Temat:
Chiba sensei - seminarium instruktorskie

Z bardzo podobnym obrzydzeniem wychylam obce nam kulturowo tequile, scotche, sake, rumy etc...
I nigdy sie po nich nie oblizuję...8)

:twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted:

bez kometarza (i proszę nie zarzucać mi tutaj manipulacji )

:wink:

Kurm, młodzieńcze, czyżby aikidocka praktyka nie nauczyła Cię jeszcze, że wychylanie jest integralną, elemantarną i dominującą zasadą aikido?! A po wychyleniu, rzecz oczywista, nie należy się oblizywać, bo jest to niehygieniczne, może być niepoprawne politycznie i do tego zalatuje grzechem autoerotyamu (wszak oblizujemy sami siebie, fuj!). Zaś wychylanie w ujęciu postsemnaryjnym jest niezbędne do zatarcia traumatycznych przeżyć związanych z wychylaniem śródseminaryjnym, zwłaszcza w wykonaniu Chiba sensei i jego morderczych uczniów
Zatem Twa nieśmiała sugestia, że koledzy piszą OT jest nie na miejscu, ergo powinieneś udać się do kąta, założyć sobie autobana, złożyć samokrytykę a potem się dokształcić aikidocko, bo błądzisz...

Do Moda: powyższe też nie jest OT, bo traktuje o: wychyleniach, Chiba sensei, traumie i sprawach nerozerwalnie związanych z każdym seminarium... :wink: :wink: Uprasza się o nieostrzeganie :wink:

czemu,taka Autoreklama?Czy moze brak chetnych na zakup płyty,czy jest nawieksza impreza,to jest pojecie wzgledne.Owszem rozmach tylko dlatego,ze zostało to zrobione w miescie stołecznym.Gdyby to było w mniejszym mieście nie mozna byo to tak rozdmuchac.Wiecej pokory.Po co ma sie mowic ze Warszawka rządzi.Panowie pomyślcie o tym...... :wink:

Aborygen, czemu takie pytania?! To normalne, że Redakcja się reklamuje, Ty też coś tam reklamujesz w swoich postach, choćby przez dyskredytowanie konkurencji. Masz prawo. A co do wielkości imprezy to popełniasz logiczny błąd, bo idąc za Twoim rozumowaniem można stwierdzić, że jakby El Presidente kanałem dyplomatycznym załatwił Galę w jakimś większym niż stolyca miastku, jak choćby Pekin, to byłaby jeszcze większa Mamy wolny rynek i skoro PFA potrafiła zrobić imprezkę w Wawie a inni nie potrafili, bo zaplecze organizacyjne i finansowe mają gdzie indziej, to jest problem tych innych, nie zaś PFA. Przecież chłopaki nie zrobią Gali w Bobrowie (kto wie, gdzie to jest?!), żeby się Aborygen nie czepiał... :wink:
BTW - nie wiem, czy to się nie zmieniło, bo Polska to dziwny kraj, ale gdy ja emigrowałem to Warszawka rządziła

Panowie, pisałem to już wielokrotnie, nie tylko na tym forum, ale napiszę raz jeszcze z uporem godnym zainteresowania ze strony psychiatrów: nie ma lepszych i gorszych sw, etapów i stopniowania, nie ma najpiękniejszej kobiety na świecie, nie ma możliwości stwierdzenia, że Picasso był lepszym artystą niż Leonardo... Które auto jest lepsze: subaru Impreza czy volvo FH 12? Oboma można dojechać z punktu a do b w towarzystwie pasażera... Jedno jest "cywilną" wyścigówką, drugie ciężarówką... Jedno będzie u celu szybciej, drugie zabierze kilkadziesiąt ton bagażu... Co jest lepsze? Nie wiadomo, bo nie da się ich wprost porównać, choć u zarania obu leży ta sama idea konstrukcyjna...
Aikido i judo mają wspólne korzenie, podobnie jak kyokushin i taekwondo, jak karate ogółem i kung-fu. Wspólne korzenie z judo i aikido ma też bjj, a kickboxing jest młodszym bratem karate... Praktykować można wszystko, ale dywagacje na temat co jest etapem niższym a co wyższym na drodze budo są pozbawione sensu... Każdy uprawia budo dla siebie bo budo to droga, którą trzeba przebyć w samotności. Tak było zawsze, nawet gdy główną cnotą każdego budoka było całkowite oddanie swemu panu... I drogę każdego trzeba szanować, choćby wydawała się dziwna...

No ja właśnie czytam ze zrozumieniem życzliwym jak najbardziej i znajduję:

Trenujesz judo po pewnym czasie dostrzegasz braki i zaczynasz aikido , w druga strone to raczej 8O :roll:

A potem czytam dalej życzliwie rozumiejąc i natrafiam na:

Każda sztuka walki ma braki, natomiast porównanie judo i aikido akurat wypada zdecydowanie na korzyść tego pierwszego, jeśli chodzi o ilość i specyfikę braków właśnie.

