20 odpowiedzi w tym temacie

[budo_longinus]

Witam,

Czy moze mi ktos wyjasnic na czym polega zdrowotne dzialanie cwiczen Qigong?

Nie chodzi mi o podanie efektow jakie moga te cwiczenia wywolac, jak np. ze poprawia metabolizm, tylko o sama zasade dzialania.

Czy Qigong moze byc szkodliwy? Czy uprawianie go moze doprowadzic do negatywnych skutkow?

Czy te oddechowe cwiczenia gimnastyczne nie dzialaja bardziej na zasadzie autosugestii, albo efektu placebo? tzn. pomagaja nam bo sami w to wierzymy?

akupunktura dziala na tej samej zasadzie, tzn. opiera sie na meridianach i punktach energetycznych ..., a dowiedziono ze wcale nie leczy, tylko jest to przypadek efektu placebo.

W qigongu jestem wstanie uwierzyc ze pomaga rozwinac kondycje fizyczna, ma dobry wplyw na kregoslup, poniewaz duzo jest w nim cwiczen rozciagajacych, ale to tak jak z kazdymi innymi zajeciami ruchowymi.

Czy jest cos specjalnego w Qigong?

Pozdrawiam
Longinus

[budo_żwirek]

Czy te oddechowe cwiczenia gimnastyczne nie dzialaja bardziej na zasadzie autosugestii, albo efektu placebo? tzn. pomagaja nam bo sami w to wierzymy?

W qigongu jestem wstanie uwierzyc ze pomaga rozwinac kondycje fizyczna, ma dobry wplyw na kregoslup, poniewaz duzo jest w nim cwiczen rozciagajacych, ale to tak jak z kazdymi innymi zajeciami ruchowymi.

według mnie bardzo fajnie sam odpowiedziałes na swoje pytania

Pozdrawiam

[budo_baguaman777]

Przypomniało mi się, jak ktoś napisał w pewnym artykule, że wykonywanie prawidłowo powolnych ruchów w połączeniu z oddychaniem i dodając do tego pracę umysłu daje równie korzystny efekt jak uprawianie Taiji... :-)

A poważnie, to Qigong zawiera w sobie wiele warstw - niektóre z nich dotyczą aspektu ruchowego, inne zajmują się pracą umysłu czy dostrzeganiem i kontrolowaniem pracy narządów wewnętrznych. Im dłużej się uprawia ćwiczenia, tym więcej dostrzega się szczegółów i tym na bardziej subtelne aspekty ćwiczeń zwraca się uwagę. To jak z odtwarzaniem przez kilka minut na komputerze zapętlonego sekundowego odcinka utworu. Po kilkunastu powtórzeniach ucho zaczyna słyszeć ten fragment inaczej, a wrażenie utrzymuje się nawet, gdy będziemy słuchać później całego utworu. Myślę, że na tym polega istota Qigong. Chodzi w nim o zebranie maksymalnej informacji na temat pracy ciała i umysłu, by następnie te informacje wykorzystać w korzystnym celu - na przykład usprawniając wybrany wzorzec ruchowy.

[budo_longinus]

Przypomniało mi się, jak ktoś napisał w pewnym artykule, że wykonywanie prawidłowo powolnych ruchów w połączeniu z oddychaniem i dodając do tego pracę umysłu daje równie korzystny efekt jak uprawianie Taiji... :-)

A poważnie, to Qigong zawiera w sobie wiele warstw - niektóre z nich dotyczą aspektu ruchowego, inne zajmują się pracą umysłu czy dostrzeganiem i kontrolowaniem pracy narządów wewnętrznych. Im dłużej się uprawia ćwiczenia, tym więcej dostrzega się szczegółów i tym na bardziej subtelne aspekty ćwiczeń zwraca się uwagę. To jak z odtwarzaniem przez kilka minut na komputerze zapętlonego sekundowego odcinka utworu. Po kilkunastu powtórzeniach ucho zaczyna słyszeć ten fragment inaczej, a wrażenie utrzymuje się nawet, gdy będziemy słuchać później całego utworu. Myślę, że na tym polega istota Qigong. Chodzi w nim o zebranie maksymalnej informacji na temat pracy ciała i umysłu, by następnie te informacje wykorzystać w korzystnym celu - na przykład usprawniając wybrany wzorzec ruchowy.

dzieki za wyjasnienie.

czy traktujesz Qigong jako ezoteryke?
czy ktos kiedykolwiek probowal zbadac dzialanie cwiczen Qigong naukowo?
Czy moga wystapic jakies szkodliwe skutki wykonywania cwiczen, albo raczej nie wykonywania ich poprawnie?

