budo_benedictus

Ja powiem, co ja robię, gdy kolana zaczynają mi siadć. U mnie podłoże nie leży w problemach z wią/ęzadłami (przynajmniej w tej chwili). Przede wszystkim stosuję różnego rodzaju maści z glukozaminą, wcierane doraźnie. Poza tym - cały czas jestem na kuracji tabletkami z tym właśnie środkim. Ważne jest, aby takie tabletki brać co najmniej sześć tygodni, potem 1-2 miesiące przerwy i znowu to samo. Natomiast terapia z lodem i aspiryną to też świetna rzecz - polecam.
No niestety panowie, musimy się z tym pogodzić, że Aikido najmniej kontuzyjnym Martial Artsem nie jest :wink: .

Jaded, a co Ci jest z kolanami? Bo wiem, że połowa ludzi ma strzelające kolanka, ale nie wydaje mi się, żeby było to coś poważnego. Przynajmniej dopóki nie boli - tak słyszałem. Natomiast samo strzelanie to oznaka tego, że sąjakieś kłopoty z płynem w stawie (a raczej torebce) i on tak głośno przemieszcza się po prostu. Wydaje mi się, że samo strzelanie wyrokiem śmierci jeszcze nie jest :wink: .

Tzn. ja Iaido trochę się interesowałem i mniej-więcej wiem, jak to wygląda. Ale oczywiście, a wiem to z własnych doświadczeń, "wyglądanie" nie musi mieć wiele wspólnego z tym, jak się to odczuwa. Ja, jak przyszedłem pierwszy raz na Aikido i zobacyzłem, co ludzie tam robią to zacząłem jednak skłaniać się ku poglądaowi, że rzeczywistość to iluzja :wink: . A okazało się, że nie jest takie straszne. Dlatego też byłem Waszych spostrzeżeń odn. obciążeń w treningu Iaido bardzo ciekaw.
Ale chyba pomysł z udaniem się do dojo i odbyciem osobistej rozmowy z nauczycielem będzie najlepszy. Odbycie kilku treningów 'próbnie' też chyba nie będzie złe. Bardzo zastanawiało mnie, jaki wpływ na zdrowie moze mieć Iaido w dłuższym okresie czasu, ale Wasze odpowiedzi już znam.

Wielkie dzięki. Dokładnie te same dylematy mam, co napisałeś Graf .
A co do reszty - to ja należę do (niestety) dość mało popularnej we Wrocławiu sekcji Aikido prowadzonej przez Senseia Macieja Lenartowicza (2 dan), a należącej do sieci sekcji pod patronatem Senseia Roberta Mirka (przedstawiać chyba nie trzeba :wink: ). My robimy trochę inne Aikido niż wszyscy inni - nastawione nieco bardziej na walkę realną i z mniejszą dawką tradycji itp. Ale to dalej jest (wg. nas oczywiście, choć spotkaliśmy się z innymi opiniami) Aikido.
O tyle istotne dla mnie jest, że w naszej sekcji robimy wszystko (włącznie z bokkenem) bardzo dynamicznie i pod kątem walki właśnie. Z tego względu bardzo odpowiadałoby mi Kendo. Ale właśnie jest problem z tym o czym wspomniał Mucha - te urazy dynamiczne. Ja przeszedłem i urazy wią(albo ę, nigdy nie wiem)zadeł oraz uraz stawu jako takiego. Z drugiej strony Iaido rzeczywiście jest spokojniejsze, mniej prawdopodobne, że cośsię stanie nagle. Jak coś będzie w nodze przeszkadzać, to można zrobić przerwę albo (z tego co słyszałem) ćwiczyć pewne techniki w stójce. Z drugiej strony , Iaido nie jest tak dynamiczne i bojowe, jak nasza sekcja promuje. Heh.... osiołkowi w żłoby dano, w jeden owies w drugi siano. :wink:

Jasne, że próbowałem leczyć te kolana. I mogę powiedzieć, że (w pewnym sensie) mam je wyleczone - to że mogę trenować Aikido wciąż to jest zasługa owego wyleczenia. Aczkolwiek nie są te kolana w zupełności zdrowe, co chyba oczywiste, ale jakoś daję radę. Co do obciążeń statycznych - myślę, że jakoś bym to przeżył. Największe problemy mam nie tyle z długim siedzeniem w seiza, ile z koniecznością dynamicznego przemieszczania się w nim - np. przy randori. 'Pężynowanie', lekkie unoszenie się w seiza, potem przesuwanie się, to są rzeczy, które głównie mnie bolą.
Czyli (ogólnie rzecz biorąc) Iaido samo w sobie zabójcze dla kolan nie jest, z Waszych słów wynika. A jak sprawa ma się z ogólną jego kontuzyjnością? Szczerze mówiąc nie słyszałem za wiele, aby ktoś bardzo źle w wyniku iaido skończył, ale moja wiedza w tym zakresie jest dość ograniczona.