Jak dla mnie to jest wartościowanie, stopniowanie i porównywanie, ale może jestem zbyt mało rozumiejący albo niezbyt życzliwy No, ale to (prawie :wink: ) wolne forum a Wy jesteście dorośli więc bawcie się jak wola Pozostaję z życzliwym zrozumieniem dla obu i głosu już zabierać nie będę, chyba, że mnie ktoś do tablicy wywoła 8)

Panowie dzis jest piekny dzien - jutro marzec zaczyna sie - wyplata zasila konto:) Dajmy sobie spokoj ze sporami na ten jakze oklepany temat- wieje nuda

Mów za siebie... Tutaj mamy jakiś cholerny sztorm znad Atlantyku i wieje tak, że mniejszy uke po wysokim rzucie mógłby zostać przez wiatr porwany i z lądowaniem mieć problemy niejakie :twisted: Ale za to jak nie wieje to pada, ale to akurat normalne u nasz

Ależ Szczepanie - zachowujesz się świetnie jako mod, tylko... Ja się zastanawiam, czy ta dyskusja jednak nie jest w temacie, jeśli nie liczyć porównania metodologii judo i aikido? Na pytanie, czemu Shioda poszedł swoją drogą nie możemy wszak odpowiedzieć... Możemy - każdy z nas - dywagować i wyrażać swoje opinie, ale prawdę znał tylko Shioda sensei a i dla niego z upływem czasu pewnie motywy te uległy racjonalizacji...
Otóż dyskutując na tak postawiony temat musimy wcześniej czy później dojść do rozważań naszej własnej drogi. Wiesz przecież - wszyscy wiemy - że nie istnieje coś takiego jak aikido Dziadka, prawdziwe aikido, jedyne aikido... Od którego ktokolwiek odszedł, lub ku któremu powrócił. Ueshiba nie pozostawił po sobie zamkniętego, kompletnego systemu. Gdyby tak było, mielibyśmy biblię aikido i jego dogmaty, mielibyśmy jasno określone granice, gdzie kończy się aikido a zaczyna Daito-ryu cza ju-jutsu... Aikido rozwija się i ewoluuje, za 20 lat będzie całkiem inne niż obecnie. Ja wciąż pamiętam, jak pod koniec lat osiemdziesiątych uczono mnie (bardzo intensywnie) elementarnych technik aikido i jak ci sami nauczyciele 10 lat póżniej na stażu wykonywali te techniki. Elementarne! A co z technicznymi niuansami, z całym bogactwem wariantów i zasad tak ulotnych, że nie da się ich pokazać ani wytłumaczyć komuś, kto na macie nie spędził kilku lat.
(Przykro mi Shabu, ale Garry bodaj miał rację - po roku treningu aikido, nawet intensywnego - nie da się rzeczowo dyskutować o pewnych aspektach aiki. Trzeba przejść przez etapy zniechęcenia i odkrywania wszystkiego na nowo, trzeba stracić zaufanie do swej siły i sprawności, trzeba się trochę na macie zestarzeć, by dostrzec pewne prawdy... To nie jest tak - broń Boże! - że ja dyskredytuję... Ja zwyczajnie wiem z doświadczenia. Jeśli intensywnie kopiesz, by odkryć starożytne ruiny i w pewnym momencie przestajesz, bo to co odkopujesz jest ciekawe ale nie nadzwyczajne, to z dużą dozą prawdopodobieństwa nigdy nie zobaczysz pięknego fresku na ścianie, która wciąż pozostaje w ziemi. I nawet jeśli ktoś zapewni cię o wspaniałości starożytnego malarstwa, dyskusja o tym będzie dla ciebie jałowa...)
Widzisz Szczepanie - Shioda poszedł swoją drogą z tego samego powodu, dla którego Ty ćwiczysz na krawędzi a nie tanecznie zaś Shabu (czy ktokolwiek inny) wybrał judo. Po roku treningu aikido można wybrać judo, po 20 latach - wybiera się raczej styl uprawiania aikido. Na poziomie Shiody nie ma wyjścia - trzeba zrobić swoje aikido. Tak też się stało.

Przepraszam, że przydługo, ale ja tak mam... :wink:

A widzisz Germanosie, gdy kiedyś zarzuciłem Ci trollowanie gdyś się z Owsiana nabijał, że niby kija trzymać nie potrafi, to tak sobie właśnie myślałem, że Ty to Ty... Pozdrawiam i gratuluję pomysłu... Ach, te staże w Zarach, łza się w oku kręci

"Pojezierska" czy "pojezierskie" nie precyzują dokładnie położenia siedziby klubu - jednoż ci u nas pojezierze? A i brzmi tak jakoś szorstko... Na nieszczęście "szczecinecki" czy "-cka" też ma "trudne" brzminie - jak tu zaprosić gości z zagranicy? No ale tego nie przeskoczymy, bo i sam Szczecinek stanowi choćby dla Niemca wyzwanie werbalne... Trzeba by zostać przy Szczecinku i skłonić się ku japońszczyżnie, bo to i egzotyczne i brzmi ładnie a i treść trafnie oddaje.
Moje propozycje:

Stowarzyszenie Aiki Dojo Szczecinek (lub "w Szczecinku", ale to nieelegancko). Mogą być warianty, ale Aiki Dojo (a może: Aikidojo?) bym zostawił (chyba, że ktoś już się tak nazywa?!)