Pozdrawiam
Longinus

[budo_żwirek]

co do naukowej próby wytłumaczenia zasady działania ćwiczen Qiging poleciłbym książki Yang Jwing-Minga
mi podoba się sposób przedstawiania tych zagadnień w jego książkach - acha ! polecam angielskojęzyczne wydania - polskie tłumaczenie niekiedy jest delikatnie mówiąc "ciekawe" :wink:

Pozdrawiam

[budo_khunag]

Czy Qigong moze byc szkodliwy? Czy uprawianie go moze doprowadzic do negatywnych skutkow?

Podobno bez nadzoru nauczyciela mozna osiagnac efekt odwrotny od zamierzonego.

akupunktura dziala na tej samej zasadzie, tzn. opiera sie na meridianach i punktach energetycznych ..., a dowiedziono ze wcale nie leczy, tylko jest to przypadek efektu placebo.

Jak cos dziala, a nauka nie wie dlaczego, najlatwiej krzyknac "efekt placebo!" i sprawa zamknieta

Zreszta nawet gdyby - dziala? dziala. Jesli nawet przy wykorzystaniu efektu placebo - co z tego? Nie musze wiedziec co jest w tabletce na bol glowy - ma mnie po prostu przestac bolec.

[budo_qsion]

nadzor instruktora jest konieczny!!!

nie ma sie co oszukiwac ze ksiazkowe wytlumaczenia wystarcza.
zawsze cos moze umknac naszej uwadze, co doswiadczony instrukto wychwyci, poprawi, podpowie, itp.

a do do tega jak qigong dziala. to proponuje przyjrzec sie kilku cwiczeniom i rozwazyc ej z punktu widzenia nauczyciela w-f. przede wszystkim wzmacniaja miesnie, sciegna, cale cialo.

wydluzaja oddech. banaly przyklad: slon zyje dlugo, swinka morska - krotko.
slonik oddycha powolnie, przez co jego serce dziala wolno - na logike mniej sie zuzywa.
swinkowe serduszko zasowa jak szalone, bo oddceh jest czestrzy, stad zyje krotko.
jeste to wielkie uproszczenie, ale chyba obrazowe

do tego dochodzi przeplyw chi, czy jak sobie to chcecie nazywac, ktory niewazne czy dziala czy nie, podczas cwiczenia jest poparty wyzej wymienionymi, najbanalniejszymi aspektami cwiczenia.a to tylko tylko pobiezne przedstawienie sytuacji

[budo_longinus]

Dzieki za wyjasnienia i polecenie ksiazek.

Sa jakies rodzaje Qigongu? Czy kazdy styl kung fu ma swoj Qigong? Czy one sie czyms roznia?

[budo_qsion]

qigong jest czyms osobnym uzywanym w niektorych sztukach walki.
a temat qigong wielgachny, o ile sie nie myle w chinach jest cos na wroz biura patnetowego qigong /rejestruje sie je tam czy cos /

proponuje okreslic sobie cel cwiczenia, znalezc dobrego instruktora i do roboty :twisted:

[budo_baguaman777]

Longinusie:

...miałem na myśli, że wykonywanie tych wszystkich ruchów w sposób opisany wyżej JEST Taiji, a nie zastępuje go.

Jeśli chodzi o aspekt "ezoteryczny" - dlaczego ? Słowo "ezoteryczny" ma w kręgach ludzi związanych ze sztukami walki (szczególnie MMA...) dość niekorzystne znaczenie. Zwykle oznacza wysoki stopień nawiedzenia w połączeniu z brakiem elementarnych umiejętności praktycznych.

Znów odwołam się do muzycznej metafory: muzyka może być dziedziną bardzo uduchowioną i pełną zjawisk nieopisywalnych słowami, ale nie ma sensu o tym mówić, jeśli nie potrafi się prawidłowo zagrać kilku dźwięków. Ci, którzy to po wielu latach muzykowania słyszą i odczuwają więcej (od przeciętnego słuchacza), nie mają ochoty, by o tym wiele mówić. Ci którzy chcą o tym mówić, zwykle nie mają odpowiednio długiego doświadczenia i powinni zamiast gadać - więcej ćwiczyć. Muzyka to 90 procent warsztatu i 10 sztuki (chociaż to 10 procent jest i tak wielkie jak cała planeta). Podobnie jest z Qigong.

