Poptheeratham – Samart Payakaroon's Gym
Tym razem podróż trwała grubo ponad godzinę. Zapłaciłem ekstra za autostrady około 10 zł ponieważ Bangkok jest nie do przeskoczenia w inny sposób o tej porze dnia. Cały rachunek opiewał na 43 zł co już mniej mi się podobało, ale faktycznie kurs był bardzo długi. Na terenie Campu są dwa klimatyzowane pokoje z czego w jednym z nich postanowiłem się zakwaterować. Prysznic oraz toaleta na zewnątrz i standard trochę gorszy niż poprzednio. Camp wyposażony jest w małą siłownię, sporą matę i jeden ring. Jestem jedynym obcokrajowcem tutaj. Większość trenujących to tajskie dzieciaki. Oprócz samego Samarta którego poznałem osobiście pierwszego dnia jest tutaj trzech innych instruktorów. Podczas pierwszego treningu zorientowałem się że jest trochę inaczej niż do tej pory. Camp Poptheeratham jest określany mianem „dwóch gard” czyli wszelkie kombinacje i poruszanie się w ringu nauczane jest zarówno w prawej jak i lewej pozycji walki. Co dzieje się dalej? Zaczynają się problemy. Poczułem się jak „turysta”. Okazuje się że to nie takie proste w jednym momencie przestawić mnie na „prawą rękę” z przodu i zrobić uniwersalnego w ringu.
To bardzo cenne doświadczenie i dziwne tym samym że campy które odwiedziłem do tej pory nie przywiązywały do tego uwagi. Czułem się dziwnie jak okazało się że obiad był ugotowany specjalnie dla mnie i jadłem sam. Pani która przydzielała mi pokój zapomniała chyba wspomnieć szefowej kuchni że ma być po europejsku i oprócz zupy dostałem strasznie ostrą rybę, którą przez grzeczność zjadłem do połowy. Już boję się pomyśleć jak owa ryba zadziała na mój żołądek. Zobaczymy jutro.Muay-Thai w wykonaniu Samarta na najwyższym poziomie. Był on wielokrotnym mistrzem stadionu Lumpinee a także może pochwalić się wygranymi walkami bokserskimi stąd wiele elementów boksu w jego treningach. Zostaję tutaj kilka dni aby popracować nad moją odwrotną pozycją walki.
Kolejny Camp z wielkimi tradycjami
Następny Gym na mojej liście to Sitsongpeenong Muaythai w Bangkoku.
Opuściłem Bangplee po porannym treningu i za całe 20 zł po godzinnej przeprawie po polach ryżowych taksówka przywiozła mnie pod sam Camp. Sitsongpeenong znajduje się około 20 kilometrów na północny-zachód od Bangplee Yai. To dwupiętrowy nowoczesny budynek w którym pokoje dla uczestników obozu nie odbiegają standardem od hoteli w jakich bywałem a określały się mianem 3-gwiazdkowych. Treningi podobnie jak pokoje czyli bardziej wypasione. Zaczyna się od 25 minutowego rope-skippingu a później jest już tylko ostra praca. Tutaj runda na tarczy trwa 4 minuty a czas na odpoczynek to 30 sekund. Cztery rundy w ringu z trenerem a na dokładkę cztery kolejne na przyrządach. Byłem pewien że Fairtex daje popalić ale szybko się okazało że się myliłem.
W Sitsongpeenong jest niewielu „turystów”. W większości przypadków to nastoletni Tajowie którzy mają na swoim koncie po kilkadziesiąt walk. Miło popatrzeć jak trenują i jaką część ich własnego życia stanowi dla nich Muay-Thai. Rozmawiając z właścicielem dowiedziałem się że ich szkoła szczyci się tym że treningi są ciężkie a ich zawodnicy walczą bardzo odważnie i ofensywnie. Zawodnicy biegają po 7km przed każdym treningiem. Chłopcy mają najczęściej po 14-16 lat i trenują od 8-9 roku życia. Młodsze „pokolenie” podaje wodę każdemu z ćwiczących podczas przerwy. Kuchnia równie dobra jak w Bangplee a ludzie tak samo życzliwi i uśmiechnięci.
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
FaceBook