Może też być politycznie poprawnie i po polsku:

Pozytywna Inicjatywa Szczecinecka "Samoobrona" - Leczymy Praktykując Ruch

w skrócie: PIS Samoobrona LPR :twisted:

:wink:

Voivodzie, Gościu - nie jesteście jedynymi, którzy odkryli prawdę o jedności aikido, sam pisałem o tym wielokrotnie, nie tylko ja. Może tylko Szczepan zgadza się s tym stwierdzeniem pod warunkiem, że wyłączymy z desygnatu tej nazwy to co pod mianem aikido robią w Kalifornii, bo jest to wszak gra wstępna kochających inaczej, nie sw :wink:
Nie zgodzę się jednak z Tobą Gościu, że w ramach jednego aikido nie ma różnych dróg a różnice są nieistotne. To tak, jakby stwierdzić, że nie ma różnicy między twórczością Kafki a Eco - wszak obaj używają tego samego zestawu liter do przelania na papier swych myśli i idei. Owszem, literatura jest jedna, ale twórców i dzieł nieskończenie wiele, o różnej zresztą wartości.
Kilkuletnie (5 - 6 lat) choćby doświadczenie na macie pozwala odnaleźć się w sytuacji odemienego stylowo treningu w kilka minut, ale nie do końca. Uczestniczyłem w kilku stażach ze szkoły Kobayashi i "dawałem radę", ale różnice były dla mnie znaczne i utrudniały trening. Nie mam tego problemu w różnych szkołach wywodzących się z Aikikai, a podróżując trochę po świecie kilka ich "zaliczyłem".
A co do skromności shihanów - cóż, to chyba oczywiste u ludzi cywilizowanych i na poziomie? W końcu coś sprawia, że nie każdy zostać może shihanem, sam wysoki dan nie wystarczy... Ale jednak "inność" podkreślają

No, a ja już w kolegę zwątpiłem przekonany, że nigdy więcej nie powtórzy tego, co ciągle pisze na tym forum... W zasadzie zgadzam się z Garrym, ale nudą wieje ostatnio, więc ulegnę prowokacji

(...)Aikido jest puste bo prowadzi do niczego.(...)

To ja Bogumile proponuję tak:
X jest puste bo prowadzi do niczego.

X jest puste bo nie ma nikogo kto wiedzaiłby czym X jest.

X jest puste bo jest tylko tym czym każdy chce by dla niego było.

X jest puste bo jest tylko naczyniem w które każdy leje co chce.

X jest puste bo to nie X.

Za X wstaw co chcesz, a ja udowodnię, że to prawda (including JJ i wszystkie SW!!)

Już to mówiłem wiele razy ale sie powtórze :
Pierwsi uczniowie Dziadka byli Mistrzami w Sztukach Walki wszelakich.

I ich dążenie do doskonałości polegało na nauczeniu sie SKUTECZNEGO zastosowania świetnie znanych im technik w sposób nie destrukcyjny.
Na tym polegała trudność, nowość, i perfekcyjność i ich dążenia do osiągnięcia tej perfekcyjnośći.
Dziadek nic nowego nie wymyślił poza filozofią-czyli Aikidem. Doskonali swoje pierwotne techniki bitewne pod kątem wszczepionej im filozofii.

Acha, czyli Miyazawa Kenzo sensei, który trafił do Dziadka jako karateka uczył się li tylko jak kopać mae-geri pokojowo a yoko niedestrukcyjnie? A może jednak przejął cały system techniczny z elementarnymi, typowymi dla aikido technikami, sposobem poryszania się, strategią starcia tak odległą od karateckiej...

Na ten przykład Aikidocy dążą do doskonałości na skróty przeskakując całą mozolną drogę nauk SW by reżyserować samą "doskonałość".

A judocy, na ten przykład, to bynajmniej nie lecą na skróty by reżyserować samą skuteczność w walce sportowej... Tylko ci cholerni aikidocy tak mają...

W efekcie takiego skoku współczesne Aikido zamiast rozwijać adeptów samodążenie do doskonałości nie rozwija ich w ogóle w żaden znaczący sposób, a tych najbardziej rozwojowych podświadomie spycha do koneczności powrotu do źródeł - czyli do "podstaw" - Sztuk walki takich jak np Judo Ju jitsu.