Domyślam się też, że zastanawiasz się nad obcym kulturowo wpływem taoizmu czy buddyzmu na Qigong. Myślę, że wpływ ten, szczególnie na podstawowym poziomie nauki jest znikomy, a nawet na bardziej zaawansowanych odnosi się do ogólnych pojęć znanych również w zachodniej filozofii. Być może niektórzy ludzie dzięki zajmowaniu się Qigong zmienili swój światopogląd, ale zwykle to ciekawość obcych kultur przyciągnęła ich do wschodnich ćwiczeń, nie odwrotnie. Jeśli ktoś nie interesuje się Wschodem, idzie na basen czy na siłownię, zamiast na Qigong

Liczy się przy tym bardzo osoba nauczyciela - w końcu nauka Qigong (i nauka dowolnej innej umiejętności), to kontakt dwóch ludzi, z których każdy wyznaje jakieś poglądy. Następuje wymiana poglądów, czasem ktoś kogoś przekona do czegoś. Oczywiście gdy nauczyciel pochodzi z Chin, wnosi swój sposób rozumienia świata i wyznawane poglądy, z krórymi można się zgadzać lub nie, albo zgadzać częściowo.

I tu nie ma reguły - często zdarza się, że bardziej "filozofują" zachodni instruktorzy niż Chińczycy. Ci drudzy wolą w kilku słowach poprawić krzywo stojącego ucznia, niż dyskutować z nim o czarach-marach i nawracać go na swoją religię. Jeśli w jakiejś szkole jest inaczej, to po prostu Qigong stanowi tam rodzaj sekciarskiego wabika: ze względu na charakter samych ćwiczeń łatwiej jest przed nowicjuszami udawać eksperta wykonując z zamkniętymi oczyma powolne ruchy dłońmi, niż np. wykonując akrobatyczne formy czy prezentując inne konkretne i łatwo sprawdzalne umiejętności.

Ale obecnie (w przeciwieństwie do lat 70-80) takie szkoły to raczej wyjątek niż reguła
Widać tą zmianę podejścia również w filmach dokumentalnych na temat Gongfu. Zupełnie inaczej zrealizowano In Search of Chi, a inaczej Mind Body Kick Ass Moves / Kick Ass Miracles :-) .

I znów długi post. Czas wyłączyć komputer i dłużej potrenować...

[budo_baguaman777]

Zapomniałem napisać o tym, na czym polegają Qigongi różnych stylów.
Sprawa jest prosta (przynajmniej na pierwszy rzut oka...): Qigong w stylach, czy to wewnętrznych czy zewnętrznych zawiera esencję ruchów i koncepcji charakterystycznych dla danego stylu.

Czasem terminem Qigong określa się (nie do końca słusznie) najprostsze ćwiczenia danego stylu, z oczywistych powodów spodziewając się, że początkujący woli ćwiczyć sekretne, egzotyczne i od wieków ulepszane Qigongi niż "zupełne podstawy" :-)

Przez esencję ruchów rozumiem charakterystyczne dla tego stylu sposoby generowania siły oraz ćwiczenia fizyczne szczególnie przydatne w treningu ze względu na preferowany w nim rodzaj technik (w zależności od stylu może chodzić o rozciagnięcie, rozluźnienie, wzmocnienie pewnych mięśni, ścięgien itp).

Przez koncepcje rozumiem ogólne podejście, które wynika ze specyfiki danego stylu (np. preferowanie miękkości i poddania albo wprost przeciwnie). Zwykle więc styl twardy będzie miał twardy Qigong, a miękki - delikatne ruchy. Nie jest to jednak absolutną regułą, ponieważ wiele stylów właśnie przez Qigong stara się zrównoważyć ćwiczącego, dodać jego praktyce nowy wymiar. Jednak zwykle na początku ćwiczenia te są odbiciem ogólnego charakteru danego stylu.

Ćwicząc nieruchome postawy albo bardzo proste ruchy można zauważyć szczegóły tak małe, że normalnie umykają one uwadze. Do tego dochodzi ćwiczenie psychiki, chociażby w cierpliwości...

