budo_introligator

Hmm na ulicy... no to by mogło nie jednego z szokować jak by sie z takim scyzorykiem wyjechało ! :twisted:

Nawet najgorsza promocja jest lepsza niż jej brak !

Szczepanie nie chodzi mi od dzwignie, na słabe nadgarstki wielkoluda, tylko jak go chwycę to wiesz…. wirek i leci jak wiatrak .
Znam takich, co są mniejsi ciałem ode mnie, ale Bozia łapska im dala takie ze lepiej za włosy na ręce chwytać niż za nadgarstki. Zgadzam się ze dobry nauczyciel zwraca uwagę na problemy natury wagowo, siłowo, masowej. Ale nie każdy potrafi pokazać rozwiązanie np. małej acz zabójczej dziewczynie. A wiadomo, że początki nauki to próby papugowania tego, co robi nauczyciel. Potem widzimy takie osoby które robiła techniki co prawda ładnie ale dzięki temu ze uke jest „wytresowany” blebleble co ci będę pisać wiesz o co chodzi….

Dla mnie ćwiczenie z kimś kto jest tej samej masy co ja albo mniejszy to nuda ! Wszystko idzie jak po maśle zero oporu i wysiłku. :paker:
Osobiście uwielbiam Ćwiczyć z moim przyjacielem co ma 190 cm i 90 kg wagi – ja 175 cm i 66 kg . Posiada on w swej budowie ciała pewną zaletę, ( oprócz swych umiejętności bycia wyśmienitym uke) a mianowicie, ma normalne nadgarstki, które jak już złapie to !!! :peace:
Dla tego mnie nie dziwi nonszalancja S.Segala kiedy robi techniki na mniejszych od siebie. Takich mniejszych o głowę to ja wzrokiem rozkładam…

Tak! najlepiej szukać mistrza, który ma poukładane w głowie i jest podobnych warunków fizycznych. To ułatwia naukę. Bo nie musimy pytać o interpretacje technik dla nas.

Zapomniałem dodać że jak ich znajdziemy to ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć