5 odpowiedzi w tym temacie

[budo_voivod]

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

Nie wykorzystałem okazji, gdy był w Pradze chwile temu...

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

[budo_gosc(usunięty)]

Zacznimy od tego, że Seiichi Sugano rozpoczął uprawiać aikido długo po wojnie (1959), i na to, co robił, mieli wpływ Ci, co bezpośrednio prowadzili zajęcia w dojo. Ci właśnie, którzy ustanowili kształt przekazu tego, co wydawało się im, że robił O'Sensei. A to był czas, w którym on sam, bardzo rzadko udzielał się w dojo na macie. Jeśli się wróci do 1942 roku, w którym to nauczał w Akademii Wojennej (choć krótko), i są przekazy, że instruował: "Zabij tak, czy może w inny sposób", to już po wojnie, to magiczne słowo "zabij" nigdy w dojo nie padło, bo przecież któryś z uchi-deshi by o tym wspominał. Dalekim uproszczeniem by było jednak stwierdzić, że człowiek się zmienił. Raczej, należy brać pod uwagę zdrowy rozsądek Mistrza, podyktowany instyktem samozachowawczym.

Stąd, uchi-deshi uczyli się tego, co popadnie, jak przypuszczam. Nie mieli pełnego obrazu tego, co robili. Mówiąc, że aikido nie da się zdefiniować technicznie, można oczekiwać, że Seiichi Sugano do końca nie rozumiał, o co właściwie w aikido chodzi, i wciąż błądził. Brak metodologii nauczania, i odnoszenie się wciąż do "starego systemu" powtarzania tego, co nauczyciel pokazuje, był jego usprawiedliwieniem na brak jednolitości technik. Cóż, jeśli nie określa się, po co one są, to konsekwencje są zrozumiałe. Tym samym, wolność interpretacji, za co niesłusznie obwinia on O'Sensei, doprowadziła niejednokrotnie do wypaczeń. Są źródła mówiące, że Dziadek nie był zadowolony z tego, co nauczał Koichi Tohei. My, z kolei, z dużym niesmakiem oglądamy konfrontację tegoż, z jakimś Amerykaninem na YouTube, wcale się tej opinii nie dziwiąc. Ciekawe jest jednak spostrzeżenie, że techniki, które wykonywał Morihei Ueshiba były za każdym razem inne, i podobnie, sposób ich nauczania. Z innych źródeł wiemy, że Mistrz nigdy nie nauczał, w sensie jaki my (ludzie spoza Japonii) to dzisiaj rozumiemy. Demonstrował, i to wszystko. Stąd, warto zastanowić się nad tym, o co w tym zdaniu chodzi. To może była szybkość wykonywania technik, a może raczej, przystosowanie się do zachowania uke, który właściwie się sam przewracał. Niestety, tak to już pozostało, i nic w tej sprawie nie da się niestety zrobić.

[budo_przemek]

Kolejna wielka strata dla aikido w tym roku, kolejny shihan odchodzi na wieczną wachtę.
Byłem na stażu z sensei Sugano kilka lat temu w Holandii-miał piękne aikido, nie unikał treningów z bokken, był bardzo serdeczny i otwarty.

[budo_szczepan]

mod on
Gosciu, to nie jest temat na dyskuje o ksztalcie wspolczesnego aikido :twisted:
mod off

[budo_gosc(usunięty)]

Przepraszam, umknął mi pierwszy link. Już po ustosunkowaniu się do artykułu przetłumaczonego przez Voivoda dowiedziałem się z Aikido Journal o odejściu Shihana. Rzeczywiście, fatalny okres dla spuścizny po Dziadku.

[budo_szczepan]

Nadal trudno mi pisac, mimo ze juz kilka dni minely od smierci sensei'a. Wiedzialem ze jest bardzo chory, ale mialem niesmiala nadzieje ze nadal bedzie mogl zyc ladnych pare lat, nawet nie cwiczac fizycznie aikido...

Sensei nie byl zbyt znany w Polsce, moze dlatego warto napisac pare slow. Cwiczylismy pod okiem sensei'a w Belgii przez jakies 10 lat. Podobnie jak Tamura sensei, Sugano sensei nie mial swego dojo, zamiast tego, jezdzil po istniejacych dojo i prowadzil treningi. Oprocz tego prowadzil miedzynarodowe staze.

Jego sytuacja w Belgii byla dosc szczegolna, ze wzgledu na pozycje narodowej federacji.... pod koniec lat osiemdziesiatych przeniosl sie na stale do NY do dojo Yamady sensei i przyjezdzal do Belgii kilka razy do roku na 2-3 tygodnie podczas ktorych prowadzil treningi i staze. Jego nauczanie bylo calkowicie inne od innych shihanow, choc zmienil pozniej swoj system nauczania zeby ludzie mogli latwiej rozumiec.

Sensei staral sie nauczac jak to nazwalem sobie "aikido przed kontaktem" i traktowal wszystko sie dzieje po kontakcie jako forme ju-jutsu. On tez, jako jeden z nielicznych, wprowadzil nauczanie niefizycznego, duchowego aspektu aikido. To ostatnie, nie odbywalo sie podczas stazy z udzialem setek ludzi, raczej byly to male prywatne staze w Belgii i w USA.

Paradoksem moze byc, ze musialem zaczac cwiczyc u Kanai sensei zeby lepiej zrozumiec co nas uczyl Sugano sensei...
Najpiekniejsze wspomnienia mam z Woodstock(NY), gdzie w lesie, w malym drewnianym dojo, sensei prowadzil staze bardzo specjalne, a bron cwiczylismy w lesie i na polanach, na nierownym, blotnym terenie, nieraz po pas w trawie...Wieczorami, przy ognisku mozna bylo z nim pogadac na kazdy temat, jak z bratem... Szczery, bezposredni, bezpretensjonalny czlowiek, ktory swoim zyciem codziennie motywuje mnie do kolejnych wysilkow...