budo_przedwieczny

Witam
W ciągu ostatniego półrocza miałem minimum dwie sytuacje które można zaliczyć do niebezpiecznych. Podczas pierwszej wymigałem się słownie i spokojnie odszedłem bez psycho-fizycznego uszczerbku. W drugim byłem pijany w sztok i przez dwóch typów straciłem jedynkę i dwójkę ( typów nie rozpoznałem i prawdopodobieństwo ze ich znałem wcześniej jest znikome). Moim zdaniem problemem z tego typu ludźmi, jest brak innego sposobu na życie. (Hmmm kiepsko to brzmi ale pracy zaliczeniowej z tego nie piszę a ufam że mnie rozumiecie) Jeśli uszkodzimy takiego delikwenta lub kilku i odejdziemy nienaruszeni to chyba dajemy im dwie informacje. Że nie warto tłuc tych co nie wyglądają jak ofiary i że można bez konsekwencji kogoś uszkodzić. Z kolei dla postronnych którzy nie zawsze rozumieją sytuację (zwłaszcza młodociani) jest to przykład jak można rozwiązywać sytuacje na ulicy. Wracając do uszkodzonych delikwentów to sądzę że również będą chcieli (w przypadku niewielkiego uszczerbku możliwości motorycznych) odbudować sobie samoocenę przez załatwienie kogoś innego. Możliwe ze podczas jakiegoś innego napadu zamiast strzelić dzieciaka "z liścia" żeby sobie ulżyć Skatują go poważnie, może nie wiedząc czemu? Moim zdaniem walory edukacyjno-prewencyjne spuszczania wpierdol delikwentom są mocno wątpliwe. Może to raczej nas biednych sprawiedliwych robiących innym krzywdę (zasłużona czy nie) ma rozgrzeszać? Bo w końcu jacy my byśmy byli gdybyśmy bez moralnego podparcia tłukli innych delikwentów po ulicach?
Ale my sie tylko bronimy więc sytuacja jest prosta prawda? Mi to sie troszkę kojarzy z uderzeniem prewencyjnym na Irak, ale tylko troszkę.
Milo znów odwiedzić forum.
Pozdrawiam
Przybysz
Ps. Może wreszcie powinienem zmienić podpis?