Jeśli chodzi o samodzielny trening, to nie odmówiłbym mu wartości - w końcu wielu mistrzów tworzyło swoje style bez zewnętrznej pomocy, przez lata "szlifując igłę" prostych i ogólnie znanych technik. Bez wątpienia każdy, kto spróbuje samodzielnej praktyki, po kilku latach codziennych treningów odkryje przynajmniej mądre pytania, które wartałoby zadać dobremu nauczycielowi. Ale jest to także kolejne odkrywanie Ameryki - i to dla iluzorycznej oszczędności - po co wydawać pieniądze, szukać kogoś, jeździć na zajęcia, skoro można poradzić sobie samemu. Samodzielne rekonstruowanie stylu poprzez czytanie książek i samodzielne ćwiczenia jest jednak o wiele trudniejsze i zabiera więcej czasu niż nauka u solidnego nauczyciela. Nie mówiąc o tym, że szukając właściwej drogi eksperymentuje się na własnym zdrowiu.

Na koniec zatem o szkodliwości: gdy w grę wchodzi dość intensywny wysiłek, zarówno fizyczny jak i psychiczny, pojawia się też ryzyko. Każdy z nas ma pewne dobre predyspozycje ale i skłonności niebezpieczne - Qigong źle dobrany do typu psychiki czy nie liczący się ze zdrowotnymi problemami ćwiczącego może okazać się nieprzydatny lub wręcz zaszkodzić. Np. osoba, która ma skłonności do pogrążania się w fantazjach i unikania realnego świata może zrobić sobie krzywdę, włączając do swoich ćwiczeń wizualizacje czy ćwiczenia polegające na utracie kontaktu z ciałem. Albo osoby chore na serce: wykonując nieopowiednie ćwiczenia lub wykonując ćwiczenia prawidłowe w nieprawidłowy sposób (a detali jest tu naprawdę dużo) mogą pogorszyć swój stan zdrowia, zamiast go polepszyć. W najlepszym razie okaże się, że "to wcale nie działa". I mają szczęście, że nie działa !

Tyle wyjaśnień. Czas na offline i oczywiście - na trening :-)

[budo_baguaman777]

A tu ciekawy artykuł ze strony [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

"This is an excerpt from a paper I wrote with a couple other people for a class.

THE RISE of the TERM “QIGONG”
In this paper we have mostly been referring to self-cultivation practices, or to methods that would be incorporated into Qigong. It will be informative to explore the origins of the term “Qigong”, used to denote a wide range of traditional health maintenance and self-cultivation techniques. Although this pair of characters was used as far back as the Ming Dynasty (1368-1644), it was not used in the specialized sense of Qi cultivation until 1915, and it was not used in the medically therapeutic sense until 1936, when Dong Hao’s Special Therapy for Tuberculosis: Qigong was published (Cohen, 13). Despite these early appearances, usage of the term was rare until after 1949 (Zhang & Rose 2001, 118).

A potential explanation for this increased usage after 1949 is that at least some part of the Chinese Communist Party had an interest in the use of traditional methods of self-cultivation and healing, but with stated Marxist antipathies toward religious thought, it became politically necessary to establish a “scientific” basis for these practices. The term Qigong was sufficiently new, and therefore religiously neutral enough to serve as an umbrella term for practices stemming from the diverse cultural threads we have touched upon so far. The newness of this term helped to create the image of an emerging field of knowledge, divorced from the “superstitions” of the past.

By 1957 at least two Qigong sanatoriums, two training centers and a research institute had officially been set up. In 1959 China’s Ministry of Public Health sponsored the National Qigong Conference in Beidaihe, Hebei province, inviting representatives from 17 provinces (McGee & Chow, 16; Cohen, 21). Qigong also had an official spokesman, Liu Guizhen, whose 1957 book The Practices of Qigong Therapy, helped to establish Qigong as a legitimate category of knowledge in China, by describing Qigong in non-spiritual terms with a focus on breathing methods (McGee & Chow 1994, 16; Zhang & Rose 2001, 118; Chen 2003, 65).

These efforts were of little benefit at the start of the Cultural Revolution in 1966, when Qigong was labeled mixin or “superstition”, along with many other traditional practices, and officially prohibited (Chen, 65; Cohen, 21-2). If a person openly practiced any sort of self-cultivation or non-physical healing technique, he could be strongly censured or worse.

