technik karate pod kątem parteru. Domeną karate była stójka, więc co tu dostosowywać? Można jedynie coś dodać - parter. Aha, no są jeszcze dźwignie i duszenia; jeśli ktoś uczył się ich zastosowania w stójce (co w poniektórych stylach karate się robi), to łatwiej mu będzie robić je w parterze.

Ja trenuje Aikido szkoły Shin-shin-toitsu i ciągle są nowe rzeczy na kolejnych stażach. Zmienia się sposób wykonywania tej samej techniki.

Hmm, sposób wykonywania w tym sensie "Wtedy robiliśmy źle, trzeba robić tak i teraz jest dobrze."?

[budo_krzyst]

Dobry temat, Slaszysz
Ogranicze sie do robienia fotek, bo kamera nie dysponuje i nigdy sie nie bawilem w nagrywanie seminariow. A zdjecia i owszem, nawet ostatnio na obozie robilem

Łapanie w kadr... czyli jak dobrze sfotografować/sfilmować seminarium.
Trochę moich doświadczeń...

Pierwsza sprawa - nie da się równocześnie ćwiczyć i robić zdjęć czy filmować. Albo skupiam się na jednym albo na drugim. Usiłowałem kiedyś robić równocześnie zdjęcia i zwracać uwagę na to, co pokazuje/mówi prowadzący. Wyszły z tego kiepskie zdjęcia i mało wyniesionej wiedzy.

Faktycznie - siem nie da niestety. Albo - albo. Ja wybieram cwiczenie, a fotografuje w momencie, kiedy "leci" cos, co po prostu znam i nie musze koniecznie koncentrowac sie na objasnieniach. I wtedy moge sie spokojnie skupic na zrobieniu paru fotek. Z tym, ze ja robie zdjecia "reporterskie" z treningu, a nie takie, ktore maja byc pomoca do praktyki.

I tu jest problem. Skąd wziąć kogoś, kto potrafi obsługiwać sprzęt, a z drugiej strony będzie wiedział kiedy i gdzie zrobić zbliżenie, na czym się skupić, a co sobie darować? Idealnie byłoby, gdyby ta osoba również ćwiczyła styl prezentowany na seminarium i miała o nim dość dobre pojęcie. Ale taka osoba zapewne wolałaby ćwiczyć, a nie fotografować/filmować.

Dokladnie tak. Czlowiek nie wiedzacy o co biega nigdy nie zrobi dobych zdjec, bo nie wie, co ma fotografowac. Nawet sfotografowanie glupiej formy, ktorej sie nie zna tak, zeby jakies przyzwoite ujecie powstalo wymaga jej znajomosci

Ja mysle, ze jesli chcemy miec jakies w miare dobre nagranie seminarium - powiedzmy takie do pozniejszego wykorzystania, to jednak nalezy zaangazowac kogos, kto bedzie zajmowal sie tylko kreceniem. Zawodowcy pewnie byliby fajni, ale maja to do siebie, ze sa drodzy
I zazwyczaj konczy sie kumplem z kamera i tym, ze albo potem nic nie slychac, albo niewiele widac
Powiedzmy sobie szczerze, ze ze stazu ciezko jest nagrac szkoleniowke, bo to by wymagalo danie kamerzyscie pierwszenstwa przed cwiczacymi -zeby przyzwoicie sfilmowac, trzeba miec miejsce, robic duble, komentarz wyraznie nagrac...
Albo po prostu wykonac patent w stylu AdamaD na ostatnich Mistrzostwach Polsku KF/WS - statyw, kamera na sztywno skierowana na leitai i daleki plan. Komentarza niet, zblizen niet, ale w sumie efekt chyba lepszy od trzesacej sie reki i nerwowych zblizen :wink:
I tyle moich luznych spostrzezen.

K.

[budo_słoniak]

Trzy rozwiązania:
1. Zakładasz, że problem się będzie powtarzał. Wybierasz kumatą osobę ze środowiska i ją edukujesz w zakresie robienia zdjęć i tego czego od tych zdjęć oczekujesz.
2. Wybierasz osobę, która już umie robić zdjęcia i przed seminarium, na jakimś treningu "przypadkiem" ją uszkadzasz. Następnie z wielkim smutkiem wręczasz jej aparat mówiąc: "Skoro i tak nie ćwiczysz to porób zdjęcia"
3. Zakładasz Klub Fotografii Opisowej. Nie robisz zdjęć, ale za to wspólnie z przyjaciółmi opowiadacie sobie, jakie by to ładne zdjęcie wyszło: "Wyobraż sobie Mały z taką zaciętą twarzą i wielkimi oczami przelatuje tuż nad moją głową...."
Jak się chyba dało zauważyć, tylko jeden pomysł był do końca poważny i godny polecenia (zgadnij który).

[budo_slaszysz]

2. Wybierasz osobę, która już umie robić zdjęcia i przed seminarium, na jakimś treningu "przypadkiem" ją uszkadzasz. Następnie z wielkim smutkiem wręczasz jej aparat mówiąc: "Skoro i tak nie ćwiczysz to porób zdjęcia"

Ja raz złapałem kontuzję przed seminarium, więc żeby się nie nudzić wziąłem aparat i pstrykałem fotki. Wyszły nieźle, a byłyby jeszcze lepsze gdyby na sali oświetlenie było dobre i gdybym nie rozwalił lampy błyskowej.

[budo_słoniak]

A ja, żeby wreszcie być czasem na zdjęciach, nauczyłem żonę pstrykania i teraz ona robi zdjęcia częściej niż ja. Mi się po prostu czasami już nie chce, a ona jest ciągle jeszcze rozentuzjazmowanym neofotografem

[budo_silvio]

Hmm, sposób wykonywania w tym sensie "Wtedy robiliśmy źle, trzeba robić tak i teraz jest dobrze."?

Wiesz, w Shin-shin toitsu Aikido odpada schiza, którą ma wiele innych szkół. Ta schiza nazywa się "skuteczność". Tutaj nikt się tym specjalnie nie przejmuje, więc można eksperymentować z technikami, ruchem itd.
Więc to co było kiedyś nie było "złe" ale raczej "przestarzałe".
Czasem Sensei pokazuje na stażach jak to było kiedyś i rzeczywiście widać że to można zrobić lepiej. My się bawimy ruchem, technikami i eksperymentujemy.
Silvio