Małe opracowanie na temat Sanchin Kata. Tak jak napisał założyciel tematu nie wklejam tego żeby stwarzać problem i zwady. To malutka cześć mojej pracy.
Sanchin kata, jest to jedno z najważniejszych kata w Okinawa Goju Ryu. Uważane jest za „kamień węgielny” tego stylu. Sanchin jest pierwszą formą jaką powinno nauczać się studentów. Nie znajdziemy tam wspaniałych ruchów, nie ma tam dynamiki, jednak jest to jedno z najtrudniejszych kata jakie student karate kiedykolwiek pozna. Sanchin kata powstało w południowej części Chin i wersje tego kata są nadal praktykowane tam oraz na Tajwanie. Kojarzone jest najczęściej z chińskim stylem, Białego Żurawia(jap. Hakutsuru). W swojej pierwotnej formie wykonywane było dynamicznie z krótkim, szybkim oddechem. Kata Sanchin na Okinawę sprowadził Kanryo Higaonna. Trening tego kata wzmacnia muskulaturę, całego ciała. Wykonując Sanchin, napinamy poszczególne mięśnie, a w końcowej fazie kompletne napięcie wszystkich grup mięśniowych. Ćwiczenia te są niebywale trudne, gdyż wymagają od wykonującego wysokiego stopnia koncentracji. W Sanchin, uczymy się odpowiedniego oddychania z zastosowaniem muskulatury znajdującej się w obrębie przepony. Staramy się kontrolować i zwiększyć napięcie mięśni za pomocą oddechu, co ma swoje odzwierciedlenie w sile uderzenia. Perfekcyjne opanowanie i wykonanie techniki powoduje, że „kumulacja” siły odbywa się automatycznie w chwili uderzenia. Nazwę Sanchin można przetłumaczyć jako trzy walki, trzy bitwy. Istnieje wiele tez mówiących co oznacza ta nazwa. Skłaniam się do jednej z nich, że jest to próba połączenia trzech sfer; ciała, umysłu i ducha.
W Goju Ryu istnieją dwie wersje kata Sanchin. Sanchin Kanryo Higaonna Sensei i Sanchin Miyagi Chojun Sensei. Oryginalną wersją było Sanchin Kanryo Higaonna, które składało się z trzech kroków do przodu, obrotu o 180 º, czterech kroków w tym kierunku, kolejny obrót o 180 º, jeden krok do przodu i jeden krok do tyłu. Ta wersja Sanchin Kata była praktykowana i prowadzone przez jednego ze starszych studentów Kanryo Higaonna, Juhatsu Kyoda (urodzonego w 1887). Kyoda Sensei był założycielem To'on Ryu Karate-Do.
Miyagi Sensei rozwinął swoją wersję kata Sanchin bez obrotów, składający się z trzech kroków do przodu i dwóch kroków do tyłu. Zamiarem sensei Miyagi było zmuszenie studentów do praktykowania kroków w tył, które są nienaturalne i czasami kłopotliwe. Człowiek nie jest przyzwyczajony do chodzenia tyłem, musi się bardzo skupić na tej czynności. Miyagi Sensei, uważał, że skoro Sanchin ma służyć do zrozumienia, kontroli naszego ciała i umysłu to musi tam być więcej kroków w tył. Kata Sanchin to oddech, który jest bardzo ważny w naszym życiu. Poprzez praktykowanie kata Sanchin jesteśmy w stanie zwiększyć dopływ tlenu, dzięki czemu nasz mózg lepiej będzie pracował, nasze zmysły się wyostrzają, jesteśmy bardziej świadomi, szybciej reagujemy na różnego rodzaju bodźce. Kata Sanchin uprawiane powinno być w różnych miejscach o różnych porach, dzięki czemu Nasze Sanchin, za każdym razem będzie inne, pozwoli nam poznać dogłębnie nasze możliwości.
Kata Sanchin to także odpowiednia postawa ciała dająca nam możliwość prawidłowego oddychania. Musimy pamiętać o prawidłowym ustawieniu głowy, szyi, kręgosłupa i bioder.
Poniżej przedstawiam prawidłowe ustawienie ciała w trakcie wykonywania tego skomplikowanego kata:
a) odpowiednia pozycja sanchin dachi:
-stopy rozstawione na szerokość naszych bioder,
-pięta nogi wykrocznej jest na wysokości palców nogi zakrocznej.
-palce stóp powinny chwytać podłoże. Rozciągamy w miarę naszych możliwości palce, a następnie staramy się chwycić podłogę palcami(w dzieciństwie na zajęciach wychowania fizycznego jednym z elementów było chwytanie ściereczki, palcami stóp. Jest to podobna czynność tylko, że stopy cały czas są na podłożu), musimy dosłownie przyssać się do podłogi. -stopy(palce) powinny być skierowane do wewnątrz.
