Walka na ziemi nie jest człowiekowi obca. Już w antycznym świecie (Egipt, Grecja) można odnaleźć wyraźne pozostałości po antycznym systemie walki wręcz, który był skupiony na walce na ziemi przy użyciu chwytów. Starożytne systemy jiu-jitsu także zawierały w sobie elementy walki w parterze, lecz głównym celem walki na ziemi było uniknięcie zostania pchniętym mieczem czy sztyletem. Dopiero po zmniejszeniu się znaczeniu samurai po 1800 roku zaczęto większą uwagę przykładać do technik bez broni w walce na ziemi. Celowały w tym 2 szkoły. Liderem jednej z nich (Fusen Ryu) był Mataemon Tanabe. On to wyzwał (1905) do walki szkołę Jigoro po tym jak młody Kano pokonał kilka starych szkół jiu-jitsu. Podczas walk między tymi dwoma szkołami dominował jeden schemat. Uczniowie Tanabe nie wdawali się w walkę w stójce z świetnie przygotowanymi pod tym względem uczniami Kano lecz od razu sprowadzali swoich przeciwników na ziemie gdzie szybko kończyli walki. Każda walka miała podobne zakończenie. Jigoro był tak zafascynowany skutecznością i niezwykłą strategią szkoły Mataemona iż uczył się wraz z kilkoma swoimi uczniami walki na ziemi (ne-waza) od Tanabe po czym na stałe włączył ten element do swojej sztuki walki, Judo.
Tym sposobem walka na ziemi stała się nie odłącznym elementem treningu Judo. Celem Jigoro było stworzenie systemu który nadawał by się do bezpiecznej rywalizacji sportowej a przy tym nie zatracił swojej skuteczności. Ne-waza spełniała te kryteria dzięki czemu Jigoro uznał iż włączenie jej do systemu wychowania w szkolnictwie wyższym (High school) nie będzie pomysłem złym. Skutek rozpoczęcia nauki ne-waza jako elementu wychowania fizycznego studentów przeszedł najśmielsze oczekiwania Jigoro. W 1914 zorganizował otwarte mistrzostwa uczelni wyższych, które to rozgrywane są do dziś.
Regulamin sportowy judo z tamtego okresu zakładał iż walka na ziemi nie może się skończyć inaczej niż przez ogłoszenie remisu lub wygrania przez poddanie. Bardzo łatwo było słabszym technicznie zawodnikom sprowadzić przeciwnika na ziemie przez co zapewniali sobie remis, aby potem próbować rozstrzygnąć walkę na swoją korzyść. Ta taktyka stała się bardzo popularna. Coraz rzadziej walki kończyły się przez rzut a coraz częściej przez poddanie. Jigoro obawiał się iż Judo stanie się "zapasami w kurtkach". Zmienione zostały przepisy walki sportowej (1925).
Nowe przepisy zakładały iż walka musi rozpocząć się od walki o uchwyt (tachi-waza) lub rzut (nage-waza). Zawodnik, który ściągnął swojego przeciwnika na ziemie automatycznie przegrywał. Skrócono także czas walki w parterze. Te zmiany odmieniły całkowicie judo sportowe i ukształtowały judo jakie znamy dziś.
Kolejną konsekwencja zaistniałej sytuacji było wysłanie w świat, z misja popularyzacji Judo, swoich najlepszych specjalistów ne-waza. Jednym z nich był Mitsuyo Maeda, ekspert Kosen Judo. Ten oto człowiek w swoich podróżach zawędrował do Brazylii gdzie nauczał swojej sztuki syna szkockiego imigranta, Carlsona Gracie. Mitsuo nie wiedział iż czyniąc to kładzie podwaliny pod system znany dzisiaj jako Brazylijskie Jiu-Jitsu.
Nie zmiana przepisów była dla Kosen (old high school) Judo zabójcza lecz 2 wojna światowa. W tej wojnie został zmieniony program nauczania na uczelniach wyższych w Japonii przez co Kosen Judo, z racji braku nauczyciela czy mistrza, przestało istnieć. Przed II wojną światową Kodokan Judo było znane ze swojej stójki, Kosen Judo ze swojego parteru.
Sam parter w Judo a w szczególności Kosen Judo był bardzo bogaty. Występowały praktycznie wszystkie pozycje jakie występują w Bjj. Nie jest prawda iż niektóre pozycje zostały opracowane dopiero przez rodzinę Gracie. Prawdą jest iż rodzina Gracie szczególny nacisk położyła na rozwój pozycji gardy, która nadal jest rozwijana dzięki innym wybitnym postaciom świata Bjj. Występowały wszystkie rodzaje dzwigni i duszeń, także dźwignie na nogi.
Z ciekawostek powiem iż jednym z ekspertów ne-waza których Jigoro wysłał w świat celem propagowania jego sztuki był Mitsuo Maeda. Człowiek ten, poprzez naukę swojej sztuki, najstarszego z rodziny Gracie dał początek systemowi znanemu dzisiaj jako Brazylijskie Jiu-Jitsu. Mitsu był jednym z ekspertów ne-waza a wiec był ekspertem kosen-judo.
Sam Kimura był nie tylko świetnym Judokom ale także miał doskonałą ne-waze. Był długo niepokonany w swoim kraju a wsławił się tym iż pokonał w wolnej walce Helio Gracie a niedługo potem Carlosa Santane. Kosen Judo to system w którym występowała znacznie bardziej rozbudowana ne-waza niż w Kodokan Judo.
Judo jest znacznie bardziej bogate niżeli się większości ludzi wydaje. Nie należy postrzegać judo tylko przez pryzmat przepisów sportowych gdyż można mieć mylne wyobrażenie o Judo jako całości.
FaceBook
