budo_darek

>

Historia Kung-Fu w Polsce - początki

„Grupa, w której zacząłem ćwiczyć istniała co najmniej od 1964 roku i z całą pewnością była pierwszą w Warszawie... Grupa, z którą byłem związany była całkowicie prywatna, nieliczna i przynajmniej początkowo ćwiczyła Shorinji Kempo, a więc japońską odmianę Kung-Fu. Dziś pewnie oceniono by bardzo krytycznie czystość naszego stylu i prawidłowość wykonywania form, ale trzeba pamiętać, że były to zupełnie inne czasy” – napisał Krzysztof Łoziński w pierwszym numerze Magazynu Polskiego Zrzeszenia Kung-Fu / Wu-Shu „Shaolin” (1/1992).

1959 r. – Pszczyna. W TKKF „Brzym” powstała sekcja samoobrony, zwana później Pszczyńską Szkołą Walki lub Pszczyńską Szkołą Budo. Zajęcia prowadzili bracia Józef i Jan Brudny. Metoda walki, którą opracowali oparta była m.in. na technikach: Judo, Ju Jitsu i Karate. Na początku lat 80-tych baza szkoleniowa sekcji wzbogaciła się o styl Vo Quyen, a w roku 1987 wprowadzono Chan Shaolin Si. Obecnie nowe pokolenia instruktorów dzielą się swą wiedzą w ramach ogólnopolskiej działalności Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki.

1973 r. – Kraków. Richard Piwoński i Grzegorz Ciembroniewicz założyli przy AZS Akademii Medycznej i UJ sekcję Jow Ga (Chow Gar). Obecnie G. Ciembroniewicz przewodniczy Polskiemu Stowarzyszeniu Sztuk Walki Choy Lee Fut Kung-Fu.

1975 (1974?) r. – Trójmiasto i Kościerzyna. Wietnamczyk o pseudonimie „Fuma” rozpoczął nauczanie stylu Long Ho Kung-Fu Vo (Hu Lung Pai). Aktualnie działalność ta kontynuowana jest w ramach prac Stowarzyszenia Hu Lung Pai Kung-Fu w Polsce, na którego czele stoi Dariusz Muraszko ze Słupska.

1976 r. – Warszawa. Krzysztof Łoziński założył w TKKF na ul. Górczewskiej grupę Kung-Fu. W wymienionej sekcji trenowali znani dziś instruktorzy Hung Gar Kuen: Jacek Świątkowski (Polskie Stowarzyszenie Hung Gar Kung-Fu) i Piotr Osuch (Osuch Kwoon).

1977 r. – Sopot. W TKKF „Osiedle” powstała sekcja stylu Czarnego Smoka Kung-Fu (Hei Long Shu), w której zajęcia prowadził wietnamski mistrz Le Tuan Vin. Obecnym liderem tego kierunku Kung-Fu Vo jest Marek Beyrowski z Lęborka (Szkoła Czarnego Smoka Kung-Fu).

1978 r. – Warszawa. W stolicy pojawił się wietnamski nauczyciel Hai Nam. Propagował on metodę walki zwaną Thang Long (Zielony Smok). Obecnie Hai Nam naucza w Stowarzyszeniu Chińskich Sztuk Walki „Nama”.

1979 r. – Warszawa. W studenckim Klubie Politechniki rozpoczęła działalność pierwsza w Polsce sekcja Ving Tsun Kung-Fu – zajęcia prowadzili: Janusz Szymankiewicz i Marek Stefaniak. Aktualnie J. Szymankiewicz kontynuuje badania nad stylem „Pięknej Wiosny” w ramach działalności Stowarzyszenia Atletycznego Ving Tsun w Polsce.

1979 r. – Bydgoszcz. Mistrz La Duc Trung rozpoczął nauczanie wietnamskiego stylu Vo Quyen. Na ubraniach ćwiczących można było wówczas zobaczyć emblematy z napisem Vo Quyen Kung-Fu, co mogło sugerować związki tego stylu z Chinami. Obecnie Przedstawicielem Technicznym Vo Quyen na Polskę jest Jarosław Kobusiński ze Szkoły Wietnamskich Sztuk Walki.

1980 r. – Warszawa. Ryszard Jóźwiak wprowadził do Polski Viet Vo Dao, zwane w przeszłości wietnamskim Kung-Fu. Początkowo zajęcia odbywały się w grupie zamkniętej. Zapewne nikt z pierwszych ćwiczących nie przewidywał spektakularnego rozkwitu tej sztuki walki w naszym kraju. Obecnie Ryszard Jóźwiak stoi na czele Viet Vo Dao Polska (Polskie Zrzeszenie Viet Vo Dao) jako przedstawiciel International VVD oraz Intercontinental Vovinam. Viet Vo Dao Polska skupia około 15 polskich ośrodków.

1982 r. – Gdynia. W Ognisku TKKF „Stolem” powstała Gdyńska Szkoła Shaolin Kung-Fu. Zajęcia prowadził Sławomir Pawłowski – znany pasjonat chińskich sztuk walki. W Gdyńskiej Szkole Shaolin Kung-Fu instruktor Pawłowski do dziś propaguje m.in. style: Wu Xing Quan, Luo Han Quan, Yang Taijiquan.

1982 r. – Warszawa. W słynnym ongiś Ośrodku Sztuk Walk Dalekiego Wschodu przy TKKF „Stadion” funkcjonowała sekcja Shaolin Chang Quan i Yang Taijiquan. Zajęcia z zakresu wymienionych stylów prowadził znany wówczas propagator Kung-Fu – Andrzej Braksal, który aktualnie naucza we własnej szkole Shaolin Kung-Fu.

W następnych latach chińskie sztuki walki stały się niemal „dyscypliną narodową” Polaków. Kolejne sekcje pojawiały się jak przysłowiowe grzyby po deszczu. W lutym 1983 r. w warszawskiej „Riwierze” powstała Krajowa Rada Instruktorów Kung-Fu / Wu-Shu przy ZG TKKF (pod koniec swojego istnienia Krajowa Rada Instruktorów Kung-Fu / Wu-Shu i Vo) - była to pierwsza próba zjednoczenia rodzimego ruchu Kung-Fu. Przewodniczącym wspomnianej Rady został Janusz Szymankiewicz.

1985 r. – Tychy. Rozpoczęły się oficjalne treningi Kung-Fu według programu YMAA (Shaolin Chang Quan i Yang Taijiquan). Przedstawicielem na Polskę YMAA został Tadeusz Gacki. Obecnie Prezydentem Wschodnioeuropejskiej Kwatery Głównej Yang`s Martial Arts Association jest instruktor Robert Wąs.

1985 r. – Warszawa. Sławomir Milczarek zaszczepił na polskim gruncie styl Siedmiogwiezdnej Modliszki według przekazu mistrza Kai Uwe Pela z RFN. Teraz instruktor S. Milczarek kontynuuje swoją misję w ramach prac Polskiego Towarzystwa Kung-Fu Modliszki (przekaz mistrza Yu Tianchenga z Chin).
Współczesne pokolenie sympatyków chińskich sztuk walki różnie ocenia miniony okres i działalność pionierów polskich organizacji Kung-Fu. Łatwo jest niektórym osobom krytykować, nie mając w tamtych trudnych czasach samemu niczego do zaoferowania. Większość szkół przetrwała próbę czasu, a jej liderzy nieustannie podnoszą swoje kwalifikacje. Karawana jedzie dalej!
Dariusz Muraszko, Słupsk.
www.tygrys-kungfu.republika.pl
www.wutaichi.republika.pl