Zapewne każdemu kto usłyszałby tą nazwę pierwszym skajeżeniem jakie by się nasuneło byłby kabaret 
ale Mumio z kabaretem ma wspólna jedynie nazwę. Da znana od tysiącleci substancja jest w niektórych kulturach zwana również Krwią gór, Olejem górksim i Łzami skał.
Rozgryźmy tą tajemniczą nazwę
Nazwa mumio pochodzi z języka greckiego i oznacza ochraniający, oczyszczający. Jest to gęsta (o konsystencji smoły), najczęściej ciemnobrązowa, choć spotykane są też odmiany o kolorze żółtobrązowym lub czarnym, substancja stanowiąca mieszaninę związków organicznych i nieorganicznych. Występuje w formie nacieków skalnych w jaskiniach na dużych wysokościach , m.in w górach Ałtaj, Kaukaskich, Himalajach, na terenie Tybetu.
W handlu mumio dostępne jest jako suplement diety w formie tabletek, proszku oraz w postaci roztworu. Istnieją również kremy do stosowania zewnętrznego. Jest to specyfik powszechnie stosowany w Ajurwedzie i medycynie niekonwencjonalnej. Mumio jako środek antyseptyczny był wspominany przez Awicennę i Arystotelesa. Jak w ogóle odkryto mumio? Najprawdopodobniej ludzie zaobserwowali ranne zwierzęta „leczące się” nalotami skalnymi i poszli ich śladem.
Skład mumio zależy od miejsca jego pozyskania. Różnice w składzie mumio pochodzących z odmiennych terenów utrudniają badania nad jego właściwościami ( nie ma takiego problemu w przypadku suplementu syntetycznego o jednoznacznym, ustalonym składzie). Mumio zawiera wiele makro- i mikroelementów oraz pierwiastków śladowych, m.in.: potas, sód, fosfor, chrom, wapń, żelazo, siarkę, cynk, kobalt, mangan, selen, fluor, molibden, ponadto witaminy z grupy B, witaminę A, aminokwasy, kwasy organiczne, a także olejki eteryczne, jad pszczeli, żywice.
Jak rozpoznać prawdziwe mumio?
Można spotkać się z podróbkami, ale dość łatwo sprawdzić, czy zakupiony produkt to rzeczywiście mumio. Preparat ten w formie ciała stałego powinien topić się w dłoni, ponadto specyfik powinien dobrze rozpuszczać się w ciepłej wodzie. Naturalne mumio ma charakterystyczny zapach (niezbyt zachęcający do spożycia) i gorzkawy posmak, fałszywe może pachnieć kawą, która jest czasem dodawana do mumio w proszku. Wraz z wysoką temperaturą, (stosowaną w produkcji tabletek), mumio może tracić część swych właściwości.
Jeśli chodzi o dawkowanie, to zalecana zwykle przez producentów jednorazowa dawka mumio dla dorosłych to ok. 0,2 g .Należy jednak dostosować dawkę do swej wagi. Suplement należy rozpuścić w wodzie, mleku ( można dodać miód). Mumio może być stosowane zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. W tym pierwszym przypadku zaleca się spożycie ok. 30 min do 1 godziny przed posiłkiem.
Czy mumio naprawdę działa?
Producenci tego preparatu deklarują jego pozytywne działanie na cały szereg schorzeń, między innymi na:
-osteoporozę,
-leczenie złamań,
-wspomagająco w terapii antynowotworowej,
-choroby wrzodowe, wątroby, nerek, serca, układu oddechowego, tarczycy.
Mumio stosowane zewnętrznie ma pomagać w różnego rodzaju schorzeniach skóry i ułatwiać gojenie się ran. Jak to się ma do rzeczywistości?
W Indiach i Rosji ( wcześniej ZSRR) prace nad właściwościami mumio są prowadzone od 1950 roku. Badania na zwierzętach wykazały, że mumio posiada pewne właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe, uspokajające, spowalniające procesy starzenia, korzystne działanie w chorobach wrzodowych. Należy jednak pamiętać, że organizmy zwierzęce, choć pod wieloma względami podobne do ludzkiego, różnią się i działanie preparatu na człowieka może być nieco inne. Na Zachodzie prace nad właściwościami i skutecznością mumio nie są zbyt zaawansowane. Niemniej jednak przeprowadzone badania wykazały nieznaczny wpływ mumio na obniżenie poziomu triglicerydów, lipoprotein o małej i bardzo małej gęstości ( LDL i vLDL, tzw. „zły cholesterol”) a także podwyższenie poziomu korzystnych lipoprotein o dużej gęstości HDL. Badania wykazały też pewien wpływ mumio na poprawę płodności i jakości nasienia u mężczyzn, podwyższenie poziomu hormonu folikulotropowego ( występujący zarówno u kobiet, jak i mężczyzn hormon tropowy pobudzający u mężczyzn spermatogenezę, a u kobiet produkcję estrogenów), wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej ( enzym chroniący organizm przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Nie zaobserwowano natomiast wpływu na utratę wagi czy wpływ na ciśnienie krwi.
Zaobserwowany wpływ mumio na wyżej wymienione czynniki nie był bardzo znaczący, trzeba jednak pamiętać, że prace nad działaniem mumio w krajach zachodnich są we wstępnej fazie i nie wszystkie właściwości tego specyfiku zostały poznane. Warto zachować zdrowy rozsądek, gdyż nie istnieje cudowne panaceum na wszystko, niemniej jednak może warto czasem wypróbować tego rodzaju suplementy pochodzenia naturalnego.
Opracował: Grammatikk
Wszelkie prawa zastrzeżone
Ponad rok temu
FaceBook