No tak, każdy miły młody człowiek, który trafia na aikido po 20 latach treningu jest alkoholikiem, narkomanem i dewiantem seksualnym, rzuca w międzyczasie kilka szkół i utrzymuje się z zasiłków socjalnych... W przeciwieństwie do przeciętnego kickboxera (to tylko przykład!!!!), który po 5 latach praktyki kończy studia, zrywa z patologiczną rodziną, żeni się, płodzi dzieci i znajduje pracę w Caritas, bo nawet przez głowę mu nie przejdzie, by ochraniać dyskoteki czy handlować proszkami na osiedlu, z którego pochodzi...
Inni w poszukiwaniach błądzą eksperymentując.

Stąd też wszytkie odłamy i wariacje Aikido.
(Ten dodał realne Atemi. Tamten niezacyknął dziadkowej filozofii i w ramach Aikido łamie ucznią gnaty.)

A takie, powiedzmy, ju-jutsu... Jest jedno, niepodzielone na całym świecie a przewodzi mu soke Kondratowicz, mając najwyższy na świecie stopień, 11 dan... Albo inny przykład: karate. Tkwi w jedności przekazu starych mistrzów z Okinawy i nawet mu przez myśl nie przejdzie dzielić się stylowo jak w tym paskudnym aikidzie... No ale powszechnie wiadomo, że ju-jutsu i karate to prawdziwe sw a nie pedalenie, jak w aikidzie...

Wzór na Aikido wydaje się - jest złożony z dwóch ale mogących współistneć sprzeczności

Boguś, sprzeczności nie mogą współistniec... "Jeśli p to nie prawda, że nie p", prawo podwójnej negacji...

X plus Y jest bliskie bądź równe A

przy czym:

X Umiejętność (Skuteczna czyli destrukcyjna technika)
Y Filozofia ( rezygnacja z uszkodzenia w/w techniką )
A Perfekcyjne opanowanie-zastosowanie nie destrukcyjne techniki - czyli Aikido

We współczesnym uprawianym na skalę globalna Aikido nie ma ani X
( nikt nie potrafi zastosowac techniki w stopniu skutecznym destrukcyjnym)

Nie ma Y (Aikidocy niby rezygnują z uszkodzenia bo nie są w stanie-nie umieją uszkodzić - nie można z czegoś świadomie rezygnować jeśli nie jest w stanie nie zrezygnować.)

Pseudointelektualny, nielogiczny bełkot... Nie może być poprawne logicznie wnioskowanie, którego przesłanki są fałszywe... Widzisz, przykład pierwszy z brzegu: skuteczna technika nie musi być destrukcyjna (większość policyjnych technik trzymań i chwytów transportowych, pomimo skuteczności - unieruchomiony osobnik poddaje się woli policjanta - jest niedestrukcyjna, bo nie powodują trwałych obrażeń na ciele owego osobnika... Każda sw ma takie techniki - skuteczne, ale niedestrukcyjne. Fenomen aikido polega na tym, że z tego co wyjątkowe uczyniono zasadę podstawową... No ale to jest właśnie w praktyce aikido ową trudnością i świadczy o wyjątkowości tej sw... Problem polega na tym, że zrozumienie i opanowanie tej zasady w aspekcie technicznym wymaga długiej praktyki i właściwego przygotowania psychofizycznego, odmiennego niż w innych sw... Rezygnacja na początku treningu (po roku czy trzech) nie pozwala zbliżyć się do owego zrozumienia. Przykre.

Nikt nie dąży do Aikidockiej doskonałośći w ogóle (ponieważ w przytłaczającej większości mało kto ma wiedze na temat skutecznych technik właściwych które potem w ramach Aikido mógł by doskonalić.) i ponieważ adept uczony jest tylko reżyserować "jak by to niby miało ostatecznie wyglądać" - nigdy nie będzie technik umiał i nic nie doskonali i do niczego w ten sposób nie dąży drepcząc w ślepym zaułku na marginalnie niskim poziomie.

Za ten kawałek należy Ci się Bogumile forumowa "Złota Czcionka" Podelektujmy się raz jeszcze: "Nikt nie dąży (...) ponieważ w przytłaczającej większości mało kto (...)" :roll: :roll:
Boguś, zdecyduj się: nikt, przytłaczająca większość czy mało kto No bo jeśli mało kto, to nie przytłaczająca większość, jeśli zaś przytłaczająca większość, to nie nikt... To jedno zdanie świadczy o tym, że trollujesz, bo nie jesteś w stanie odpowiedzialnie osądzić wszystkich aikidoków i ich praktyki. Tak naprawdę masz uraz, znasz parę procent polskiego środowiska aikidockiego, nigdy nie spotkałeś uznanego Nauczyciela aikido na swej drodze... Ale może się mylę, może potrafisz sensownie i rzeczowo ocenić aikido na przykład następujących osób:

1. Chiba sensei
2. Tissier sensei
3. Cognard sensei
4. Szczepan sensei
5. Pmasz sensei
....
moje?!
Za wilokropek wstaw sobie wszystkich aikidoków, obecnych na forum i w światowym aikido. Co wiesz o praktyce tych osób? Żadnej z nich nie spotkałeś, a oceniasz... :roll:

A teraz przekonajcie mnie, że się mylę zupełnie i tak nie jest ....

