22 odpowiedzi w tym temacie

[budo_tomifu]

Dobry Mistrz to podstawa, ja miałem takie szczęście że trafiłem od razu na takiego. Każdy z nas ma własne kryterium wg którego sie kieruje. W moim przypadku z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że to za co cienie go najbardziej to jego wiedza i sposób w jaki ją przekazywał. Potrafił być bardzo surowy, ale i doskonale się bawił. Na treningach czuło się, że mimo dużej ilości wiedzy przez nas przyswajanej, kryje się za nim jeszcze cały ocean. Nigdy nie było łatwo, zasze wymagał od nas samodzielności i obudził w nas dążenie do wiedzy. Był niesamowitym technikiem i potrafił każdemu z nas dokopać ;-) . Pokazał mi jak mozna żyć, trenować i co można osiągnąć. Nie był nikim znanym w Polsce, ale dla mnie jest najwiekszym Mistrzem jakiego znałem. niestety nie ma go juz wśród nas.
Pozdrowienia dla wszystkich wojowników.

[budo_qixing]

Po pierwsze Tomek i Dacheng uczą się w Pekinie. Na prowincji jest inaczej tam dalej używa się sformułowania shifu. Prawdziwy mistrz nie tylko uczy ale prowadzi swojego ucznia. W sytuacji kiedy mamy więcej niż jednego mistrza tych mniej ważnych nazywamy nauczycielami czyli laoshi. Czy to się komu podoba czy nie każdy prowadzący zajęcia kung fu jest w pewnym sensie shifu najlepiej kiedy ma prawdziwy przekaz i sam ma prawdziwego autentycznego mistrza i nauczyciela. Idąc dalej jeśli ktoś dalej przekazuje tę wiedzę staje się spadkobiercą stylu. Tak jest w tradycyjnym kung fu czy to się komu podoba czy nie. Pomijam tu skrajne wypadki o których nie warto pisać.

Maciej

[budo_dacheng]

W Pekinie też używa się słowa shifu. Tylko przypominam, że są dwa różne słowa shifu, w których pierwszy znak jest taki sam, a drugi inny. I trzeba zdawać sobie sprawę kiedy, jak i przez kogo te słowa mogą być używane.