2 odpowiedzi w tym temacie

[malwina]

Niebawem wybieram się służbowo m.in. do Chin i natknęłam się przez przypadek na takowy artykuł:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
i nie powiem trochę mnie to zmartwiło. Czy ktoś może mi fachowo poradzić czy jest się czym przejmować ?
Z góry dziękuję za odpowiedzi.

[MaC406]

Koleżanko, wystarczy przeczytac ten artykuł do konca .

Cytat :

"Szczepi się tylko osoby szczególnie narażone na zachorowanie, np. archeologów pracujących w dżungli i żołnierzy kontyngentów ONZ. Trzy dawki szczepionki podawane są co 14 dni, a dawka przypominająca po 3-4 latach.
Szczepienie przeciwko japońskiemu zapaleniu mózgu nie jest zalecane wszystkim osobom podróżującym do Azji. Szczepionka obarczona jest efektami ubocznymi, zaś ryzyko zachorowania wśród turystów jest niewielkie. Możliwość szczepienia powinny rozważyć osoby, które mają zamiar przebywać co najmniej miesiąc na terenach ryzyka podczas okresu dużej aktywności komarów, zwłaszcza wtedy gdy będą odwiedzać tereny wiejskie, zaś osoby przebywające krócej niż 30 dni na terenach ryzyka powinny otrzymać szczepienie w przypadku rozwijającej się tam epidemii. Podróżni powyżej 55 roku życia obarczeni są większym ryzykiem rozwoju objawów neurologicznych w przebiegu choroby i z tego względu także powinny zostać zaszczepione przed wyjazdem na tereny endemiczne.
Przeciwwskazania do szczepienia obejmują dzieci poniżej 1 roku życia, kobiety w ciąży oraz osoby aktualnie chore na inne choroby (ze szczepieniem powinny zaczekać do pełnego wyzdrowienia).
Podróżni powinni zabezpieczać się także poprzez zapobieganie pokłuciom przez komary: ograniczać przebywanie na zewnątrz od zmierzchu do świtu, nosić wówczas ubrania z długimi rękawami i nogawkami, używać na odsłonięte części ciała środki odstraszające komary, przebywać w pomieszczeniach z klimatyzacją lub siatkami zabezpieczającymi przed komarami."

[MaC406]

Z poradni medycznej :