Despite the highly unfavorable conditions for Qigong during the Cultural Revolution, traditional techniques continued to be passed on from teacher to disciple and new forms were developed. One form of Qigong, which played a major part in the explosion of interest in Qigong in the 1980's, was developed in the late 1960's by Guo Lin, a former actress who had uterine cancer that had spread after surgery and had been deemed untreatable. Recalling her experiences with self-cultivation techniques as a child, she used her intuition to develop a form of walking Qigong and recovered fully to live until 1984, when she died of other causes (McGee & Chow, 39).

THE ACCEPTENCE of MEDICAL QIGONG
According to Jerry Alan Johnson, PhD, DTCM, DMQ (China), in his textbook Chinese Medical Qigong Therapy, Qigong received official sanction again in 1975, at the end of the Cultural Revolution, when a high party official, who was suffering from a disease that neither Western medicine nor TCM could treat, went to one of the few Qigong clinics in the country and was cured; “Before long, there were hundreds of Medical Qigong hospitals and clinics throughout China” (2000, xxxii). This was the start of a major shift in the Chinese health care system. Since that time, Qigong has become deeply integrated with the rest of China’s health care system. In a forward to the aforementioned text, Jampa Machenzie Stewart, DOM, states that “according to current estimates, Medical Qigong doctors are now meeting 15% of China’s national medical needs” (xxv). This figure may be difficult to believe, but if it has any basis in fact, it signifies widespread utilization and acceptance.

An extensive system in support of Medical Qigong therapy and training verifiably exists. There are Medical Qigong colleges, and departments in TCM universities, as well as entire specialty hospitals devoted to Qigong care. Much as there might be a GI clinic in a Western hospital, there is a Qigong clinic in many major urban Chinese hospitals. In order to become a DQM (Doctor of Qigong Medicine), people undertake a three year course of study, which includes three to five hours of daily Qi cultivation exercises on top of classroom studies of Qigong, TCM theory, and biomedicine. This is followed by a six month to one year internship at a program affiliated hospital or clinic (7).

The modes of treatment vary widely from one location to the next, but they can be broadly divided into Qi-emission therapy and the prescription of Qigong exercises. In Qi-emission therapy, the practitioner uses Qi to directly affect the health of his patients. Some practitioners claim they are using their own Qi, while others claim to tap into some larger source of Qi. Either way, the patient is a passive participant in the healing process. With the prescription of Qigong exercises, the patient becomes an active participant in his own healing, utilizing the Doctor’s expertise to select the best exercises for his condition and then taking the responsibility to do the exercises either on his own, or with a group of similar patients. In both Qi-emission and exercise prescription the goal is to regulate the patient’s Qi such that he recovers from illness.

POPULAR QIGONG MOVEMENTS
Though rapid development was occurring in the medical sphere and the average Chinese citizen was becoming aware of Qigong, Qigong did not gain great cachet as a popular practice until the early 1980's, when a news story was aired on national TV about Feng Jian, a national badminton champion who cured himself of lung cancer in ten months after denying Western treatment. His treatment method was practicing Guo Lin Qigong for twelve to fourteen hours a day (McGee & Chow 6-7). By 1987 Qigong was practiced by at least twenty million Chinese. By 1992, estimates were between seventy to eighty million (Cohen, 22).

In her book, Breathing Spaces: Qigong, Psychiatry and Healing in China (2003), Nancy Chen argues that two primary factors, amongst many, drove this explosive growth. The first was market reform of the health care system, as Chinese hospitals and clinics moved increasingly to a fee-for-service model, and work units began covering fewer and fewer medical expenses. This naturally led to a feeling of insecurity for the majority of people who did not have large incomes, and created a practical need for ways to maintain health that were cheap, if not free. Qigong exercises fulfilled this need.

The second factor was more ephemeral, though perhaps no less powerful for some people. By either practicing Qigong exercises or by being healed by another outside of the normal institutions of society, a Qigong participant discovers a new locus of power other than the State. This presents the opportunity to either subsume oneself to the influence of a charismatic healer, with whom one has had fewer bad experiences than with the State, or else to form new social networks with fellow practitioners and to realize that one has the power to affect the quality of one’s own life at a level that obviates much of State discourse. Such emerging leaders and groups drew from all levels of society, and so Qigong represented a force which could potentially lead to a reconfiguring of society in terms less dependent on State control.