Nie Boguś, postawiłeś pewne tezy (te same od zawsze), więc to Ty udowodnij, że są prawdziwe... Jak na razie nie udowodniłeś niczego

PS. Modzie, wprawdzie w tym poście jest fragment oceniający zdolności językowe Bogumiła, które zgodnie z Twoim Ukazem winny być przekazane prywatnie, ale ma on znaczenie dla dyskusji bo dowodzi, że autor nie wie, o czym pisze, więc proszę mnie nie ostrzegać, banować itp. Z góry przejmie dziękuję :wink:

A potem na piwo

Zawsze chętnie... O ile Bogumił uzna, że Guiness to piwo a nie pedalska podróbka :wink:

Każda sztuka walki jest "nakładką" na naturalne zdolności psychofizyczne jednostki. Twórcy systemów walk "bez zasad" zauważyli jedynie, że tradycyjne sw z nieznanych przyczyn ograniczają zdolność jednostki do samoobrony, poprzez wykluczenie ze skodyfikowanych systemów pewnych, nazwijmy to, możliwości. Zatem judoki nikt nie uczy, jak gryźć, aikidoki - jak kopać po jądrach.
Doświadczenie w innych sw - lepiej dłuższe, niż trzy lata - przydaje się zawsze. Judoka znający karate będzie lepszym judoką, może nie w walce sportowej, ale na pewno w samoobronie, znając specyfikę kopnięć i walki pięściami.
Zawodnik kicboxingu i judoka w jednym będzie doskonałym materiałem na aikidokę - znam jeden taki przypadek i kilka mniej spektakularnych. Ten jednak, o którym piszę to człowiek o dużych osiągnięciach w kickboxingu i TKD (sukcesy międzynarodowe w kategorii juniorów), potem intensywnie trenujący judo na AWF. Kiedy trafił do aikido, robił fenomenalne postępy. Jest sprawny fizycznie, "obity" i "opadany", pod wzgględem czysto technicznym oceniam go jako dużo lepszego aikidokę niż siebie. Ale kiedyś zdarzyło się tak, że tą samą technikę naprzemieniie kilkukrotnie wykonywali na mnie on i Kanetsuka sensei. Różnica była piorunująca, mój kolega robił technikę, sensei robił aikido...
U podstawy wszystkich sw leży prymitywna, odruchowa walka, w której ciało staje się narzędziem hormonów... SW powstały, by dać handicap jednostce, bo kontrolowana akcja jest lepsza niż slepa furia. Potem były kodyfikowane, kompilowane i udoskanalne, by stać się elementem kolejnej kompilacji.
Aikido nie jest w tym wyjątkowe. Czy jest nakładką? Na początku było, bo nie mogło być inaczej. Dziadek nie był malarzem pokojowym, który obudził się pewnego dnia z wizją aikido. Był budoka, który ćwiczył latami różne sw nie wiedząc nawet, że stworzy aikido. Chciał być adeptem dayto - ryu. Nic dziwnego, że jego pierwszymi uczniami byli adepci innych sw - a kto miał być, kierowcy F1?! Przychodzili do Ueshiby i zostawali by uczyć się aikido, lub - a tych były zapewne setki - odchodzili, by szukać dalej. Tak samo, jak uczniami Kano byli adepci różnych szkół ju-jutsu, których z kolei uczniowie i ich uczniowie uczą się już judo. To normalna kolej rzeczy.

Być może nigdy nie dotre do Aikido przezemnie pojmowanego, ale idąc wybraną przeze mnie drogą i tak będe o wszechświat lepszy 8) niż całe hordy Garrych, Irimich, Pomianowskich, i Hofmanów ect.. razem wziętych.

Politycznie poprawny Boguś nie wymienił Szczepana... Można być niezwyciężonym, ale zawsze warto być ostrożnym, bo Banowładny ma Wadze...
:wink: :wink: :wink:

To porównanie jest niezamierzenie śmieszne, choć bez wątpienia prawdziwe. Jaki staż w kickboxingu i judo miał tenże adept, a jaki w aikido? Jaki staż aikido miał wówczas Kanetsuka sensei?

