budo_gosc(usunięty)

czym innym wykonanie padu w obronie przed rzutem w walce.

Tu moim zdaniem tkwi pewien blad - rzut w judo jest tak zaprojektowany zeby sie go dalo cwiczyc bezpiecznie i po to jest dodany do niego pad i rzut na taka plaszczyzne, zeby kogos nie uszkodzic, w sytuacji walki ze tak to nazwijmy prawdziwej bardzo prosto jest zmodyfikowac rzut tak zeby sam pad pomogl niewiele bo facet wali lbem o ziemie?

Dobrze gada, w górę dziada.
Problem w tym, że w judo możesz ćwiczyć rzuty z partnerem wielokrotnie go rzucając nawet na czas. Partner sobie stoi, a ty go rzucasz. W aikido tego nikt nie robi, lub nie chce robić, choć pokazałem, że jest to możliwe.

Nigdy nie twierdziłem, że jakoś zajebiście padam, ...

Jeśli się będziesz składał do padania, to nigdy się padać nie nauczysz. W czasie ćwiczenia padów zaufaj grawitacji i się po prostu zrelaksuj. Staraj się lądować na plecach, po uprzedniej amortyzacji całym ramieniem, w żadnym razie nie uderzając stopami w matę. Po kontakcie z matą podwiń nogę, byś mógł natychmiast wstać. To tylko moje refleksje podparte, powiedzmy sobie, 40 letnim doświadczeniem.

To właśnie warto poczytać choć osobiście uważam, że Olivier Gaurin, pomimo ciekawych spostrzeżeń i wysokiego stopnia, o sztuce Morihei Ueshiby nie ma zielonego pojęcia. I nie tylko on. Tym samym, rozróżniłem aikido i sztukę która stanowi jego korzenie. Akahige z pewnością znajdzie coś dla siebie, chodźby to, że broń w aikido nie ma nic wspólnego z 'truth'.

No i mamy, to co mamy. Po pierwszej sprzeczce rozwód. Uważam, że zamknięcie kolejnego tematu jest krokiem wbrew regulaminowi forum, oraz działaniem niezgodnym z prawem do swobodnej wypowiedzi. Od tego właśnie zaczyna się kontrola Internetu. Jak kiedyś powiedział komuś tam były ambasador radziecki w Polsce: "Do głowy by ci nie przyszło, co też Polaczki robią, aby nam wlezć w tyłek."

Co mogę powiedzieć o ostatnich wypowiedziach pana Grzegorza i Sebastiana. To, że koledzy mają do siebie uprzedzenia nie zmienia faktu, że obaj w taki czy nie inny sposób zapisali się z dobrej strony w historii aikido w Polsce. Jak każdy zresztą, kto uzyskał z tego czy tamtego miejsca trzeci dan i wyżej. Nie powiem, że reprezentują towarzystwo wzajemnej adoracji, ale też nie ukrywajmy. Wszystkie organizacje aikido na świecie mają taki właśnie status. Moje włożenie kija w mrowisko zdecydowanie to potwierdziło. Nie Aikikai, nie Yosinkai, nie Nishio Aikido, nie Tomiki Aikido, nie Ki Society, czy też spuścizna po Saito Sensei - nie ma dzisiaj osoby prawnej, która chciała by wrócić do korzeni aikido. Różnice w tych szkołach polegają na tym, by nie dzielić się pieniędzmi z innymi. Od lat płynie sobie rzeczka z różnymi odpływami. Tyle, że w odwrotnym kierunku. Nie ma zródeł i nie uchodzi do morza. Prędzej, czy pózniej wyschnie.

Dr. Karl Friday swoim interesującym punktem widzenia na Bushido zainspirował mnie do otworzenia tego tematu dyskusji. Ciekaw jestem, czy sam fakt obecności etykiety na zajęciach aikido, elementu kultury Japonii, ma wpływ na Wasz dzień.