Kiedy ukemi nie jest fake? Na przykład gdy poćwiczysz ze mną...
Ale co to zmieni? Ja Cię złapię za rękę, Ty mnie rzucisz na matę. Tak jak napisałem. To wynika z relacji między uke i tori. Gdy złapię za rękę kogoś innego on też mnie rzuci. Nie trzeba do tego Voivoda. Więc na czym polega wg Ciebie różnica?
Koncepcja "naucz się i zapomnij" jest oczywistą oczywistością i wynika wprost z definicji nawyku ruchowo-czuciowego. Jest on działaniem wykonanym w stanie nieświadomości wtórnej. W miarę opanowania nawyku czuciowo-ruchowego jego poszczególne części składowe wykonuje się w sposób zautomatyzowany, samoczynnie, bez świadomego zwracania uwagi na sposób wykonywania zarówno poszczególnych ruchów jak i całej czynności ( techniki ). To jest właśnie przejaw nieświadomości wtórnej czyli nabytej ( wyuczonej ) w odróżnieniu od świadomości pierwotnej, występującej naturalnie w procesach neurofizjologicznych apsychicznych ( nieuświadamianych ). Jeżeli po opanowaniu danej czynności i zamianie jej w nawyk ponownie będziemy chcieli ją wykonać w sposób bardzo świadomy lub opisać słownie cały tok postępowania, to możemy napotkać przeszkody w sprawnym i płynnym wykonaniu dobrze opanowanych ruchów. Widać to dokładnie podczas kursów instruktorskich, kiedy to zaawansowani w aikido uczestnicy mają problem z opisaniem słowami sposobu wykonania techniki tak, by pojął to ktoś kto aikido nie ćwiczy. Innym objawem tego zjawiska jest sytuacja, w której na stażu podchodzi do nas japoński sensei i każe nam coś pokazać, a my głupiejemy i nic nam nie wychodzi.
Z drugiej strony koncepcja "naucz się i zapomnij" to tylko czubek góry lodowej i ekscytowanie się nią dowodzi jedynie rażących braków w wiedzy. Otóż oprócz nawyków ruchowych istnieje jeszcze cała masa innych umiejętności wśród których wyróżnić można:
1) Umiejętności techniczne - związane z wykonaniem różnych nawyków czuciowo-ruchowych takich jak: dokładność ruchu, umiejętność napinania i rozluźniania mięśni stosownie do potrzeb, szybkość ruchu, panowanie nad rytmem, orientacja czasowo-przestrzenna, różnorodność działań oraz zmienność wykonania danego działania.
2) Umiejętności techniczno-taktyczne - polegające na sprawnym, celowym, samoczynnym ( nie zaprogramowanym poprzednio) zastosowaniu poszczególnych nawyków ruchowych w warunkach walki ( sparingu ), przy czym wybór działania i sposób jego wykonania dostosowane są do sytuacji taktycznej. Wybór działania i jego wykonanie oparte jest na nabytych odpowiedziach ruchowo-czuciowych. Czym różnią się od przemyślanych, przewidzianych, opartych na obserwacji i przewidywaniu zastosowaniach działania, co wchodzi już w zakres...
3) ...umiejętności taktycznych. Polegają one na stosowaniu działań ( nawyków ruchowych) w walce w sposób przewidziany, racjonalny, przemyślany, na podstawie obserwacji i rozpoznania przeciwnika, jego stylu walki, ulubionych działań, sposobów reagowania. Można wyróżnić takie umiejętności taktyczne jak: rozpoznanie przeciwnika, ukrywanie własnych zamiarów, czynne wprowadzanie przeciwnika w błąd, wywoływanie pożądanych działań przeciwnika, działania w pierwszym zamiarze, działania w drugim zamiarze, itd.
To wszystko jest w aikido. Np działania w pierwszym zamiarze oraz dzialania w drugim zamiarze wymyślił i zastosował O'Sensei w kumi tachi gdzie, jak wiadomo, nie ma ścisłego podziału na uke i tori ( uketachi i uchitachi ) w znaczeniu tradycyjnie przypisanych im ról.
A bez tego aikido staje się ogłupiające i nierozwojowe jak przykręcanie śrubek na taśmie przez Charliego Chaplina w filmie "Dzisiejsze czasy".