Najlepsze ćwiczenia na MIĘŚNIE NARAMIENNE
Mięśnie naramienne potocznie zwane barkami to bardzo ważna grupa mięśniowa. To właśnie dobrze zbudowane barki w tandemie z szerokimi dobrze zbudowanymi plecami dają efekt litery V czuli potężną budowe sylwetki widoczną nawet w grubej bluzie bądź kurtce. Nie można ich zaniedbywać.
Mięśnie naramienne składają się na 3 aktony:
- aktony przednie
- aktony boczne
- aktony tylne
Średnio 3/4 masy mięśnia naramiennego stanowia włókna czerwone szybkokurczliwe.
Funkcje mięśni naramiennych:
Mięsień naramienny (łac. musculus deltoideus) ma kształt trójkąta wierzchołkiem zwróconego ku dołowi. Znajduje się powierzchownie w okolicy barkowej. Rozpoczyna się na obojczyku, łopatce (wyrostek barkowy), a kończy na kości ramiennej. Odpowiada on za podniesienie kończyny górnej do poziomu ramienia, obrócenie i przywiedzenie ramienia do przodu i wewnątrz, oraz przywiedzenie i obrócenie do tyłu i na zewnątrz. Unaczynienie: tętnica pachowa. Unerwienie: nerw pachowy.
Mięsień nadgrzebieniowy i podgrzebieniowy (łac. musculus supraspinatus, infraspinatus) są strukturami rozpoczynającymi się na łopatce w dole nadgrzebieniowym lub podgrzebieniowym, a kończące się na guzku większym kości ramiennej. Ich zadaniem jest wspomaganie mięśnia naramiennego podczas podnoszenia kończyny górnej do poziomu i rotacji ramienia na zewnątrz. Unaczynienie: tętnica pachowa i podobojczykowa. Unerwienie: nerw nadłopatkowy.
Mięśnie obły mniejszy i większy (łac. musculus teres minor, major) mimo nazwy nieco się różnią między sobą. Mniejszy z mięśni rozpoczyna się na bocznym brzegu łopatki i szyjce a kończy na guzku większym kości ramiennej. Powoduje obrót kończyny na zewnątrz. Natomiast większy swój początek posiada na grzbietowej powierzchni kąta łopatki a koniec na guzku mniejszym kości ramiennej. Odpowiada za opuszczenie podniesionego ramienia i obrócenie go do wewnątrz. Unaczynienie: tętnica pachowa. Unerwienie: nerw pachowy.
Mięsień podłopatkowy (łac. subscapularis) jak wynika to z nazwy rozpoczyna się na powierzchni żebrowej łopatki, kończy zaś na guzku mniejszym kości ramiennej. Umożliwia on obrót do wewnątrz i opuszczenie podniesionego ramienia. Unaczynienie: tętnica pachowa. Unerwienie: nerwy podłopatkowe.
Przy anatomii obręczy kończyny górnej należy wspomnieć o dole pachowym. Jest to zagłębienie utworzone między klatką piersiową a ramieniem. Od przodu ogranicza go fałd pachowy przedni, który stanowi brzeg mięśnia piersiowego większego, a od tyłu fałd pachowy tylny utworzony przez brzeg mięśnia najszerszego grzbietu. Kształtem zbliżony jest do piramidy wierzchołkiem zwróconej do góry, zawiera tkankę tłuszczową, tętnicę i żyłę pachową, nerwy splotu ramiennego oraz liczne węzły chłonne (około 20).
Najefektywniejsze ćwiczenia:
- wyciskanie hantli
- wyciskanie sztangi
- wznosy boczne
- wznosy przednie
- wznosy boczne w opadzie tułowia
- podciaganie sztangi wzdłóż tułowia
- Arnoldki
Konkluzje:
Trening barków jest bardzo ważny to nie podlega wątpliwości. Mięśnie naramienne regenerują się stosunkowo szybko i pomimo iz pracują pośrednio przy treningu zarówno klatki jak i pleców mozna je trenować częściej. Lubię wysokie zakresy powtórzeń i niewielkie ciężąry. Idealnie spisuje się duża objetość połączona z intensywnością. Nie zapominajcie o trenowaniu wszystkich 3 aktonów gdyż tylko wtedy będzie mogli budowac okazałe okragłe barki. barki jak kule armatnie to jest to!
Mam nadzieję że bogatsi o tą wiedzę będziecie prawidłowo trenować barki 
Opracował: Grammatikk
Wszelkie prawa zastrzeżone
FaceBook