Nie zrozumiałeś mnie, Shabu. Kanetsuka był wtedy (jest nadal) Shihanem aikido, mój kolega miał w tamtym czasie za sobą chyba 5 lat intensywnej praktyki w dobrym, dynamicznym przekazie i bodaj 2 kyu... Oczywiście, że dzielila ich przepaść. Chodziło mi o to, że mój znajomy, człowiek sprawny bardzo i z różnymi sw obyty (judoka i kickboxer, ale jj, TKD i karate też mu obce nie są), posiadający nie tylko wiedzę teoretyczną ale i dziesiątki walk turniejowych na koncie (że o sparringach nie wspomnę), otóż młody ten człowiek robił poprawną technikę aikido. Ułomkiem nie jestem i atakuję zawsze najlepiej, jak dam radę (jeśli poziom tori na to pozwala, w tym przypadku tak było) i to, co on robił działało: czułem bolesne dźwignie i byłem dynamicznie rzucany. Robił to na poziomie wzbudzającym zachwyt u osób ćwiczących rok, dwa - ooo, ja też bym tak chciał umieć... Robił tak, że czułem respekt do jego techniki, choć o zachwyt neofity ciężko mnie było już wtedy posądzać :wink:
Tymczasem z Kanetsuka sensei efekt był taki sam, może nawet bardziej dynamiczny, ale ja... nic nie czułem. Zwyczajnie traciłem kontakt z grawitacją i zjednaczałem się z matą... To było aikido, mój kolega miał technikę...
Śpieszę dodać, że nie gloryfikuję Kanetsuka sensei, nie należę nawet do zwolenników jego przekazu. Przebywając w Londynie mogłem nawet w jego dojo praktykować, ale za radą Pmasza wybrałem inne dojo... I nie żałuję!
Chodzio mi zatem o pokazanie tym przykładem, drogi Shabu, że aikido jest wartością samą w sobie, nie zaś nakładką, jak nie przymierzając Norton na DOS-a

(...)( pare razy ikyo już zrobiłem z minej doświadczonymi w walce kończąc ją :-) -czyli da się )

No, toś mnie zaskoczył. Ikkyo jest techniką znaną w większości sw, jeśli pominąć oczywiście ich sportowe mutacje... W judo powszechnie ćwiczonym jej nie ma, bo działa również na łokieć, a to w walce sportowej zakazane... Ale w judo jako takim jest. W karate, w dziale "unieruchomienia i dźwignie" widziałem ją w kilku przekazach. Ju-jutsu, hm, nawet soke Kondratowicz opisał ją był wilokrotnie na łamach "Świata Młodych" bodaj czy innego "Żołnierza Wolności" - chociaż możesz tego nie wiedzieć, bo Cię na świecie nie było gdy szlachetne te periodyki ukazywały się były... Będąc w Chinach uczestniczyłem w treningu kung-fu prowadzonym przez jednego z wybitnych nauczycieli tej sw, podczas którego zaprezentował on piękne ikkyo ura w odpowiedzi na cios okrężny na buźkę. Szczegóły są różne, podobnie jak nazwy, ale technika ta sama! Zatem twierdzenie, że dopiero intensywny trening innych sw pozwala ci zastosować ikkyo skutecznie i to tylko na mniej doświadczonym partnerze stawia - jakby to napisać - w dość wątpliwym świetle Twe doświadczenie w tym, co obecnie zgłębiasz, jak i wiedzę o tym, co krytykujesz... Bez urazy :roll:

Shabu, ale my tu wszyscy długodystansowcy!!!!!

NIe czuję się urażony, ja umiem... Widać nie jestem ekskluzywny, zresztą żona (judoczka!) mówi mi to już od paru lat... :wink:

No nie zupełnie kolego APAS. Dzwignie na łokieć to podstawowe dźwignie w judo. Chodzi raczej o dźwignie na nadgarstek, które są w judo zakazane. Ale myśle, że się przejęzyczyłeś po prostu.

Może się przejezyczyłem, oststni raz ćwiczyłem judo eony temu... Ale wydaje mi się, że w walce sportowej (a o niej pisałem) dopuszczalne są tylko dźwignie na staw barkowy... Mogę jednak cos kiełbasić, bo stary już jestem... :wink:

Już na marginesie, czy jesteś świadomy tego w jaki to sposób Kanetsuka sensei powodował, że 'Zwyczajnie traciłeś kontakt z grawitacją i zjednaczałeś się z matą...'?

Wydaje mi się, że jestem świadomy... I na tym poprzestańmy, o tym się nie da pisać, to trzeba praktykować...

Bo zgodzisz się chyba, że z nim współpracowałeś.
Myśle, że Shabu chodzi o takie Aikido gdzie uke nie wpółpracuje w ogóle i nie atakuje w umówiony sposób. O perfekcyjne Aikido. Nie o poprawnie wykonaną technike w ramach ćwiczeń.