The decoupling effect of self-cultivation exercises from the State has been a driving force behind secret societies and peasant uprisings throughout Chinese history (Chen 10-1). Qigong, however, was a phenomenon amongst party officials as well as the poor and disenfranchised. The State promoted it as a health preservation exercise unique to China. Later, some people within the Party became wary of its subversive potential and made efforts to exert control.

By the late 1980's and early 1990's charismatic leaders were giving mass “Qigong talks”, sometimes in sports stadiums holding tens of thousands of spectators, often charging a week’s wages for each ticket. People went to these talks to receive the master’s Qi and they often demonstrated their reaction to this Qi rather explicitly, by running up and down the aisles, by vocalizing strange sounds, or by doing martial arts forms (63). These sorts of gatherings emphasized the spiritual aspects of Qigong, in however coarse a form, and as such represented a potentially destabilizing influence to the State. The crackdown occurred in 1991, when “unscientific Qigong” was banned, and any organization or individual teaching or practicing Qigong had to acquire registration from the government. Groups of people practicing in parks had to fly banners declaring their affiliation with an appropriately registered group (148-9).

This move had less the effect of dampening the popularity of Qigong than of consolidating practitioners under fewer masters and groups. One group, which was to provide the greatest challenge to the State, actually began after the 1991 regulations. This group was Falun Gong, whose leader, Li HongZhi, originally registered under the Qigong Research Association, but eventually decentralized his organization and stopped charging fees for instruction (Schechter 2000, 95). He immigrated to the U.S. in 1996 and his books were banned in 1997 (95, 183). His group continued to grow however, and its participants became increasingly active in opposing what they perceived as unfair media attention. They organized through the internet, and would regularly hold protests outside the offices of media organizations that carried negative stories about them, often securing retractions and subsequent favorable stories, until one of their protests was broken up by riot police and several people were arrested. A few days later, on April 25, 1999, ten to fifteen thousand people showed up at Zhongnanhai, the Party leadership compound, to appeal for better media treatment and the release of the arrested protesters (44). The assembly was peaceful, with none of the banners usually seen at political demonstrations, just a bunch of people standing around, reading Falun Gong books, or doing Falun Gong exercises. Many of the people present held positions of authority within society and some of these people spoke with Premier Zhu Rongyi, after which the crowd dispersed (47).

Many people in the Party viewed this demonstration of organizing ability by Falun Gong as a dire threat. After a period of internal struggle, a course of action was decided upon and Falun Gong was banned on July 22, 1999 (96). An all out media campaign was launched against Falun Gong, the likes of which had not been seen since the Cultural Revolution. For example, from July 21-25, all that was shown on national TV was a government anti-Falun Gong documentary (Chen, 178).

It turned out that Falun Gong did not fade quickly. The government dug in its heels, banning a number of other Qigong organizations, continuing the media assault against Falun Gong and detaining anyone who openly practiced it (Schechter, 96). Falun Gong practitioners continued to make symbolic protests by attempting to practice in high profile places at sensitive times.

In this polarized atmosphere the popular practice of Qigong has largely been forced underground (179). It is difficult to determine the state of affairs in China today, but the days of popular Qigong organizations and mass Qigong gatherings appear to have ended for at least the near future.

Bibliography
• Cen, Yuefang. Chinese Qigong Essentials. Beijing, China: New World Press, 1996.

• Chen, Nancy N. Breathing Spaces: Qigong Psychiatry and Healing in China. New York: Columbia University Press, 2003.

• Cohen, Kenneth S. The Way of Qigong: The Art and Science of Chinese Energy Healing. New York: Ballantine Books, 1997.

• Feng, Gia-Fu and Jane English. Lao Tsu Tao Te Ching. New York: Random House, 1972.

• Johnson, Jerry Alan. Chinese Medical Qigong Therapy: A Comprehensive Clinical Text. Pacific Grove, California: The International Institute of Medical Qigong, 2000.

• Kohn, Livia. Daoism and Chinese Culture. Cambridge, Massachusetts: Three Pine Press, 2004.

• McGee, Charles T. and Effie Poy Yew Chow. Qigong: Miracle Healing from China. Coeur d’Alene, Indiana: Medipress, 1994.

