budo_heimdall

Czytam po raz drugi książkę Serge Mol'a Japońskie sztuki walki - przewodnik po koryu jujutsu (książka poparta badaniem źródeł i współpracą z mistrzami-spadkobiercami stylów koryu na miejscu, w Japonii ..ogólnie sprawia wrażenie bardzo rzetelnego tekstu).

W związku z tą lekturą naszła mnie następująca refleksja:

Dość często można usłyszeć/przeczytać zarzut, że judo i bazujące na nim style "modern jujitsu" są ubogie technicznie, "prostackie" w porównaniu do "prawdziwego jujutsu" itd..tymczasem style koryu opisane w książce Mol'a zawierają w swym repertuarze średnio 80-100 technik, w porywach 300.

Np. Tenjin Shinyo - 123 techniki, Shin-no Shindo - 68 technik, Yoshin Ryu Miury - 112 technik, Katayama Hoki - 89 technik..

Nie są to ilości imponujące, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę, że prócz rzutów, dźwigni, duszeń, kopnięć i uderzeń są tam również techniki z bronią. Gdzie więc te mityczne "tysiące technik" i sztuka?

Wydaje się raczej, że Japończycy byli ludźmi nie mniej praktycznymi niż Europejczycy i nie uważali za sensowne tworzenie systemów "dla sztuki" - rozwijano i włączano do systemu to, co uważano za niezbędne by przeżyć w określonej sytuacji. Domyślam się też, że szlifowano te kilka technik odpowiadających danej sytuacji do poziomu odruchów warunkowych.

A jakie jest wasze podejście do tematu? Interesuje was "sztuka" czy "umiejętności"? Kolekcjonujecie setki technik danego stylu/kilku styli czy wybieracie z ich puli kilkadziesiąt najpraktyczniejszych a szlifujecie max kilkanaście najlepiej dopasowanych do waszej motoryki i budowy ciała?

Osobiście uważam, że drugie podejście ma znacznie więcej sensu..i w żadnym razie nie oznacza to zaprzeczenie ducha koryu jujutsu, co tak często zarzuca się judo i współczesnym stylom jujitsu. To raczej XX-wieczne uczynienie z walki wręcz aktywności filozoficzno-artystycznej wydaje się "dziwolągiem", którego narodzin mało który Japończyk sprzed ery Meiji by się spodziewał.

Panowie moderatorzy, niechcem ale muszem wytknąć zaniedbania w podwieszonym wątku z Ustawą o broni i amunicji (http://www.forum-kul...showtopic=56345)

- po pierwsze już od dawna nie powinno tam być komentarza, który "doprecyzowuje" broń pneumatyczną jako "wszelkiego rodzaju wiatrówki, gładkolufowe i z lufą gwintowaną". Nie wszelkiego rodzaju, tylko zdolne miotać pociski z energią większą niż 17j:

Art. 8. W rozumieniu ustawy bronią pneumatyczną jest niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonego gazu jest zdolne do wystrzelenia pocisku z lufy lub elementu ją zastępującego i przez to zdolne do rażenia celu na odległość, a energia kinetyczna pocisku opuszczającego lufę lub element ją zastępujący przekracza 17 J.

- po drugie link do "pełnego tekstu" linkuje do http://www.forum-kul...showtopic=63497 , a tam jest stan prawny z 2004r. Aktualny tekst (po zmianach z 2011) znajduje się tu: http://malopolska.po...roni-i-amunicji

- po trzecie nie bardzo rozumiem czemu w komentarzu do Art. 4. 1. punkt 4a widnieją pałki teleskopowe. Praktyka rynkowa (ponad 12 lat), ekspertyzy i opinie policji wskazują wyraźnie, iż ustawodawca nie miał na myśli pałek teleskopowych - nie są bronią i można je posiadać bez pozwolenia czy innych formalności. Przy najbardziej asekuranckim podejściu należałoby uznać, iż status pałek teleskopowych jest niejasny, ale wstawianie ich tam do komentarza na czerwono jest delikatnie mówiąc przesadą.

Pozdrawiam