budo_szames

Przeglądałem z grubsza wymianę uwag pomiędzy nie zaprzyjaźnionymi strony i muszę rzec, iż mój Sensei i Jego sekcja również była uprzynależniona do W.S.I.Poland. Bardzo miło wspominam czas treningów w Wałczu, jeszcze dziś robi mi się gorąco na ich wspomnienie, lecz kiedy widzę ostrą wymianę zdań zakrawającą na kłótnię, to....jestem szczęśliwy, że nie należymy do żadnego ze związków, bowiem żar kłótni do nas nie dociera, a to, że nie należymy do żadnego ze związków, nie znaczy, że trenujemy gorsze karate.
Jednocześnie smuci mnie to, że to, co robimy, co bardzo lubimy, co dla wielu jest życiową pasją, potrafi nas tak podzielić. A uprawianie karate ma być PRZYJEMNOŚCIĄ, jak mawia mój Sensei.
Oss![/list]

Chodziło pewnie o - skuchy .

Wydaje mi się, że nie ma się co śmiać z decyzji lekarskich, którzy radzą uprawiającym sport zwolnić tempo. Muszą mieć ku temu jakieś podstawy. Nie wiem, czy słyszeliście o żołnierzu zawodowym z Ustki, biegającym maratony. Krytycznego dnia przed zawodami czuł się dobrze, a jednak serce nie wytrzymało, no i zipa dumna, dziś już go nie ma . Możemy jedynie przypuszczać, czy on również otrzymywał takie "dobre" rady, z których my się uśmiechamy. A z drugiej strony, też znam osobiście 80-letnich panów biegających długie dystansy i to sport jest podstawą ich dobrego samopoczucia.

Mężczyzna staje się stary kiedy zaginie trójkącie lodówka – sracz - telewizor.

Hm....no cóż, te dwie pierwsze rzeczy są potrzebne , bez tego nie ma mowy o treningu. Zaś telewizor może nie istnieć.

...i tak też mam zamiar robić. Nie po to kupiłem nowiuśkie kimono, by odpuścić . Napisałem jedynie tego posta, bo pomyślałem sobie, że może w swej karierze spotkaliście się z podobnymi zastrzeżeniami lekarzy.