Brak odpowiedzi do tego tematu

[EXPERTO]

Glukozamina - substancja regenerująca stawy

Glukozamina jest naturalną substancją regenerującą stawy i odbudowującą nową i zdrową chrząstkę.

Pozyskuje się ją dzisiaj w postaci ekstraktu ze skorupiaków - krabów, krewetek, homarów. Obecna jest również w chrząstce rekinów.

W organizmie ludzkim stanowi ważny składnik kolagenu – naturalnego spoiwa wiążącego komórki, nadającego elastyczność tkance łącznej w chrząstce i ścięgnach i budującego chrząstkę.

Pod względem biochemicznym tworzy molekułę białkowo-węglowodanową, czyli aminocukier, składający się z aminokwasu i cukru (glukozy).



Glukozamina może występować w kilku postaciach jako:

- chlorowodorek glukozaminy,

- N-acetylo-glukozamina,

- jodowodorek glukozaminy,

- siarczan glukozaminy.



Na podstawie badań uważa się, że glukozamina w postaci chlorowodorku jest praktycznie bezużyteczna. Z kolei jodowodorek glukozaminy może mieć niekorzystny wpływ na gruczoł tarczycowy i metabolizm tarczycy (ze względu na zawartość w tej postaci glukozaminy jodu). Najczęściej polecana jest więc glukozamina w postaci siarczanu – substancji przebadanej jak dotychczas najdokładniej.

Siarczan glukozaminy wchodzi w skład większych substancji cukrowych, takich jak siarczan chondroityny, siarczan keratanu czy hialuronian.

Wszystkie te składniki są ważnymi naturalnymi substancjami budującymi zarówno pancerze skorupiaków jak i fundamenty chrząstki w ludzkim organizmie. Z ostatniego względu coraz szerzej wykorzystuje się preparaty zawierające glukozaminę w leczeniu zwyrodnienia stawów. Ponieważ jest to dolegliwość przysparzająca ogromnych kłopotów zdrowotnych coraz większej liczbie ludzi warto poświęcić jej kilka słów.

Zwyrodnienie stawów jest schorzeniem spowodowanym stopniowym pogarszaniem się stanu chrząstki. Chrząstka jest substancją białkową wyścielającą powierzchnie współpracujące między kośćmi.U osób zdrowych ta ochronna powierzchnia jest elastyczna i gładka. Natomiast u osób starszych następuje jej degeneracja – ulega ona zniszczeniu z równoczesnym wysychaniem z powodu pogarszającej się produkcji mazi stawowej w wyniku niedokrwienia, niedotlenienia i niedostatecznego zaopatrywania w niezbędne składniki budulcowe.Wynikiem szczególnej degeneracji jest odsłonięcie powierzchni stawowych kości. Nie trzeba mówić, że powoduje to ból. Pojawiają się stany zapalne, następuje zmniejszenie przestrzeni stawowej, powstają wyrośla kostne (ostrogi) oraz stwardnienie kości podchrząstkowej. W końcu może dojść do zesztywnienia stawów i utrudnienia poruszania się. Mamy tu do czynienia ze swoistym błędnym kołem. Chory czuje ból, więc porusza się niechętnie. To powoduje dalsze niedokrwienie stawów, ich niedotlenienie i niedożywienie, stan chrząstki pogarsza się, więc bóle wzmagają się, chory tym bardziej nie chce poruszać się, pogarsza się zdrowie itd.

Farmakoterapia zaleca przede wszystkim stosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych (NSAID) w postaci aspiryny czy ibuprofenu przynoszących ulgę w bólu. Radykalnym rozwiązaniem jest w szczególności operacja stawu (np. biodrowego).Badania naukowe wskazują, że glukozamina nie tylko działa przeciwbólowo, ale pomaga organizmowi odbudować uszkodzoną tkankę chrzęstną. Dzieje się to na skutek dostarczania przez glukozaminę podstawowego surowca niezbędnego do budowy zdrowej chrząstki – tzw. proteoglikanów (związków wielocukrów i białek).Wspomieć należy, że przyjmowanie niektórych suplementów zawierających glukozaminę należałoby połączyć z jednoczesnym przyjmowaniem MSM – metanu metylosulfonylowego (inaczej: metylosulfonylometan) – biologicznie czynnej siarki. Organiczna siarka jest niezbędna komórkom tkanki chrzęstnej do produkcji cząsteczek cukru, które stanowią elementy budulcowe chrząstki. Jednak w przypadku przyjmowania glukozaminy w postaci siarczanu nie jest to niezbędne.

Podsumujmy na zakończenie działanie glukozaminy:

· zmniejsza bóle (może to nastąpić nawet dopiero po ok. 2-3 tyg. stosowania – nie przejmuj się więc brakiem zauważalnych efektów już na początku kuracji),

· likwiduje stany zapalne przy zwyrodnieniach i urazach stawów,

· zatrzymuje degenerację chrząstki i stymuluje jej regenerację (m.in. poprzez dostarczanie składników budulcowych – proteoglikanów i stymulację działania chondrocytów – komórek tkanki chrzęstnej).

Warto pamiętać o jednym – dopóki na powierzchni stawów pozostaje niewielka choćby ilość tkanki chrzęstnej, zawsze istnieje możliwość jej odbudowy.


źródło: www.eioba.pl