• Schechter, Danny. Falun Gong’s Challenge to China: Spiritual Practice or “Evil Cult.” New York: Akashic Books, 2000.

• Shima, Miki. The Medical I Ching. Boulder, Colorado: Blue Poppy Press, 2005.

• Wang, Xinde. 64 Leg-Attack Methods of Shaolin Kungfu. Hong Kong: Hai Feng Publishing Company, 1983.

• Yeh, M.L., T.I. Lee, H.H. Chen, and T.Y. Chao. “The influences of Chan-Chuang qi-gong therapy on complete blood cell counts in breast cancer patients treated with chemotherapy.” Cancer Nursing 29, no. 2 (March-April 2006): 149-55.

• Yang, Jwing-Ming. Chi Kung Health and Martial Art. Boston, Massachusetts: Yang’s Martial Arts Academy, 1985.

• Zhang, Yu Huan and Ken Rose. A Brief History of Qi. Brookline, Mass.: Paradigm Publications, 2001.

• Zhang, Yu Huan and Ken Rose. Who Can Ride the Dragon? Brookline, Mass.: Paradigm Publications, 1999."

[budo_daniel g.]

Witam!
Od kilkunastu lat zajmuję się Tai Chi I Chi Kung i jak do tej pory nie spotkałem się ze szkodliwym wpływem tych ćwiczeń, jeśli ktoś się spotkał to mam prośbę o takie informację, chodzi mi o osobiste doświadczenie, nie o jakieś informacje dostępne w sieci. Bo jeśli nie ma takich, to nie można pisać o jakikolwiek złym wpływie Chi Kung na zdrowie człowieka. Najwazniejsze jest doświadczenie osobiste. Powyższe posty Baguaman są bardzo ciekawe, ale nie przesądzajmy sprawy bez mocnych dowodów.
Ps. jaki to był Chi Kung, jakie objawy?

[budo_khunag]

i jak do tej pory nie spotkałem się ze szkodliwym wpływem tych ćwiczeń

Co oznacza, ze robisz poprawnie

Zly Qigong - zle efekty, tak na moja logike.

[budo_skiper]

Kiedyś był temat o niebezpieczeństwach chikung - warto przeczytać:
http://budo.net.pl/v...der=asc&start=0

[budo_daniel g.]

Dzięki za podpowiedź przeczytałem wszystko i trochę mi się w głowie kręci, ale mój prosty Chi Kung 8 części brokatu nie jest groźny sprawdzam go przez lata intensywnie, a mój znajomy ćwiczył go nawet przez całą noc, poza tym tego akurat Chi Kungu jest wiele odmian i wersji, ludzie jednak mają różne talenty i wiele rzeczy przekręcają, skracają i ulepszają, a to bardzo niedobrze, temat chyba zamknięty.

[budo_oldman]

Co oznacza, ze robisz poprawnie

Zly Qigong - zle efekty, tak na moja logike.

To zbytnie uproszczenie ... zlie wykonywany Qi Kung poprostu może nie działać i już...

[budo_tsailifo]

Dzięki za podpowiedź przeczytałem wszystko i trochę mi się w głowie kręci, ale mój prosty Chi Kung 8 części brokatu nie jest groźny sprawdzam go przez lata intensywnie, a mój znajomy ćwiczył go nawet przez całą noc, poza tym tego akurat Chi Kungu jest wiele odmian i wersji, ludzie jednak mają różne talenty i wiele rzeczy przekręcają, skracają i ulepszają, a to bardzo niedobrze, temat chyba zamknięty.

Nie wszyscy uważają "8 kawałków brokatu" za chi-kung

[budo_daniel g.]

Z tego co wyczytałem jest mnóstwo rodzjów Chi Kung, prostych i bardziej złożonych, upraszczając 8 części brokatu, to ćwiczenia oddechowe, a praca z oddechem, to praca z Chi, a tłumacząc Chi Kung, to właśnie chodzi o pracę z Chi, tak sobie właśnie myślę.

[budo_maciej t]

Inna sprawa definicja Chi-Kung a inna , kto dane systemy ćwiczeń do Chi-Kung zalicza a jakie nie...
"8 Kawałków Brokatu" jest bardzo znanym zestawem ćwiczeń i przez większość systemów zaliczane jest do Chi-Kung.