Wiem, o co chodziło Shabu... A ty zgodzisz się chyba, że nie masz żadnych podstaw by sądzić, że współpracowałem?!
Cały problem w dyskusji z Tobą Bogumile polega na tym, że - mając wielokrotnie wiele racji w tym, co piszesz - nadmiernie uogulniasz. Aikido jest szalenie popularne i odsetek osób, które przychodzą do dojo by miło spędzić czas nie męcząc się nadmiernie jest spory. Bywam obecnie w dojo, gdzie zasadą jest współpraca uke z tori w każdym wymiarze wykonywanej techniki, czego nie robię, więc bywam często karcony przez prowadzacego, posiadacza IV dana, który napomina mnie, że to co robie to nie jest aikido, bo brak harmonii. Propagowana przez owego sensei idea treningu jest dość powszechna na świecie, co nie znaczy, że tak ćwiczą wszyscy aikidoka. Przyjmij to wreszcie do wiadomości to będzie nam się łatwiej wymieniało poglądy...
A żeby osiągnąć perfekcyjne aikido trzeba najpierw latami poprawnie wykonywać technikę w ramach ćwiczeń, inaczej się nie da. Zresztą, jak sam piszesz - dążysz do perfekcji ćwicząc ciało i ducha... No to ja do cholery robię dokładnie to samo, choć ostatnio niestety już nie tak intensywnie jak kiedyś

Szczerze mówiąc Wodzu, to nie zaczynaj z Bogumiłem... Skoro napisał, że jest ciemne, to jest ciemne mimo, ze jest jasne, a Ty masz wadę wzroku, o której nie wiesz albo nie chcesz wiedzieć, bo wygodniej utrzymywać ci, że widzisz poprawnie, choć nie widzisz poprawnie, ale tego nie widzisz bo błądzisz...
Robię doktorat z Bogumiła :wink: :wink: :wink:

Nie wpółpracował bys gdybs rzucił się z pięścimi na kolege kopał szarpał gryzł skakał mu po głowie aż by się przestał ruszać - tak jak ja bym atakował nie współpracując.
Gdyba zaś twój kolega w odpwiedzi na taki właśnie mój atak nawet pomimo tego iż dostał by dwa razy w zęby, wykonął np Ikyo i obezwładnił mnie zakładając dźwignie i kładąc w bólu poskręcanego na glebie. To wówczas zgodzisz się, że zarówno dla mnie jak i dla każdego kto by to widział było by to perfekcyjne nie budzące żadnych wątpliości piękne Aikido.
Mnie udałao się takie Ikyo zrobić na mniej doświadczonym ale jednak przez co mam głód ciągłego "śledztwa" jak do tego doszło i jak to powtórzyć.

Rozumiem Boguś, że ty tak właśnie ćwiczysz, skoro na okrągło krytykujesz wszystkich na tym Forum (poza Szczepanem, bo to niebezpieczne, jemu za to kadzisz, bo to bezpieczne, choć - o ile wiem - przeszedł on taką samą drogę praktyki aikido jak większość tu piszących, choć niewątpliwie zaszedł dalej niż choćby ja, a stać Go jeszcze na wiele! To tak na marginesie ).
W związku z tym nasuwa mi się kilka pytań, które podaję wraz z uzasadnieniem:

1. Czy ty masz jeszcze zęby, choćby jednego? Bo skoro dobrze wykonanan technika to taka, która wychodzi po przynajmniej dwukrotnym zaliczeniu piąchopiryny...? :roll:

2. Ilu uke zabiłeś w życiu? Zgłaszasz każdy zgon, czy ukrywasz zwłoki? Jak radzisz sobie z policją, przecież chyba stale kontrolują takie zbiorowisko zimnych morderców, jak twoje dojo?

3. Ile płacisz swoim nauczycielom i bardziej doświadczonym kolegom, by nie zabili ciebie, skoro wciąż piszesz? Kasa, czy w naturze (znaczy wędliny jakieś dobre, koniaczek ), a może zwyczajnie nie przykładasz się do treningu z obawy o życie?

4. Czy poza tobą, ktoś jeszcze podąża tą samą scieżką budo? No bo analiza założeń metodycznych kaze przypuszczać, że jednorazowo może nią podążać tylko jeden, aktalnie żywy adept... Chyba, że jesteście Fantastic Four, no to jest was czterech, albo Czterej pancerni - to wtedy pięciu z psem. A z Rudym to nawet sześciu?

5. Zdradź nam wreszcie imiona swych Mistrzów. Jak chłopaki tak szkolą, to sami są nadludźmi. Pośle sie jednego z drugim w zapalne punkty świata i już po Kimie, Talibach czy innym Ben Ladenie. I będzie tanio - bez broni i na jedzeniu się zaoszczędzi Zależy mi szczególnie na tej informacji, bo mój Przyjaciel jedzie właśnie do Afganistanu i boję się o człowieka zwyczajnie, bośmy niejedno na macie razem przeżyli...

