budo_hyakusen

fakt, przyzwyczajanie do hakamy od pierwszego treningu to dobra rzecz, w końcu to tradycyjny strój i nie ma sensu dzielić ludzi względem danów.
kolor najlepiej czarny, z tego co wiem inne kolory to już raczej rzadkośc, na pokazach owszem, turnieje. ale podczas keiko najlepiej czarną.
i można kupić na www. kendoshop.com ( tanio ) albo upolowac na allegro
( jak ja- znalazłem nówkę za 110 )

mysle od jakiegos czasu o stosowaniu kreatyny

a nie lepiej bez przyspieszaczy ? po co ten nagły przyrost siły, cała zabawa w budowaniu ciała od podstaw i bez oszukiwania chyba.

jakby nie mozna bylo wszystkeigo napisac w jednym (to sie nabijanie postow nazywa)

pocałuj mnie gdzieśie mam jeszcze opcji edycji postów i jak będę chciał to napiszę 20 pod rząd, tot obie się wydaje że to nabijanie postów, po moich wypowiedziach powinnaś wiedzieć że akurat na postach mi nie zależy.

mały głosik w dyskusji.
trenuję kendo, być może wielu z was wie, jak duży nacisk położony jest w kendo właśnie na KIAI, bez przesady mówię, że nie ma innej sztuki walki ( poza starożytnym Kiaijustu) w której filozofia okrzyku byłaby bardziej zauważalna.
byłem na paru stażach aikido, większośc to była staże z bronią ( bokken, jo ) i powiem szczerze że jestem zdziwiony :
1. tym że nie ma nacisku na Kiai
2. waszymi wypowiedziami

nie da się określić jasno jak Kiai ma brzmieć - to indywidualna sprawa. okrzyk to okrzyk, w zależności od potrzeb może brzmiec różnie - jedna tylko zasada - należy głois dobywać z przepony, wtedy gardło nie boli nawet po godzinie treningu.
ale dojście do tego, żeby z przepony krzyczeć też trochę czasu zajmuje, i w przypadku nie poświęcania temu zbytniej uwagi nigdy się to nie uda, więc lepiej wogóle się w Kiai nie bawić.

wstyd jasne, element ten występuje zawsze na początku kiedy trzeba zrobić coś nowego i to publicznie, prawda ? ja tez to przechodziłem, zapewniam że to nic strasznego.

a cele ? opowiem historię z treningu - sensei Shizuka Takahashii ( 5 dan kendo, 6 dan iaido ) która prowadziła do niedawna nasze treningi zrobiła nam "zawody" - dwie osoby stoją naprzeciwko siebie z bokkenami ( ew. shinai ) i na komende hajime wydają z siebie okrzyk kiai i jednocześnie okrzykiem tym wywierają presję. i nie chodzi o natężenie okrzyku, tylko to co w sobie on niesie. też byłem zdziwiony jak zauważyłem że we wszystkich tych mini-pojedynkach przynajmniej raz jedna ze stron p kilkunastu sekundach trwania w krzyku po prostu zaczynała się cofać - instynktownie i poprostu. po prostu niektórzy się wycofywali, a nikt oprócz okrzyku i patrzenia sobie w oczy innego nie robił.

pomijam fakt że okrzyk deprymuje przeciwnika i dodaje sił, bo to truizm.

spróbujcie, zobaczycie ile okrzyk może znaczyć. polecam

trening trwa cały tydzień, nie tylko te kilka godzin w tygodniu. jeśli ktoś decyduje się iśc drogą sztuk walki, powinien o tym pamiętać cały czas - nawet jeśli w czasie keiko jest dobry, a w domu leje pasem dzieci. prędzej czy później, takie zachowanie wychodzi na jaw, i to niekoniecznie podczas treningu.

jeśli ktoś jest dobrym sensei na treningach, a w zyciu prywatnym jest dupkiem - znaczy rozminął się z powołaniem i cała jego energia idzie na doskonalenie technik, co jest rzeczą niedobrą. razem z technikami idzie osobowośc, a przynajmniej powinna iść.

niestety, łątwo powiedzieć, trudniej zrobić. ja sam przestałem trenować 3 sztuki walki 9 zanim znalazłem tą konkretną ) i to tylko dlatego, że sensei był, że tak powiem, nie tym kim powinien być.

przez takii proceder wielu ludzi rezygnuje, zniechęca się ( jak ja do niektórych sztuk ) i wyrabia sobie złą opinię - ale to już jest problem nie tylko sztuk walki, tylko socjologiczny.