25 odpowiedzi w tym temacie

[budo_adam_gka]

Są kata - Sterkowicz w swojej książce wymienia cztery: Sado Hyung, Bulko Hyung, Kicho Hyung oraz Sunbi Hyung. Możliwe że jest ich więcej (tworzonych przez współczesnym nam mistrzów).
Mnie aikido nie nudzi, ale nie jest satysfakcjonujące. Ostatnio był taki dziwny trening u nas, że można było oporować i przeszkadzać. Aktywnie, nie biernie
Wtedy wszystko "wychodzi". Wyszło że nikt nie zna Aikido tak naprawdę, jedynie schematy ruchowe

[budo_magicnl]

Sterkowicz w swojej książce wymienia cztery:

Musze poszukac publikacji na temat Hapkido.
Poki co mam problemy nawet z liczeniem po koreansku, wiec nazw technik nie bede nawet wspominal.
Chociaz jak zauwazylem w dojo nie przykladaja do tego az tak wielkiej wagi - wiec jest spoko.

Z ciekawych obserwacji dotyczacych treningu :
musze stwierdzic ze etykietra podczas treningu jest bardziej luzna ( porownujac do treningu Aikido) , co ma swoje plusy i minusy:

zaczne od plusow:
a) podczas prezentowania techniki przez nauczyciela nie musimy siadac - oszczedzamy czas (byc moze w przypadku wiekszego dojo - to bylby minus)


Minusy:
a) nie ma ustalonej kolejnosci wykonywania technk - szczegolnie jak wypadnie trening w 3 osoby ( trudno ustalic kilejnosc kto kiedy kogo ile razy)
nie ma uklonu przed i po technice
c) brak zmiany partnera przy nowych technikach - troche szkoda bo mozna by pocwiczyc z roznymi ludzmi
d) brak medytacji przed i po treningu - zawsze lubilem ten kawalek treningu


Wychodzi na to ze japonska etykieta podczas treningu bardziej mi odpowiada.

[budo_adam_gka]

Z etykietą to powody mogą być dwa. Pierwszy - jeśli twój klub ma zacięcie sportowe, czyli są jakieś zawody Hapkido - w takich klubach więcej uwagi przywiązuje się do wylanego potu niż otoczki. Drugi - to może tak po prostu jest "lokalnie" za granicą? Miałem okazje ćwiczyć chwilę Aikido w UK i w tamtym klubie też nie przywiązywali uwagi do etykiety tak jak to w Polsce. Czyli siadanie na początku i końcu treningu wg stopni - nie przywiązywali uwagi, etykieta zredukowana do minimum - za wyjątkiem miecza, a nawet taki kwiatek że nazwy japońskie to mało kto znał dokładnie tak jak w Polsce. Za to - co mi się podobało - nie było paplaniny na treningach, tylko cisza i ciężka praca, po prostu się ćwiczy.

Co do Holandii - bo widzę że masz to w profilu - chwilę tam pracowałem, i z tego co zapamiętałem to tam wschodnie sztuki walki są mało popularne. Ludzie woleli coś konkretnego - siłownia, fitness, bieganie. Widziałem ulotkę Aikido w księgarni i to czysta desperacja - pierwszy miesiąc gratis (a nauczyciel 6 dan). W Rotterdamie jest taka wielka księgarnia (5 pięterek, nie pomnę nazwy) i tam całe pięterko to literatura sportowa. Tam właśnie nabyłem "Hapkido" Marca Tedeschi i tę książkę warto mieć. Nabyłem tez wtedy na wyprzedaży parę innych ciekawych pozycji, ale ogólnie miałem problem znaleźć po angielsku coś.
W każdym razie uważam że książki są dla pasjonatów, na codzień przeszkadzają. Człowiek sobie poczyta i potem ma wątpliwości, bo w klubie pokazują inaczej, to rodzi "głupie rozmowy" z prowadzącym treningi.

Nie zrozumiałem punktu a)

Kolejne pytanie - czy już dziś możesz wskazać co warto byłoby przenieść na grunt Aikido?

[budo_gizmo]

Co do form (hyung, kata), to zależy to od stylu i organizacji hapkido - w niektórych nie ma, w niektórych są i to rozmaite.

[budo_magicnl]

@Adam_gka: musze poszperac chetnie zajrzalbym do tej ksiegarni.
Ale zgadzam sie calkowicie z twoja ocena co do czytania opisow technik. Ja raczej myslalem o czyms co pozwoliloby mi nauczyc sie nazw technik.

Odnosnie punktu a) chodilo mi o to ze w grupie poczatkujacej nie ma ustalonego schematu kto atakuje kto sie broni.
Na treningach aikido - bylo to z gory ustalone i nauczyciel wyjasnial kazdemu poczatkujacemu zasady:
- nizszy stopniem ( krotszy stazem) atakuje pierwszy, wyzszy stopen musi sie bronic.
- zmiana rol po czterech technikach
- w przypadku gdy 3 osoby musza cwiczyc razem - zmiana po 2 techinkach
- wchodzacy na mate zawsze atakuje ...itd

Ustalony schemat powodowal ze nie tracilo sie czasu na dogadywanie kto ile razy wykonal technike, kto atakuje jako pierwszy a kto sie brooni itd.
Odniosnie gadania na treningach o ktorych mowisz - w dojo aikido przywiazywano role zeby zbyt duzo nie gadac ... w wiekszosci ludzie cwiczyli bez gadanie. Na Hapkido z tym bywa roznie, jest bardziej luzacko wiec i ludzie troszke wiecej gadaja. Ale tak jak mowisz to moze byc rowniez specyfika dojo i nauczyciela

Odnosnie przeniesinia czegokolwiek na grunt aikido - nie mnie oceniac ale mysle ze metodologia nauki powinna zostac zmieniona jezeli zadaniem aikido ma byc samo-obrona.
Trenowanie technik w formie: ustalony atak / ustalona obrona - jest dobre zeby opanowac mechanike techniki czyli w poczatkowej fazie nauki - ale pozniej jest dosc ograniczajace. Brakuje cwiczen zadaniowych gdzie uczen staralby sie doprowadzic do sytuacji gdzie technike sie da wykorzystac. Brakuje sparingow - nawet w formie light.
Watro by tez popracowac nad atakiem - bo czesc aikidokow ma z tym problemy

[budo_magicnl]

@Gizmo:
u nas poki co nie trenujemy .. ale spytam sie podczas nastepnego treningu jak to z tym jest... moze zeczywiscie wystepuja w jakiejs szczatkowej formie na wyzszym poziomie