Baaaardzo chciałbym zobaczyć wasz trening, jak przez dwie godziny dziennie skaczecie sobie po głowach, gryziecie się i okładacie pięściami aż do utraty przytomności... Chciałbym zobaczyć wasze nieudawane ataki, te sparringi, gdy nie wyznacza się pola walki, z którego można bezpiecznie uciec, wyciąga zza poły gi ukryty nóż (bez noża jest udawanie a nie atak, prawdaż?) gdy durnemu partnerowi wydaje się, że ma przewagę...

A może... Macie jakiś ceremoniał, rozgrzewkę, ćwiczenie technik w parach i sparringi według zasad egzekwowanych przez prowadzacego? Może należysz do zwykłego klubu, jakich na świecie nieprzeliczone tysiące i trenujesz tak, jak miliony ludzi? Może po treningach biegasz i chodzisz na siłownie, na basen, by poprawić wydolność, jak wielu na tym Forum. A potem wracasz do domu i prężysz się przed monitorem, bo boli cię, żeś w aikido nie dał rady, zanim poza kihonem zaczęliście robić też aplikacje... Widzisz, jedni nie wytrzymują treningu fizycznie, inni intelektalnie :twisted:

Zatem - jeśli zasadą waszej praktyki jest REALNY, PRAWDZIWY atak umożliwiający REALNĄ, PRAWDZIWĄ obronę według zasad, których brak zarzucasz praktyce aikido, to chylę czoła i czekam z niepokojem na nekrolog, nieunikniony w tej sytuacji niestety...
Jeśli jednak jest inaczej i ćwiczysz według metodyki doskonale znanej wielu forumowiczom, również z wieloletniej praktyki - miej odwagę przyznać się i daj sobie na luz, bo... Szkoda czasu...

PS. DO Moda - moją intencją nie było obrażanie Bogumiła ani kogokolwiek. Uwaga o zdolnościach intelektualnych nie tyczy się domniemanej ułomności, tylko jakże naturalnych różnic w zdolnościach intelektualnych poszczególnych jednostek. Zatem, tradycyjnie, proszę nie banować, ostrzegać, mordować, bo uznam to za przejaw cenzury i niezrozumienia zasad swobodnej dyskusji... Amen :wink:

Google!!!! Spróbuj - na dobry początek - tu:

http://pl.wikipedia....Shodokan_Aikido

Na Forum trochę o tym było, o ile pamiętam, poszukaj...

Pozdrawiam

Sprytny unik... :twisted: :twisted: :twisted:

A tam zaraz unik... Zwyczajne zejście z linii ataku

Wodzu, zdjęcie nr 3, to z "polem śpiworów"... RE-WE-LA-CJA! Toż to reportażówka na nagrodę, mówię Ci to jako Homo photographicus... Mniodzio, marnujesz się w firmie, w której obecnie pracujesz :wink:

PS. Jakby tak lekko zagęścić kadr, co by ta samotna, wybudzona istota na środku była nieco bardziej dominująca... Ale fotka i tak opowiada całą historię... Wprawiłeś mnie w dobry humor, mam nadzieję, że jakiejś relacji takoż się doczekam(y)

No, uderzasz znad głowy, jak w shomen, ale nieco inaczej prowadzisz łokieć, przez co celem ciosu jest skroń lub okolice tętnicy szyjnej tori... Zresztą szkół jest kilka, poważne błędy możliwe do popełnienia dwa: odwodzenie ręki atakującej daleko za siebie i z boku (to proszenie się o piąchopirynę w nos, niestety wiele osób tak atakuje... Wystarczy dać im bokken do rąk i rozumieją bezsens, ale w wielu dojo z bokkenem to nie bardzo, więc błąd się utrwala); drugi zaś to obranie za cel uderzenia naskórka tori... Tymczasem celem (czyli punktem, w którym ma nastąpić "wyładowanie" energii ciosu, lub inaczej - gdzie ręka ma się zatrzymać, jest kręgosłup szyjny przy ataku na tętnicę lub środek mózgu przy ataku na skroń :wink: Jedna ze szkół mówi, co by atakować tak, jakby ręka miała odciąć głowę tori...
Mnie się zdarzało często, że uke atakował mój naskórek, wtedy nawet nie próbowałem robić techniki, bo to oznaczałoby chwycenie jego ręki (która już się nie porusza) i ciągnięcie go w celu kontynuacji techniki. Można - oczywiście - "wyprzedzić" atak i wejść z techniką, gdy ręka jeszcze się porusza, ale takie ćwiczenie utrwala złe nawyki, chociaż bywa widowiskowe.
To jest właśnie owa osławiona i często niezrozumiała kwestia "realności" ataku w aikido. Realność ataku na treningu nie polega na tym, że przeprowadza go trzech karków z bejsbolami (choć, przyznaje, to też może być realne ), tylko na tym że atak ma początek i koniec. Uderzenie może być powolne i słabe, ale musi być w założeniu destrukcyjne, jeśli nauka aikido ma mieć sens.