-kolana ugięte, powinny znajdować się bezpośrednio nad palcami i ułożone w tym samym kierunku.

przemieszczanie się w pozycji sanchin dachi:
-w trakcie wykonywania kroku(w przód lub do tyłu), należy pamiętać, że stopy nigdy nie należy podnosić. Wykonujemy ruch nazywany suri ashi. To tak jak rysowanie na kartce papieru linii o długości znacznie kilkakrotnie przekraczającej wymiary tej kartki. Rysujemy ją bez odrywania ołówka, gdyż zawsze będzie widać łącznie linii, a linia ma być jednolita i ciągła.
c) ustawienie pozostałych części ciała
-nie podnosimy barków
-kręgosłup musi być prosty, klatka piersiowa wyprostowana
-mięśnie brzucha muszą być „skrócone”-napięte,
-głowa wraz z brodą delikatnie pochylona w stronę klatki piersiowej
-pośladki napięte
-biodra nie powinny być ustawione poziomo do podłoża, należy o tym pamiętać, gdyż może to spowodować podniesienie ramion
- miednica nie może być maksymalnie podniesiona do góry
Kata rozpoczynamy od pozycji musubi dachi
Oddech w kata Sanchin:
Wykonując kata Sanchin wdychamy powietrze nosem, wydychamy ustami.
Istnieję cztery sposoby oddychania w kata Sanchin, zwane ibuki. Poniżej przedstawię każdą z nich:
1. Wdech i wydech powinien następować szybko
2. Wdech szybko, wydech powoli do całkowitego wypuszczenia powietrza
3.Wdech powoli do maksymalnego napełnienia tlenem, wydech także powoli do całkowitego wypuszczenia powietrza
4. Wdech powoli do maksymalnego napełnienia tlenem, wydech następuje szybko
Kata Sanchin Myiagi sensei korzysta z 3 sposobu oddychania. Natomiast sanchin Higaonna Kanryo korzystał ze sposobu nr 1, a więc szybkiego i ostrego wdechu i wydechu.
Wizualizacja ibuki, oddechu wykonywanego przez Myiagi sensei:
Wdech musi nastąpić przez nos i powinien być bardzo głęboki. Należy wyobrazić sobie ruch powietrza, które wciągnęliśmy. Wdech następuje przez nos, powietrze przemieszcza się wewnątrz naszej głowy, a następnie w dół szyi i kręgosłupa. Przebiega przez pachwinę, aż dotrze do tanden (miejsce trzy centymetry poniżej pępka) w którym jest na chwilę zblokowane. Wydech następuje powoli. Powietrze z tanden przebiega przez splot słoneczny, kieruje się do gardła i powoli do ust. Kiedy wypuścimy cały zasób powietrza, jednym silnym impulsem, skurczem mięśni staramy się wypuścić samą końcówkę. Coś co jeszcze zalega i bez użycia mięśni przepony, mięśni brzucha nie wyrzucimy tego.
Oddech oraz ruchy stóp i rąk powinny być skoordynowane. Wzrok skierowany na wprost staramy się nie mrugać.
Język jest przyciśnięty do dolnego rzędu zębów, co spowoduje, że wydech będzie swobodniejszy.
Wizualizacja ibuki wykonywanego przez Kanryo Higaonna sensei:
Wdech i wydech następuje szybko. Powietrze dostaje się do tanden szybciej. Wdech przez nos do gardła, następnie do tchawicy i dalej prosto do tanden. Wydech tak samo szybki, a powietrze wydychamy w odwrotnej kolejności.
Należy Pamiętać, że wydech powinien być bezgłośny. Nie wiadomo skąd wzięło się przekonanie, że ibuki musi być chrapliwe i słyszalne. Powoduje to podrażnienie krtani i strun głosowych. Prawidłowość wydechu można sprawdzić w bardzo prosty sposób. Należy wziąć głęboki wdech przez nos, a następnie powoli jednostajnie wydychać powietrze przez usta. Podkładamy zewnętrzną część dłoni pod brodę tak, aby dłoń dotykała naszego podgardla. Jeżeli w trakcie wydechu czujemy wibracje, znaczy to, że jest on wykonywany nieprawidłowo i musimy to poprawić.