SZCZEPIENIA OCHRONNE
PRZED PODRÓŻĄ
LUB POBYTEM ZA GRANICĄ

Szczepienia są najlepszym sposobem ochrony przed szeregiem chorób rozpowszechnionych w krajach klimatu gorącego. Wiele chorób występujących również w klimacie umiarkowanym (np. w Polsce) występuje znacznie częściej w krajach rozwijających się i stanowi istotne zagrożenie zdrowia dla osób odwiedza-jących te rejony.
Najważniejsze dane o różnych, zalecanych w podróżach szczepieniach zestawiono w tabeli pt. Szczepienia ochronne przydatne w podróżach zagranicznych.
Kto wykonuje szczepienia?
Szczepienia ochronne wykonywane są w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i innych wyspecjalizowanych placówkach, Szczepienia przeciw żółtej gorączce wykonują wybrane punkty szczepień zatwierdzone przez Światową Organizację Zdrowia, zlokalizowane najczęściej w stacjach sanitarno-epidemiologicznych (w załączeniu).
Kiedy należy rozpocząć szczepienia?
Aby mógł być określony optymalny okres szczepień należy zgłosić się w punkcie szczepień najlepiej 6 do 8 tygodni przed wyjazdem (minimum 4 tygodnie). Czas ten zapewnia maksymalnie szeroki stopień zabezpieczenia przed chorobami w przewidywanym rejonie pobytu. Należy posiadać przy sobie informację o przebytych wcześniej szczepieniach ochron-nych.
O czym powinno się poinformować zlecającego szczepienia lekarza?
Niektóre choroby alergiczne i przewlekłe, stosowanie leków bywają przeciwwskazaniem do przeprowadzenia pełnego zakresu szczepień ochronnych.
Również ciąża ogranicza zastosowanie niektórych szczepionek. Przed poddaniem się szczepieniu należy wyraźnie poinformować lekarza o tych faktach, aby mógł on wybrać optymalne szczepienia dostosowane do potrzeb indywidualnych.
Kto informuje o potrzebnych szczepieniach?
Ponieważ przepisy o szczepieniach w poszczególnych krajach są różne i często ulegają zmianom, zaleca się zwrócić o poradę do lekarza prowadzącego szczepienia ochronne. O tym czy dane szczepienie jest wymagane, czy tylko zalecane – informuje placówka odpowie-dzialna za prowadzenie szczepień.
Obowiązkowe szczepienia w międzynaro-dowym ruchu turystycznym.
Międzynarodowe przepisy sanitarne mają na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Obecnie, według tych przepisów, jedynie szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest uznawane za obowiązkowe, tym niemniej w niektórych krajach można spotkać się z żądaniem przedstawienia świadectwa przeciwko innym chorobom (zakażenia me-ningokokowe). Fakt poddania się szczepieniu obowiązkowemu musi być zapisany w międzynarodowym świadectwie szczepień („żółta książeczka"), podpisany i uwierzytelniony przez uprawnionego lekarza. Brak świadectwa szczepień może narazić Cię na kłopoty przy wjeździe do niektórych krajów (konieczność szczepienia na przejściu granicznym, zatrzymanie, żądanie łapówki).
Żółta gorączka - jest chorobą wirusową, często o śmiertelnym przebiegu, przenoszoną przez komary. Występuje w północnej części Ameryki Południowej i w Afryce (patrz mapka). Niektóre kraje wymagają szczepienia przeciwko żółtej gorączce od wszystkich podróżnych wjeżdżających na ich terytorium. Wiele krajów wymaga go tylko od przyjeżdżających z krajów, w których żółta gorączka występuje endemicznie. U dzieci szczepienie to jest obligatoryjne zazwyczaj dopiero po ukończeniu 1 roku życia. Dokładne informacje dostępne są w punktach szczepień przeciwko żółtej go-rączce. Szczepienie jest bardzo dobrze tolerowane i daje doskonałą, utrzymującą się co najmniej 10 lat odporność. Szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest wskazane na całym obszarze występowania tej choroby, również jeśli nie jest tam obowiązkowe. Szczepienie jest ważne 10 lat, skuteczne po 10 dniach po pierwszym szczepieniu, a natychmiast po powtórnym szczepieniu.
Rozprzestrzenienie żółtej gorączki wg Świa-towej Organizacji Zdrowia (WHO) (patrz mapka)
Szczepienia powszechnie zalecane
Tężec i błonica – tężec to ostra choroba zakaźna, o ciężkim, często śmiertelnym rokowaniu. Do zakażenia może dojśc po zainfekowaniu rany, nawet drobnego otarcia naskórka.
błonica – ostra choroba zakaźna wywołana przez maczugowca błonicy. Główne objawy: gorączka, wymioty, ból gardła, trudności w połykaniu.
W Polsce zachorowania na tężec i błonicę notowane są rzadziej niż w krajach rozwijających się. Szczepienie lub dawka przypominająca szczepienia ochronnego raz na 10 lat przeciwko tym chorobom są bardzo zalecane podróżnym w każdym wieku.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A -
osoby podróżujące do tropiku bardzo często skarżą się tam na problemy żołądkowo – jelitowe i zapadają na zapalenie wątroby. W większości przypadków chodzi tu raczej o łagodne zapalenie wątroby typu A (żółtaczka pokar-mowa, wirusowe zapalenie wątroby). Do dyspozycji jest szczepionka, która wobec znacznego ryzyka zarażenia jest zalecana wszystkim podróżującym do krajów rozwijających się.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B - jest z reguły przenoszone przez krew (transfuzje, narzędzia chirurgiczne, igły do strzykawek, tatuowanie i akupunktura), również kontakty seksualne. Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jest wskazane u osób z ryzykiem takiego narażenia lub u osób planujących pobyt w którymś z rozwijających się krajów.
Wybrane schorzenia mogące stanowić zagrożenie dla turystów
Dur brzuszny - jest ciężką, gorączkową chorobą zakaźną rozpowszechnioną we wszystkich krajach klimatu gorącego. Szczepienie jest celowe u wszystkich podróżujących, którzy odwiedzają kraje wysokiego ryzyka narażenia lub gdzie odżywiają się w niekorzystnych warunkach higienicznych, przechodzą operacje na jamie brzusznej lub muszą przyjmować leki przeciw nadkwasocie żołądka.
Meningokokowe zapalenie opon mózgowych - szczepienie wchodzi w rachubę u osób, które dłużej zatrzymują się w zakażonych regionach Afryki, Azji lub Ameryki Południowej lub też w czasie trekkingu w Nepalu.
Wścieklizna - występuje na rozległych rejo-nach Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Atakuje ona tam często psy oraz inne zwierzęta domowe i dzikie. Szczepienie jest wskazane u osób narażonych zawodowo lub u rodzin, mieszkającym dłuższy czas w tych rejonach i mających kontakty ze zwierzętami. Szczególnie narażone są dzieci!
Gruźlica - jest chorobą szeroko rozpowszechnioną w krajach rozwijających się. Wskazane jest wykonanie próby tuberkulinowej u osób przebywających tam przez dłuższy okres czasu, mającym częsty kontakt z miejscową ludnością (personel medyczny, wolontariusze)
Kleszczowe zapalenie opon mózgowych i mózgu - jest przenoszone przez kleszcze. Szczepienie ochronne wskazane jest u osób, które na gruncie zawodowym lub w czasie spędzania czasu wolnego (jogging, miłośnicy przyrody) przebywają w lasach (zwłaszcza poszycie leśne)na terenach zagrożonych wiosennym zapaleniem opon mózgowych i mózgu. Informacje o rejonach endemicznych są osiągalne u lekarza domowego lub w aptekach.

Japońskie zapalenie mózgu - podróżującego na Daleki Wschód dotyka wyjątkowo rzadko. Szczepienie jest tylko wtedy celowe, jeśli w miesiącach letnich przebywa się co najmniej 2 miesiące w leśnych terenach wiejskich oddalonych od dużych ośrodków.Szcepionka niedostępna w Europie.

Malaria – brak szczepionki, choroba przenoszona jest przez komary. Jedna z najważniejszych chorób, o których warto zasięgnąć informacji przed podróżą do regionów gdzie występuje ona endemicznie. Każdego roku ok. 2 mln osób umiera z powodu tej choroby. W przypadku wystąpienia po powrocie do kraju objawów grypopodobnych (temperatura, bóle mięśniowe, dreszcze) należy natychmiast udać się do lekarza informując go o pobycie w kraju wysokiego ryzyka występowania tej choroby.