45 odpowiedzi w tym temacie

[budo_jumbo]

Testy się robią. Będę w przyszłym tygodniu, wraz ze zdjeciami.

[budo_cassini]

O k... mać, jeżeli mówicie o Tym nożu to już jestem pod wrażeniem
http://www.forum-kul...showtopic=75103
Faktycznie inny klimat i z fotek wynika, że pancerz w tygrysie można z niego zniszczyć

:shocked!:

[budo_blacha]

no dlatego kumpel robi noże teraz troche inne
żeby nie było kopiowania
Tlim robi inne kumpel inne
w ten sposób w zasadzie nie są dla siebie konkurencją bo prezentują 2 zupełnie różne style i wspolny to mają tylko "dziwer" w nazwie bo wzory i techniki również inne

chodziło żeby nie wpieprzać sie chamsko z konkurencją a po prostu zrobić wybór komu jaki klimat bardziej leży.

[budo_cassini]

Najgorsze jest to, że mnie obydwa leżą

[budo_ov_darkness]

O stali wootz i damście był kilka lat temu artykuł w "Świecie Nauki". Niewykluczone, że to popularnonaukowa wersja tego, co wkleił Coondelboory. Wychodziło z tego, że technologia była nie do odtworzenia praktycznie, bo ruda użyta do wytopu pucków miała specyficzne "zanieczyszczenia", które były kluczowe dla odpowiedniej krystalizacji stali. Taka ruda występuje tylko w jednym miejscu na świecie - właśnie w Indiach.
Tu jeszcze link:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

i drugi, tyż ciekawski:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

A Idun śliczny... Jak ja lubię takie noże... Z tym, że mnie nawet cena podstawowej wersji zabija... :roll:

[budo_eugene]

Stal damasceńska, była oryginalnie stalą jednorodną. Do Damaszku sprowadzano ją w postaci pucków z indii, gdzie wydobywano rudę i wytapiano ją. Kucie następowało już w Damaszku. Stal uzyskiwała swój niepowtarzalny wzór w czasie obróbki termicznej, w wyniku specyficznych ( dla mnie nie znanych ) zanieczyszczeń.
Dziwer, to materiał skówany s dwóch lub więcej gatunków stali, lub stali i żelaza. Obecnie wykuwany "damast" to właśnie dwa gatunki stali skute razem.
Dziwerowanie stosowano często do wzmocnienia cięższych konstrukcji, takich jak miecze.
W poniższym linku można poczytać troszki na temat starożytnych technik kowalskich.
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

Dziwerki bywają bardzo różne. Jedyna rzecz, która je łączy, to wzorki, nie koniecznie widoczne bez obrubki specjalnej. Damask spawany, nie ważne, czy w kużni, czy w hucie - to technologia, która nigdy nie była utracona. W Europie to się nazywało rafinowaniem stali i przez cały czas używano dla różnych celów (n.p. lufy strzelb) w wielu ośrodkach metalurgicznych, n.p. w Zlatouście na Uralu, Dagestanie na Kaukazie, Solingenie, Sheffildzie, Toledo, jak i w Japonii, Malazji, i t.d. Oprócz stali skuwanych wzorkowych, nie brakowało tanich podróbek na które wzory nanoszono powierzchownie. Damaszki skuwane/spawane właściwości mogą mieć przeróżne, w zależności od tego, kto, jak, i dla jakich celów, z jaką wiedzą doświadczeniem i zaangażawaniem je robił. Ogólna zasada jest taka, że właściwości istotne dla produkcji noży zadają wyjściowe surowce, i laminat nie będzie ciął lepiej, niż najlepsza stal, wchodząca w jego skład. Jednak, przy dobrej robocie może dłużej zachowywać zdolność cięcia, dzięki temu, że bardziej miękie składniki ścierają się szybciej i cały czas przy robocie na krawędzi tnącej tworzy się drobniutka piła, jeśli przez wielokrotne skuwanie twardsza stal nie odwęgli się i klingę właściwie zahartowano. Nierdzewne damaszki i różne mozaiczne z bardzo kontrastowych metali zawsze ustępują w zdolności trzymać ostrze stalom high carbon.
Wootz/russki bułat odlewany, to całkiem inna pieśń. Struktura, przedstawiająca sobą wiązką macierz, w której zatopione ostre twarde karbibki tnące. Dawniej wytwarzano go w Indjach, ale technologie utracono, i odrodził produkcję w XIX w. akademik, generał-inż., dyrektor zakładów w Zlatouściu P.Anosow. Jego bulaty nie ustępowały jakościowo najwyższym gatunkam starych indyjskich, ale różniły się od nich. Wyprodukowano było niemało szabel. Po śmierci Anosowa powtórzyć jego osiągnięcia długo się nie udawało. W XX w. rosyjscy naukowcy i kowali opracowali wiele rodzajów i technologii bułatów i parabułatów, m. in nierdzewne, ultra high carbon, z dodatkami uszlachetniojącymi, łącznie z metodami przemysłowymi, mające wybitne możliwości i wiele zastosowań. Oprócz tego opracowano technologii bardzo długiej i skomplikowanej obróbki cieplnej i mechanicznej narzędziowych stali szybkotnących, które tworzą w stali struktury wootza i polepszają właściwości stali ponad trzykrotnie. Takie stali też mają piękne wzory.
Jednak największa tajemnica dziwerków, to dusza mistrza-kowala. Same technologii tu nie wystarczą