W odpowiedniej praktyce Sanchin kata powinien pomagać nam inny instruktor z odpowiednią wiedzą, który jest w stanie sprawdzić naszą postawę, odpowiednie napięcie i oddech ibuki. Zdarza się jeszcze w niektórych krajach, że instruktor sprawdza osobę wykonującą Sanchin, ale nie do końca wie do jakich celów to ,służy. Najprawdopodobniej spowodowane jest to faktem, że żaden z nich nigdy nie zapytał się w jakim celu należy to robić. Wiadomo wszem i wobec, że Japończycy nie do końca przekazują całą wiedzę studentom, cóż taka ich natura. Oczywiście nie twierdzę, że tak jest wszędzie i zawsze, jednak często tak bywa. Zadaniem każdego instruktora jest wspomóc studenta, aby był on świadomy wykonania kata. Instruktor powinien zwrócić uwagę praktykującego, na odpowiednie napięcie mięśni, skoordynowanie tego wszystkiego z ruchem i oddechem. Testowanie powinno odbywać się za pomocą naciskania, a nie uderzania. Tylko nieliczni mogą pozwolić sobie na takie sprawdzanie. Jednak bezspornym jest, że w początkowej fazie osoba praktykująca sanchin, nie powinna być uderzana z dużą mocą, pozwoli to na lepsze zrozumienie wykonania tego kata.
Zacznijmy więc od początku, Shime (kontrola wykonywania kat przez instruktora):
-Sprawdzanie rozpoczniemy od stóp. W trakcie wykonania suri ashi(kroku do przodu lub do tyłu) sprawdzamy czy krawędzie wewnętrzne i zewnętrzne są dociśnięte do podłożą.
-łapiemy za obie kostki, dzięki czemu osoba wykonująca skupi się na swojej pozycji i z odpowiednim napięciem będzie wykonywał suri ashi.
-umieszczamy dłonie na kolanach partnera i naciskamy na nie starając się zmusić go do zrobienia kroku w tył(czynność tę wykonujemy z odpowiednim naciskiem, nie możemy przedobrzyć). Jeżeli nie wyprostował kolan to znaczy, ze jego pozycja jest odpowiednia, że stopy są odpowiednio zakorzenione, oraz, że mięsień czworogłowy uda pracuje odpowiednio.
-uderzamy otwartymi dłońmi w uda po zewnętrznej stronie dwukrotnie w krótkich odstępach czasu.
-w ten sam sposób sprawdzamy mięśnie pośladków
-delikatnie kopiemy studenta(z przodu) między nogi. Dzięki temu będziemy pewni, że wewnętrzne mięśnie uda są odpowiednio napięte.
-naciskamy dłonią na brzuch w okolicy pępka, sprawdzając czy jest napięty
-sprawdzamy dłonią(palcami), czy student ma prosto ustawiony kręgosłup. Przesuwamy palce wzdłuż po linii kręgosłupa od szyi po miednicę.
-przesuwamy dłonie po ramionach wzdłuż do barków i tam uderzamy dwukrotnie w krótkich odstępach czasu, starając się nie trafić w szyję.
-ponownie sprawdzamy, czy kręgosłup jest prosty(w sposób wymieniony powyżej)
-w trakcie wykonywania techniki tsuki, kładziemy podstawę swojej dłoni na pięści studenta i delikatnie oporujemy utrudniając mu wykonanie tej techniki.
-w trakcie wykonania techniki chuda yoko uke naciskamy dłońmi na przedramiona studenta (w taki sposób jak byśmy chcieli złączyć nasze dłonie do klaśnięcia) nacisk powinien być kontrolowany.
-w podobny sposób sprawdzamy wykonanie techniki Tora guchi
-cały czas obserwujemy twarz studenta, jego kolor skóry, czy aby nie jest zbyt spięty. Należy przerwać wykonywanie kata jeżeli student jest zbyt spięty kiedy twarz jest nabrzmiała, tak samo szyja.
-następnie kontynuujemy wszystkie czynności od nowa.
-należy pamiętać, że szyja nie może być napięta, gdyż ściśniemy tętnice, utrudniając tym samym dopływ krwi do mózgu, a także utrudnimy odpowiednie oddychanie
Celem sprawdzania odpowiedniego wykonania kata Sanchin, jest skupienie uwagi studenta na tych mięśniach o których zapominamy. Pozwoli nam to na kompleksowy trening. Ułatwi nam poprawne wykonywanie tego kata. Wyeliminowanie wszelkich błędów.
Musimy pamiętać, ze nie należy wykonywać Sanchin kata na sto procent naszych możliwości, jeżeli nie potrafimy go wykonywać prawidłowo, jeżeli nie jesteśmy tego pewni. Dzieci mogą wykonywać Sanchin, jednak tak jak powyżej w odpowiednio delikatniejszej formie nie na sto procent swoich możliwości. Sprawdzanie Shime u dzieci powinno być także delikatne.
Emil Waszak