8 odpowiedzi w tym temacie

[budo_konvi]

Mam takie pytanko, można powiedzieć, z pola ekonomii (wiadomo - racjonalizacja zysku z włożonego kapitału). Chodzi o rozciąganie w systemach wewnętrznych kung-fu (a bo można czas przeznaczony na rozciąganie przeznaczyć na inny rodzaj treningu). To znaczy, na ile jest to potrzebne, czy zwraca się na to jakąś uwagę. Jeżeli tak, to ile tego rozciągania, czy aż do robienia szpagatów, czy raczej tylko trochę. A może w ogóle pominąć, jako nieistotne i zająć się raczej w zwolnionym czasie "staniem".
Może trochę pogmatwałem, a może jednak nie. W każdym razie będę wdzięczny za odpowiedź.

[budo_dacheng]

Nie ma stylu wewnętrznego w którym by nie wykonywano w ogóle ćwiczeń o charakterze stretchingowym. Z tym że niekoniecznie muszą być to odrębne ćwiczenia, których jedynym celem jest rozciąganie. Np. stanie w odpowiednich ćwiczeniach zhan zhuang działa rozciągająco. Dla uzmysłowienia w czym rzecz, czy np. w hatha jodze robią oddzielnie asany, a oddzielnie rozciąganie? Czy ktoś ćwiczący jogę pyta, czy może raczej zrezygnować z rozciągania, a więcej czasu poświęcić na asany? :-)

[budo_konvi]

No, oczywiście, masz rację. Ale mi rozchodziło się trochę o co innego. Czy oprócz tych ćwiczeń zhan zhuang (które zapewne niespecjalnie przypominają szpagat) nie powinno wykonywać się dodatkowo zwykłego strechingu. To znaczy, czy takie, powiedzmy, rozciąganie bardziej "radykalne" nie wspomaga procesu nauki (większe możliwości ruchowe, ewentualnie mniejsza podatność na kontuzje), czy raczej jest zbędne, a wystarczającym jest rozciąganie, niejako przy okazji, w czasie praktykowania zhan zhuang.
Uff, ale mi się zdanie stworzyło, ale chyba już wyjaśniłem, o co mi chodzi [/list]

[budo_ukyo78]

Jakie kung fu pewnie jeszcze zalezy?

[budo_ukyo78]

Sorry za post bez sensu cos mi sie zle wyswietlilo i stad ten post po temacie juz troche. Ja cwicze Tai chi bez zadnego dodatkowego rozciagania i w tej chwili mam wiekszy luz w nogach niz po kilku latach taekwondo. Chciaz takich wyskokoobrotowek to chyba bym juz nie zrobil. Z tego co wiem w samym TC powinno sie na poczatku przykladac pewna wage do cwiczenia w bardzo niskich pozycjach wlasnie po to zeby ta elastycznosc wzrosla.

[budo_konvi]

No dobrze, ale jak zaczynałeś ćwiczyć, i zaczynałeś od robienia niskich pozycji, to nie miałeś żadnych problemów? Wiesz, początkujący stara się obniżyć pozycję, ale nie ma tego rozciągnięcia, to mu się tu i ówdzie ścięgna zbyt mocno napną, kolanka też nie zawsze pojawią się tam, gdzie powinny być. Ogólne spięcie. A może i ból. Nie prawda?

[budo_dacheng]

Ależ to rozciąganie "mimochodem" może być jednocześnie bardzo "radykalne". Oczywiście nie mówię tu o pozycjach typu chengbao zhuang, czy "trzymanie dzbana", ale są ćwiczenia pozycyjne bardzo radykalnie rozciągające. Są też inne ćwiczenia, np. w yiquan ćwiczymy (np. jeden z wariantów da bu) rzeczy dość "zbliżone" do szpagatu. Podobnie jest w innych stylach. Np. w formach taijiquan sekwencje xia shi, które ćwiczy się powoli, miękko, ale stopniowo coraz niżej i wkrótce ćwiczący niemal robi szpagat. Tyle że wykonując te ćwiczenia jednocześnie uzyskuje wiele innych korzyści, a nie tylko rozciąganie. Tak więc z punktu widzenia długotrwałego treningu, rozciąganie, czyli zwiększenie elastyczności, a zatem i zabezpieczenie przed kontuzjami następuje. Sam szpagat to akurat rzecz w sumie mało istotna, chodzi o całe ciało, a nie tylko rozciąganie związane z możliwościa wykonania szpagatu. I to bardziej całościowe podejście do rozciągania w zasadzie we wszystkich stylach wewnętrznych jest.
Inną kwestią jest natomiast doraźne i szybkie przygotowanie do intensywnego, gwałtownego wysiłku np. sparingu. Wtedy zdecydowanie potrzebna jest intensywna rozgrzewka wraz z rozciąganiem. Ale to zupełnie inna kwestia.

[budo_dacheng]

Odnośnie tego, że w taijiquan na początku powinno się ćwiczyć nisko. Hmm. Przypuszczam, że odnosi się to do stylu Chen i tego co mówił Chen Zhaokui. No tak, tylko trzeba zdawać sobie z tego w jakim to było mówione kontekście. A mianowicie Chen Zhaokui ćwiczył pod okiem swojego ojca Chen Fake od bardzo wczesnego dzieciństwa. I twierdził, że dawniej w Chenjiagou zasada byłą taka, że zaczynano ćwiczyć w niskich, rozciągniętych pozycjach, by uzyskać dobre podstawy - tzw. wersja dipan, później przechodzono do pozycji średnich - zhongpan, a na wyższym poziomie do pozycji wysokich, ruchów bardziej subtelnych - gaopan. Tylko, że chodziło o cykl treningu od najmłodszych lat, gdy dziecko nie utraciło jeszcze naturalnej dla niego elastyczności.
Ponadto trzeba sobie zdawać sprawę z innych niż u nas nawyków dotyczących codziennego życia, sposobu poruszania i przyjmowanych pozycji. A i tak, gdy Chen Fake uczył ludzi którzy rozpoczynali u niego naukę nie jako dzieci, a w wieku średnim, to nigdy nie zaczynali od niskich pozycji - dipan, ale zawsze od pozycji średnich zhongpan, nie wymagających dużej elastyczności i nie obciążających nóg. W przypadku tych osób pozycje były obniżane stopniowo. Czyli wszystko zgodnie ze zdrowym rozsądkiem.

[budo_konvi]

Doszliśmy do sedna - zdrowy rozsądek i właściwe wyczucie.
No tak, a co ma zrobić osoba wybitnie lubująca się w regulaminach i jasnych zasadach, jak ja? :-)
No, dobra, trochę żartuję.
Dzięki za odpowiedzi.