"
DIBENCOZIDE MAGNUM™ 5-deoxy-5-adenozylokobalamina - środek o silnym działaniu anabolicznym.
Preparat stosowany w fazie budowania masy oraz rozwijania siły mięśniowej. Działanie rozpoczyna się zwykle po kilku dniach stosowania. Niesterydowy czynnik metaboliczny pełniący rolę biostymulatora w procesie syntezy protein w rybosomach. Bierze udział w syntezie metioniny z homocysteiny oraz w syntezie tymidyny. Występuje jako czynnik przenoszący atomy wodoru w reakcjach syntezy kwasów nukleinowych oraz w reakcjach transmetylacji. Dibencozide Magnum™ już po 10 godz. od przyjęcia jest niewykrywalny w osoczu krwi. U osób podatnych na działanie preparatu dochodzi do pobudzeń organizmu dających efekt akceleracji rozwoju tkanki mięśniowej z poprawą jej parametrów siłowych. Środek jest wskazany również dla osób, które nie trenują systematycznie, a jedynie chcą w krótkim czasie poprawić swoją sylwetkę.
Dibencozide Magnum™ powoduje zwiększenie łaknienia u osób z niedowagą.
Rys historyczny
W roku 1958 grupa badawcza H.A. Barkera opublikowała informację o wyizolowaniu z bakterii "Koenzymu B12". Ta pomarańczowa substancja okazał się bardzo wrażliwa na działanie światła i pod jego wpływem rozkładała się z wytworzeniem akwakobalaminy. Struktura koenzymu B12 została ustalona w 1961 roku na podstawie wyników analizy rentgenograficznej. Stwierdzono również, że grupa adenozylowa koenzymu B12 przyłączona jest do atomu kobaltu poprzez atom węgla C-5'- deoksyrybozy. Substancję tę nazwano adenozylokobalaminą (AdoCbl). Charakter wiązania (Co-C) wyjaśnia nam wrażliwość adenozylokobalaminy (AdoCbl) na działanie światła oraz tłumaczy, dlaczego podczas pierwszych prób wyodrębnienia z produktów naturalnych uzyskano nie koenzym B12, lecz samą witaminę B12.
Pierwotnie adenozynokobalaminę stosowano w farmacji, przy wyczerpaniu po zabiegach lub chorobach, w stanach niedożywienia, opóźnieniu wzrostu, niedoborze witaminy B12 i niedokrwistości złośliwej. W neurologii w leczeniu zespołów bólowych korzeniowych, zapalenia nerwu kulszowego, neuropatii i nerwobólów. Później z uwagi na działanie anaboliczne zaczęto stosować w suplementacji sportowej, szczególnie w dyscyplinach o charakterze siłowym.
Działanie dibencozide w praktyce testowano w Polsce w roku 2001 w Ośrodku Protogen-Medicum.
Funkcje biologiczne i mechanizm działania:
Specyficzne biochemiczne reakcje przebiegające z udziałem koenzymów kobalaminowych można podzielić na dwie grupy, z czego jedną z nich jest ta wymagająca obecności 5'-adenozylokobalaminy (AdoCbl-dibencozide). Przekształcenie odpowiedniej kobalaminy (np. cyjanokobalaminy) w formę koenzymatyczną jest procesem enzymatycznym i zachodzi przy udziale syntetazy koenzymu B12. Przyłączenie fragmentu 5'-deoksyadenozylowego do atomu kobaltu kobalaminy poprzedzone jest redukcją, w wyniku której kobalt staje się jednowartościowy (Co1+). Dawcą deoksyadenozyny jest ATP. Reakcja ta zachodzi w obecności diolu lub ditiolu oraz zredukowanej flawiny lub zredukowanej ferrodoksyny.
Dawkowanie:
1 kapsułka dziennie.
Przy intensywnym treningu dawkowanie można zwiększyć do 3 kapsułek dziennie.
Środek przyjmować 30-60 min. przed treningiem, rano- na czczo lub przed snem.
Przekroczenie powyższych dawek nie powodowało skutków ubocznych jednak dawkowanie dibencozidu powyżej 3000 mcg dziennie jest ekonomicznie nieuzasadnione z uwagi na malejącą przyswajalność krańcową preparatu. Przeciwwskazania:
Środek bezpieczny, niezalecane spożywanie jedynie u osób nadwrażliwych na kobamamid lub inne pochodne kobalaminy.
Toksyczność środka niezmiernie mała, w doświadczeniach na zwierzętach dawki rzędu 1g/kg masy ciała nie powodowały żadnych objawów chorobowych. Zalecane stosowanie jako alternatywa dla sterydów anabolicznych, których wysoka toksyczność, przy wyjątkowo silnym działaniu anabolicznym, powodować może poważne zagrożenia dla organizmu człowieka.
Dibencozide - koenzym B12 jest formą światłoczułą, pod wpływem światła ulega rozkładowi. Aby środek zabezpieczyć przed reakcją rozkładu dostępny jest w odpornych na działanie światła barwionych kapsułka"
Edukujcie się
:D;p heheh