7 odpowiedzi w tym temacie

[budo_shouryu]

Dopadł mnie, ten moment refleksji nad własnymi metodami treningowymi. :roll:
Jestem ciekaw, jak wygląda u was proces szkolenia adepta?
Od zera, do punktu w którym może radzić sobie sam i nie trzeba go prowadzić za rękę.

[budo_akahige]

Shouryu,
Spróbuj znaleźć i kupić ( w antykwariacie, na allegro, itp. ) książkę Zbigniewa Czajkowskiego Szermierka na szpady z 1977 roku, o tę:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
Oprócz całej teorii, którą często się tu posługuję, znajdziesz tam rozdziały pt. Podstawowy kurs szermierki na szpady - zestawy ćwiczeń ( jest ich tam 30 ) oraz Lekcja indywidualna w szpadzie ( sześć przykładów takich lekcji ).
Polecam tę akurat książkę ponieważ szpada nie zawiera dziwnych reguł umownych tak jak floret oraz szabla i większość zawartych tam rozwiązań technicznych da się przełożyć na miecz japoński i europejski.
Pomocna może też być książka do kendo: [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
oraz książka o walce mieczem europejskim: [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
Z nich wszystkich najlepsza jest jednak książka prof. Czajkowskiego, dla mnie to kopalnia wiedzy, znakomicie łącząca teorię z praktyką.

[budo_shouryu]

Dzięki Akahige.
Czajkowskiego mam pdf [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] , ale poszukam czerwonej książeczki w antykwariatach, a nóż się uda.
"Walka mieczem ..." mam. Powiem tak, genialna nie jest, ale jest. ;-)
Do tego książkę F. Tanaki. Ale to właściwie zbiór kata.
Ze szkoleniówek [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
to jest główny pomoc naukowa

Plus metodologie z treningu katori shinto ryu.

Jakoś to próbuję kleić w spójny system. Ale bywa rożnie. :roll: A problemy z "metodą" doprowadziły parę okolicznych sekcji do szybkiego upadku. Brak rozwoju, niemożność wyszkolenia "kadry instruktorskiej" itp. była nagminna.
Dlatego jestem ciekaw opinii Gwyna.
Ale też chętnie poczytam o tym, jak prowadzi się rozwój zawodnika w kendo. :smile:

[budo_akahige]

W czerwonej książeczce masz obrazki (rysunki ) z technikami i dokładnie rozpisane w punktach lekcje. Wygląda to tak:

"Zestaw ćwiczeń nr 12

1. Powtórka podstawowych działań przerobionych dotychczas.
2. Doskonalenie poznanych działań na żelazo, szczególnie: czwarte odbicie i przeciwszóste wiązanie; natarcie z działaniem na żelazo w miejscu potem w manewrowaniu.
3. Ćwiczenie spostrzegawczości taktycznej: próbne natarcia rozpoznawcze ucznia; jeżeli przeciwnik cofa wyciągniętą rękę - natarcie proste na tułów, jeżeli trzyma uzbrojone ramię wyprostowane - natarcie poprzedzone odbiciem lub wiązaniem.
4. Nowe odmiany pracy nóg z przejścia z wypadu do rzutu; wypad - szermiercza do przodu - wypad.
5. Pierwsze "łatwe" próby zmiany zamiaru i przedłużenia starcia w razie potrzeby, np. szermierz naciera w pierwszym zamiarze prostym pchnięciem z wypadem i trafia szereg razy pod rząd. Czasem trener ( współćwiczący ) cofa się, uczeń wówczas wznawia natarcie z rzutem.
6. Pchnięcie wyprzedzające na ramię, na rękę po odbiciu lub wiązaniu ze strony przeciwnika: wyprzedzenie pchnięciem prostym klasycznym lub ukośnym na odbicie ze strony przeciwnika, wyprzedzenie pchnięciem wymijającym na wiązanie ( z małą przerwą ) przeciwnika ( oba rodzaje przeciwnatarcia wykonywać z krokiem w tył )."

Polecam też film o Kashima Shin-ryu nakręcony przez naszego El Presidente:

To chyba jedyna w Polsce szkoła kenjutsu, w której panowie chętnie się biją, a nie tylko ćwiczą formy.

[budo_gwyn]

Wywołany do tablicy odpowiadam - nie miałem miecza w ręku od paru lat (poza demonstracjami na imprezach reko), więc nie wiem jak sprawa wyglada obecnie w Fechtschule Gdańsk. Za 'moich czasów' było tak-
zerówka. nauka pojedynczych uderzeń i pchnięć z pracą nóg. Najpierw w powietrze potem na przeciwnika (cel - podstawy koordynacji ruchowej)
zerówka plus. kilka prostych serii, po 4 różne uderzenia, mieszane. najpierw w powietrze, potem na przeciwnika, tu praca ze zmianą tempa (cel - koordynacja, tempo, dystans, natarcie serią, a także, dla partnera - obrona dystansem, zbiciem i zasłoną, odpowiedź i bardziej zaawansowane, przełamanie)

Na początku zajęć ew powtórka z poprzednich, wprowadzenie nowego elementu (lub nowej zmiennej do starego). Ćwiczenie w izolacji>ćwiczenie uproszczonym kontekście>sparing zadaniowy>integracja w wolnym sparingu.

Do tego z racji na siłowo-wydolnościowy charakter walki mieczem długim ja prowadziłem przygotowanie siłowo-kondycyjne (ciężar ciała, ciężar partnera, zwoziliśmy też sztangielki) a Jan zajmował się techniką i taktyką walki. Wyniki były bardzo dobre. O ile wiem elementy przygotowania fizycznego trochę podupadły, ale wyniki wciąż robią świetne, zarówno w Polsce jak i międzynarodowo. Po najnowsze wieści do Jana i kolegów, najszybciej chyba na FB.

[budo_shouryu]

Dzięki Gwyn.
Szkoda, że już nie machasz.

Cześć pokrywa się z tym co robimy:
1"rutyna" , na każdym treningu
- rozgrzewka
- powtórka pozycji , cięć
- kroki, chodzenie, przejścia
2 ćwiczenia rozwijające timing, dystans , czucie, celność ( przyznaję , jest z nimi problem; albo się powtarzają, albo zaczynają się eksperymenty i bałagan )
3 sparringi - i znowu problem, bo ludzie który którzy uczą się nawet klika lat, gdy przyjdzie do sparringów, machają jak cepami
Jedną z był notoryczny brak sprzętu. Ale staram się go uzupełniać. Zwyczajnie, ludzie nie są przyzwyczajeni do stali.

Czuje, ze dochodzę do ściany. Fakt, ze ludzie z którymi ćwiczę są specyficzni i raczej mistrzowie z nich nie wyrosną. Ale mimo wszystko, chciał bym, by w razie potrzeby prezentowali w miarę przyzwoity poziom.

BTW. Brakuje mi kata, ale sam nie chcę sie porywać na ich układanie. Nie chce też robić kalki z katorii na europejski miecz długi. Co robić ?

[budo_tharfin]

Połącz mistrzowskie uderzenia, albo ich serie Krumphau z Schielhau, Zwerhau z Schielhau itp.

[budo_shouryu]

Pokombinuję. ;-)

Znalazłem takie cuś [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]